Twee vrouwen nemen elkaar vast bij de handen.

Over wat fysiek contact met je doet

In mijn blog ‘Geef je gezondheid een zetje!‘ vertelde ik je vorige keer al dat ik momenteel stage loop als onderdeel van mijn opleiding tot gezondheidsbegeleider. Ik volgde vier jaar lang op donderdag les aan De Levensschool, en nu voltooi ik die opleiding met een paar stages en straks ook nog door het schrijven van een eindwerk. Die beruchte laatste loodjes, weet je wel … Maar goed, ook die horen erbij.

Eind november en begin december liep ik, samen met een paar medestudenten, stage bij mensen met een beperking. En op dit moment doe ik mijn laatste stage-uurtjes in een woonzorgcentrum, waar ik werk met mensen met dementie. In beide stages gebruikte ik aanraking, fysiek contact. Tijdens de opleiding kregen wij vorming in voetreflexologie en dieptemassage, en die kennis zette ik in praktijk tijdens deze stages. Onze mensen met beperkingen gaven ons de volgende feedback: ‘Zalig!’ en ‘Van mij mag je dit elke week wel doen!’ en ‘Hé (zucht), ik voel me wel 20 kg lichter!’ Na afloop van de stage klonk een unaniem: ‘Dit is voor herhaling vatbaar!’

Mensen met dementie geven je natuurlijk niet dat soort feedback. Daar gaat het om veel subtielere signalen: een glimlach als je iemand over de rug wrijft, een stevige handdruk als je een hand vastneemt voor een lichte massage, een vrouw die de rug recht zodat je nog maar eens over haar hele rug zou kunnen wrijven. En dan toch ook weer woorden: ‘Mijn handen en mijn voeten zullen blij zijn, ze hebben anders altijd zoveel pijn.’

Fysiek contact heelt

Wij, mensen, zijn fysieke wezen. Zonder ons fysieke lichaam kunnen wij in deze wereld niet leven. Ons lichaam, met zijn mogelijkheden en met zijn beperkingen, maakt deel uit van wie wij zijn. We zijn fysieke wezens … en daarom is fysiek contact belangrijk voor ons welzijn, voor onze gezondheid, voor onze groei en onze ontwikkeling.

Bij fysiek contact komt oxytocine vrij, een stofje uit de hersenen dat ook wel eens het ‘knuffelhormoon’ genoemd wordt. Het zorgt voor een gelukzalig gevoel, voor verbinding, voor sociale cohesie en altruïsme. Het zorgt ook voor vermindering van pijnklachten, voor reductie van stress, voor terugdringen van angst. Ontneem mensen kans tot fysiek contact en ze sterven een langzame dood: door eenzaamheid, door depressie, door stress, door fysieke pijn, door ‘geen zin meer om te leven’.

In onze huidige maatschappij van ‘anderhalve meter afstand’ en van ‘een elleboogje’ in plaats van een handdruk komt onze huidhonger steeds scherper naar boven. Mensen hunkeren naar fysiek contact met elkaar, maar omwille van de angst om ziekte over te dragen, durven ze elkaar niet meer aanraken. Daarom worden vandaag meer mensen psychisch ziek, daarom voelen meer mensen zich niet goed in hun vel, daarom zie je meer agressie en geweld en zelfdoding.

Gun jezelf weer fysiek contact

Als ik je – in deze tijd van het jaar – één ding toewensen mag, dan is het wel dit: ‘Gun jezelf weer fysiek contact!’ Het is goed voor zoveel dingen:

  • Je wordt er gelukkiger van, echt waar. Daar zorgt oxytocine wel voor!
  • Fysiek contact vermindert pijn, alleen al door de aanraking. Denk maar aan het kusje op de zere knie van een kind dat gevallen is. Bij (diepte)massage gaat dat proces nog een beetje verder. Niet alleen de huid wordt beroerd, ook de spieren worden in dat proces meegenomen. De ontspanning die daaruit ontstaat, maakt dat de pijn voor langere tijd verdwijnt.
  • Je wisselt bacteriën en virussen en god-weet-wat-nog-allemaal met elkaar uit, … en dat is goed. Om je immuunsysteem alert te houden, is het van belang dat je telkens weer met al die dingen in contact komt. Op die manier krijgt je immuunsysteem een levenslange training, en het is zoals met zovele dingen: Wat je traint, blijft sterk. Wat je niet meer traint, verzwakt langzaamaan, tot het helemaal niet meer werkzaam is.
  • Je maakt verbinding die je op geen enkele andere manier kunt maken. Een huid-op-huid-contact creëert herinneringen die je nooit vergeet. De warmte van huid op huid, die je als baby hebt ervaren, spreekt nog als je diep-dementerend niemand nog herkent. Wat je brein vergeten is, herinnert je huid zich nog: het contact met de ander is belangrijk.
  • Je wordt een ge-heel-de mens. Je wordt weer heel, als je dat fysieke lichaam van jou geeft wat het nodig heeft: gezonde voeding, de nodige beweging … én het fysieke contact met anderen. Zonder dat contact ben je maar half … en dus ook altijd een beetje ziek!

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Foto's over gezondheid: gezonde voeding, een kind dat mediteert, een kopje kruidenthee, halters en een loopschoen.

Geef je gezondheid een zetje!

Gezondheidsdagen voor mensen met een beperking

Zoals je misschien al wist – of nog niet, dat maakt helemaal niet uit – werk ik in een voorziening voor mensen met visuele en andere beperkingen. Tijdens mijn opleiding al merkte ik hoe nieuwsgierig onze mensen waren naar de opleiding tot gezondheidsbegeleider die ik volgde. Op donderdag had ik les … en op vrijdag moest ik vertellen, week na week. En nu leidt dit alles tot een stageproject onder de titel ‘Geef je gezondheid een zetje!’

Samen met een paar medestudenten dompelen we onze cliënten de komende twee weken onder in de leefwereld van de natuurlijke gezondheidszorg. We hebben het over ons ‘lijf’ als bron van vreugde én als bron van pijn en ongemakken. We wagen ons aan een bewegingssessie, aan ademhalingsoefeningen. We hebben het over stress en over de vermindering daarvan, door bijvoorbeeld relaxatieoefeningen. We gaan op zoek naar lekkere, maar gezonde hapjes, helemaal oké, ook voor diabetici. We bieden ze ook een voetreflex en een massage aan, en als het weer het toelaat, gaan we ook voor een stiltewandeling.

Kortom, er is naar ieders goesting wel iets. En ondertussen brengen we gezondheid ter sprake op een heel eenvoudige manier. We doen het op een actieve manier, en hopen zo dat er toch één en ander zal blijven hangen. Want gezondheid, dat komt niet in een keer, maar in vele kleine beetjes …

Kleine dingen maken het verschil

Nee, als het over gezondheid gaat, dan hebben we het niet over een radicale keuze. We hebben het niet over een eenmalig ‘ja’ of een eenmalig ‘nee’, maar over telkens opnieuw een beetje meer richting gezondheid evolueren. Het zijn de vele kleine stapjes in de goede richting, die een verschil kunnen maken. En, goed nieuws, het begint voor ieder van ons op de plek waar we nu staan.

  • Heb je pijnklachten, denk dan aan bewegingsoefeningen of ontspanningsoefeningen. Overweeg een dieptemassage om verkrampte spieren los te laten maken.
  • Neig je naar overgewicht, obesitas of diabetes, denk dan eerst en vooral aan natuurlijke voeding. Vermijd fabrieksvoedsel met allerlei additieven. Eet wat minder en vooral ook wat minder vaak. Ook beweging en een goede nachtrust kunnen je helpen.
  • Heb je last van angst, van depressiviteit, van onbehagen? Voel dan eerst en vooral wat er te voelen valt, en accepteer dat. Maak regelmatig tijd om bij jezelf te verwijlen, om dieper te leren zien wat er hapert. En als het duidelijk wordt, gun dan jezelf wat nodig is om het tij te keren.
  • En dan is er stress, dé draak van onze dagen. Bij stress helpt in de eerste plaats beweging: ga stevig stappen of joggen, of sla je stress eruit tegen een boksbal. Denk pas in tweede instantie aan elementen van ontspanning: een warme douche, een rustmoment met wat zachte muziek, mindfulness of yoga. Stress bereidt ons immers voor om te vechten of te vluchten, en zolang die energie in ons lijf aanwezig blijft, lukt ontspannen niet.

En zo kan ik nog wel een tijdje verder gaan. Eigenlijk is het zo dat er voor ieder van ons een weg naar meer gezondheid bestaat. Als ik daarover nadenk, dan zie ik voor me een doos vol bolletjes wol. Er is nogal wat gerommeld in die doos, en de draadjes van die vele bolletjes wol zijn één nestel geworden. Verloren gezondheid herwinnen lijkt een beetje op het weer uit elkaar halen van die nestel met die vele draadjes wol. Trek je aan het ene draadje, dan bewegen de andere draadjes mee. Gaandeweg wordt duidelijker welke aspecten in jouw geval allemaal meespelen. Je begint te werken aan gezondheid op één vlak, en na verloop van tijd merk je dat er ook werk aan de winkel is op andere vlakken. Stapje voor stapje – of draadje voor draadje – werk je toe naar een betere gezondheid.

Eén ding nog wil ik je vertellen. Wacht met het genieten van je verworven gezondheid niet tot helemaal op het eind. Geniet van elke stap die je zet, van elk aspect van je wezen dat om aandacht vraagt. Het genieten van de reis zorgt ervoor dat je blijft gaan, want gezondheid is nooit af, de reis is nooit helemaal voorbij.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

Een kleine jongen verschuilt zich in de zetel, tussen de kussens.

Niet corona, maar angst verhindert ons te léven!

Hopla, daar gaan we weer … want ja, de coronacijfers, ook die stijgen weer! (Dat was te verwachten, het najaar en de winter zijn immers traditioneel het seizoen waarin klachten aan de luchtwegen, zoals verkoudheden en griep … en dus ook corona, sterker op de voorgrond treden.) En dus worden nieuwe coronamaatregelen aangekondigd, de coronapas, deze keer. De druk op niet-gevaccineerde medeburgers wordt nog maar eens opgevoerd, en dat ondanks het feit dat er geen vaccinatieplicht is voor dit experimentele medicijn. Alsof die paar procenten niet-gevaccineerde mensen schuldig zijn aan die stijgende cijfers …

De cijfers?!? Ach, ze bedragen niet eens een kwart van de cijfers van exact een jaar geleden, en toch blijven wij bang: bang voor besmetting, bang om ziek te worden, bang om te sterven … Ja, daar wringt voor mij het schoentje: we zijn en we blijven bang! En het is die angst – en niet corona! – die ons verhindert om te leven. Wat wij nu nodig hebben, is niet de schijnveiligheid van een ‘corona-safe-ticket’ en een ‘coronapas’. Wie immers gevaccineerd is, kan wel nog besmet raken en zelfs – zo blijkt – ook nog ziek worden, en dus als vanzelf ook anderen besmetten en ziek maken. Wie gevaccineerd is, beschermt wel zichzelf tegen al te ernstig ziek worden. Je loopt als het ware minder kans om in het ziekenhuis te belanden, en dat zou voldoende moeten zijn.

Al sinds het begin van deze pandemie zie ik het echter gebeuren hoe de angst mensen in zijn greep houdt. De voortdurend herhaalde cijfers, het beeld van mensen met mondmaskers, overal waarschuwingsborden om toch maar afstand te houden en je handen te ontsmetten, al die dingen voegen telkens een nieuwe portie angst toe aan onze toch al overvolle bordjes. Elkaar een hand geven, durven we niet meer, laat staan een knuffel of een zoen. Nog steeds leeft bij velen het idee dat we onze mensen in instellingen het beste beschermen door ze zo goed als mogelijk van de buitenwereld af te sluiten, alsof ‘niet ziek worden’ zoveel beter is dan die gedwongen eenzaamheid.

Ikzelf zou een andere koers willen varen …

Ik zou willen dat we met z’n allen weer leerden dat oud worden en ziek zijn en sterven bij het leven horen. Willen we voluit léven, dan moeten we risico’s durven lopen. In de bijbel staat het zo geschreven:

Wie van jullie kan met al zijn zorgen één el toevoegen aan zijn leven? (Mt. 6,27)

Als onze tijd gekomen is om dit leven te verlaten, dan zal dat gebeuren, of wij dat nu willen of niet. Het enige wat wij kunnen doen, is ervoor zorgen dat ons leven voor die tijd de moeite waard is geweest. En dus, ja, ik kies ervoor om me te engageren voor mijn medemens, ook al moet ik hem daarvoor nabij komen. Ja, ik kies ervoor om het risico te lopen ziek te worden, als het tegendeel mij zou belemmeren in mijn enthousiasme. En ja, ik vertrouw erop dat het Léven zelf mij de juiste weg wijst, van mijn geboorte af – door deze moeilijke tijden heen – tot ik uiteindelijk sterven moet. Ik besef dat, als ik wil léven, ik de dood in de ogen moet durven zien. Ik ben klein, ik ben zwak, ik ben eindig … en toch maak ik met mijn leven – als ik het aandurf, tenminste – een verschil. Als ik het aandurf, dan is het zoals Bram Vermeulen het zingt:

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen

omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Een gezondheidsvirus verspreiden …, doe je mee?

Het coronavirus houdt ons nu exact een vol jaar in haar greep, en dat hebben we geweten. Een jaar lang hoorden we in het nieuws vooral cijfers: zoveel besmettingen, zoveel ziekenhuisopnames, zoveel overlijdens. Een jaar lang werd onze vrijheid sterk ingeperkt: mondmaskerplicht, samenscholingsverbod, avondklok, beperkte bewegingsvrijheid en noem maar op. Een jaar lang vierde de angst hoogtij: angst voor het virus, angst voor de mensen rondom – want zij zouden mij wel eens kunnen besmetten -, angst voor de gevolgen van de maatregelen – en ja, die gevolgen zullen nog lang een stempel drukken op ons leven, we zijn er nog lang niet.

En wij, we zijn moe.

We zijn de maatregelen moe. We zijn de gedwongen afzondering moe. We zijn een leven zonder sportclub en zonder koor en zonder uit eten gaan en zonder kerkdienst en zonder verenigingsleven en zonder vakantie in het buitenland moe. Jawel, we zijn moe, want uit al die dingen die nu al een jaar lang niet of amper mogen, daar halen wij energie uit. En nu al horen we klanken dat vaccinatie toch niet zomaar de oplossing zal zijn. Houdt het dan nooit meer op?!?

Houdt het dan nooit meer op?!?

Als je ‘t mij vraagt, nee, als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het nooit meer op. We leven met te veel mensen op aarde, en we palmen meer en meer de habitat van dieren in. Geen wonder dat we ook hun virussen te pakken krijgen. We eten fabrieksvoer, we slapen onvoldoende, we bewegen te weinig, we kennen te veel stress. Moet het nog gezegd dat we onszelf op die manier alleen maar zwakker maken?

Als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het beslist nooit meer op. Het ene virus zal op het andere volgen, de ene pandemie op de andere. Afstand houden en ontsmetten van de handen en mondmaskers dragen, dat alles zal ons er niet van vrijwaren ooit eens ziek te worden en uiteindelijk te sterven.

Daarom houd ik vandaag een pleidooi, een pleidooi om weer te durven leven. Ik kies ervoor om een gezondheidsvirus te verspreiden. Doe jij met me mee?

Een gezondheidsvirus verspreiden …

Wat wij op dit moment echt nodig hebben, zo lijkt het mij, dat is de durf om weer te leven. Wie wat verder kijkt dan de reguliere media, die ontdekt dat corona procentueel lang zoveel doden niet heeft geëist dan oorspronkelijk werd verwacht. En wie sterft, dat zijn vooral die mensen die al heel zwak waren: ouderen, mensen met al onderliggende klachten, mensen met overgewicht en obesitas, …

We kunnen ons door die dagelijkse cijfers blijvend bang laten maken. Dan staat ons een leven te wachten vol maatregelen die we slaafs blijven volgen. En dan zullen, op het eind van dat leven, toch sterven … misschien wel zonder echt te hebben geleefd.

Wat kunnen we dan doen?

Enerzijds kunnen we ons weerstand groter maken. Dat kunnen we doen door

  • Gezonder en natuurlijker en minder te gaan eten.
  • Meer in de buitenlucht te komen en dieper te gaan ademen.
  • Ons weer vuil te durven maken. De microben – bacteriën, virussen, schimmels, … – die we op die manier aantrekken, triggeren onze immuniteit, waardoor we ons al van tevoren wapenen tegen schadelijke indringers.
  • Te zorgen voor voldoende slaap en echte ontspanning.
  • Echt contact, zoals knuffelen en aanraken en massage, want dat vermindert stress en maakt gezondheid bevorderende hormonen vrij.

Anderzijds kunnen we ook onze angst opzij proberen te zetten. Dat kunnen we doen door:

  • Alleen een mondmasker te dragen waar dat echt vereist wordt.
  • Niet langer contact met andere mensen zoveel mogelijk vermijden. Begin alvast met toch een praatje te maken met de mensen die je op straat ontmoet.
  • Te durven vertrouwen op de kracht van je eigen lichaam om je gezond te houden.
  • Niet voortdurend alles (jezelf incluis) te willen ontsmetten. Weet dat ontsmetten slechts 95% van de microben doodt. De sterksten blijven leven en vermenigvuldigen zich ook weer. Door telkens weer in te zetten op ontsmetten, kweken we resistente bacteriën en virussen, die door niks nog kunnen worden gedood.

Dat gezondheidsvirus verspreiden, dat is wat ik wil doen. En ik zoek medestanders, want ik kan het niet alleen. Daarom dus ook mijn oproep: Doe je mee? En heb je zelf ook tips, of heb je nog vragen, laat ze mij dan gerust weten. Wie weet schrijf ik daar dan een volgende keer wel over …

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Winterblues, voorjaarsmoeheid … en dat na een hels een jaar

Altijd al is het einde van de winter en het begin van de lente een moeilijke tijd. We zitten langere tijd binnen, de dagen zijn nog steeds kort en donker, het blijft maar koud en regenachtig. We snakken naar een beetje zon, we kijken verlangend uit naar warmte en licht. En dit jaar doet de lockdown daar nog een grote schep bovenop. Waar we andere jaren kracht konden halen uit winterse feesten met familie en vrienden, weegt dit jaar de eenzaamheid dubbel en drie. Ik voel het bij mezelf en ik zie het bij mensen om mij heen: dit alles mag echt niet al te lang meer duren. De draaglast wordt steeds groter, de draagkracht staat bij velen op een laag pitje.

Dingen die je zelf kan doen

Eigenlijk zijn er heel veel dingen – kleine dingen wellicht – die je zelf kan doen. Het gaat erom dat je de balans tussen je draaglast en je draagkracht in evenwicht brengt. Of nee, evenwicht is nog te braaf. Eigenlijk moet de weegschaal doorslaan richting draagkracht. Vandaar: alles wat je draaglast vermindert én alles wat je draagkracht groter maakt helpt mee.

Ik kan natuurlijk in jouw plaats niet bepalen wat dat allemaal zou kunnen zijn. Ik kan je alleen maar een lijstje geven met een paar van die dingen, en dat in de hoop dat het jou inspireert. Ik hoop je op die manier op weg te helpen om juist die dingen te vinden die jou tot steun kunnen zijn:

  • Van zodra het ook maar even kan, ga ik naar buiten. Even de tuin in, bijvoorbeeld, of een korte wandeling maken. Licht, lucht, beweging: ze geven mij nieuwe energie.
  • Een hobby maakt dat je even de tijd vergeet. Bij mij ligt al de hele winter lang een puzzel op de tafel. Op dit moment buig ik me regelmatig over een berglandschap van 3000 stuks.
  • Op donkere avonden, alleen thuis, brand ik graag een kaars. Het licht van een kaars brengt mij een beetje warmte en zacht licht. Anders dan ‘gewone verlichting’ en ‘gewone verwarming’ geeft het mij een gevoel van verbondenheid.
  • Een babbeltje met de buren, contact met collega’s, een ontmoeting met een knuffelcontact, … Ze doen wonderen in deze tijden van eenzaamheid.

Dit lijstje is natuurlijk niet compleet, en het is o zo persoonlijk. Ik kan me best voorstellen dat wat ik hier noem jou helemaal niet vooruit helpt. Maar ik ben er tegelijk zo goed als zeker van dat ook jij van die kleine dingen hebt, die voor jou de balans een beetje meer in de goeie richting brengen:

  • Een relaxerend bad
  • Een goed boek
  • Muziek waar jij van opkikkert
  • Even uit de bol gaan: al dansend, al zingend, al rollend met de kinderen over de vloer
  • Een knuffelcontact met je partner

Probeer maar uit, zou ik zeggen. En maak je eigen lijstje op, waar je dan – telkens als je het moeilijk krijgt – iets uit kiezen kan om jezelf die broodnodige opkikker te geven.

Tools van de gezondheidsbegeleider

Wij, gezondheidsbegeleiders, hebben in onze bagage ook heel wat tools die we kunnen inzetten om jou te helpen deze moeilijke tijden door te komen. Sommige daarvan mogen wij nu helaas niet gebruiken. Om jou weer een helende massage of een ontspannende voetmassage te mogen geven, zullen ook wij moeten wachten tot vanuit de overheid weer groen licht gegeven wordt aan de contactberoepen.

En toch zijn er ook nu dingen die we wel voor je kunnen en mogen doen:

  • Een gesprek waarin we met jou mee op zoek gaan naar die dingen die nu je leven een stukje draaglijker maken kan, zij het wel via de telefoon. We kunnen met je meekijken naar de moeilijkheden waar jij voor staat. We kunnen je helpen om weer kleine lichtpuntjes te zien. We kunnen samen met jou op zoek naar die dingen die voor jou de draaglast kleiner en de draagkracht groter maken.
  • Met Bachbloesems kunnen je emoties meer in evenwicht gebracht worden. Gevoelens van angst, depressie, hopeloosheid vinden heling met een juiste mix van bloesems. Ook andere emoties die je dreigen te overweldigen kunnen met Bachbloesems aangepakt worden.
  • Ook uit onze bagage aan kruidenadviezen kunnen wij, gezondheidsbegeleiders, putten. Er zijn kruiden die ervoor zorgen dat depressie minder wordt, dat je beter slaapt, dat gevoelens van angst je minder te pakken krijgen. Deze kruiden verminderen voor jou de draaglast een beetje. Er zijn ook andere kruiden, adaptogene kruiden worden ze genoemd. Deze kruiden verhogen juist jouw draagkracht. Je kunt er als ware een beetje beter tegen, je hebt meer weerstand tegen de duisternis die je overvalt. Met deze kruiden experimenteer je best niet in je eentje, en zeker al niet als je ook medicijnen neemt. Een gezondheidsbegeleider kent op dat vlak zijn vak en weet wat hij doet. Laat je dus bijstaan door een professional, als je met kruiden aan de slag wil.

Zoek je contact met één van mijn collega’s gezondheidsbegeleiders, ga dan naar de website: www.gezondheidsbegeleiders.be.  Wil je mij contacteren, bel dan 0492/647436 of mail naar hilde@gezondheid-wijzer.com.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

GEZONDHEID-WIJZER bij brandend maagzuur

Brandend maagzuur, een probleem dat velen kennen

Brandend maagzuur, zure oprispingen, last van de maag na het eten, …

Hoeveel mensen kennen dit niet? Hoeveel mensen nemen niet dagelijks maagzuurremmers? Daarmee blus je natuurlijk wel de brand, maar je neemt de oorzaak van het probleem niet weg. En die oorzaak kan gaan van teveel ineens eten over te onrustig eten en te weinig kauwen tot zelfs een maagbreuk, waardoor het ingeslikte voedsel moeilijker de weg naar beneden vindt (en dus makkelijker naar boven terugkeert). 

Een probleem van te veel … of juist van de weinig maagzuur

Het grote probleem bij ‘oprispend maagzuur’ is vast te stellen of het gaat om een teveel aan maagzuur, dan wel een tekort. Om dit te begrijpen moeten we eerst eens kijken waar dat maagzuur in feite voor nodig is. De vertering van koolhydraten wordt door het maagzuur stopgezet om gisting te voorkomen. De vertering van vetten en vooral van eiwitten krijgt daarentegen door het maagzuur een flinke boost. Vetten worden geëmulgeerd tot kleinere vetbolletjes, eiwitten worden voorverteerd tot kleinere eiwitstructuren.

Vetten en eiwitten komen in de regel samen voor in onze voeding. Vlees of vis bevatten altijd ook een percentage vet. Melk en kaas zijn eiwitrijk en bevatten room Ook noten bevatten zowel eiwitten als vetten. De combinatie van vetten en eiwitten in ons voedsel is juist goed. Vetten zorgen ervoor dat het voedsel langer in de maag blijft en dus beter kan verteren. En voor die eiwitten is dat juist nodig, want als eiwitten onverteerd in onze dikke darm terechtkomen, zorgen ze voor rotting … en dat geeft pas echt gezondheidsklachten.

Als wij nu te veel van deze voedingsmiddelen eten of te grote brokken inslikken, moet onze maag hard werken om dit eiwit- en vetrijke voedsel verteerd te krijgen. En daar is absoluut een behoorlijke hoeveelheid maagzuur voor nodig. Als jij nu, bij het eten van dit soort voedsel, binnen het kwartier last krijgt van oprispend zuur, dan heb je wellicht een teveel aan maagzuur. Als je echter pas na een tweetal uur last krijgt, dan is er veel kans dat je te weinig maagzuur aanmaakt. De brok onverteerd voedsel blijft dan op je maag liggen en dat geeft een nieuwe prikkel aan de cellen van je maag die maagzuur produceren. Er komt dus, om dit vet- en eiwitrijke voedsel verteerd te krijgen, een tweede keer maagzuur in je maag. En dan wordt het natuurlijk wel te veel. Maar het eigenlijke probleem is … een tekort aan maagzuur!

We hebben maagzuur nodig

Het nemen van maagzuurremmers is voor onze gezondheid niet zo best. We hebben immers maagzuur nodig, en wel voor verschillende dingen:

  • Het verteren van vet- en eiwitrijk voedsel
  • Het makkelijker opnemen van mineralen als ijzer, calcium en magnesium
  • Het doden van bacteriën die in het voedsel aanwezig zijn
  • Het stabiliseren van koolhydraten, zodat ze niet gaan gisten of alcoholiseren

Nemen we maagzuurremmers, dan komen we in een vicieuze cirkel terecht. We krijgen nog minder maagzuur, waardoor vet- en eiwitrijk voedsel nog minder goed verteert en koolhydraten nog makkelijker gaan gisten … waardoor er meer oprispingen komen. 

Wil je echter de maagzuurremmers die je nu al neemt achterwege laten, weet dan dat je even door een zure appel heen moet. De zuurbranden zullen tijdelijk erger zijn, om daarna pas weer beter te worden. 

Tips uit de natuurlijke gezondheidszorg

Jawel, je krijgt van mij nog een paar praktische tips waarmee je het probleem van oprispend maagzuur al heel wat kunt verminderen:

  • Zorg voor rustige en aangename eetmomenten. Stress belemmert immers de vertering van elk soort voedsel.
  • Eet kleine porties en kauw goed. Dat zorgt ervoor dat het maagzuur de voedselbrokken makkelijk in het zuur kan leggen en dat de vertering dus beter verloopt.
  • Let op met suiker en zuivel. Beide stimuleren de maagzuurproductie sterk. Ook bij baby’s met reflux stop je beter met melk en melkpoeder. Heeft een baby last van reflux door het drinken van moedermelk, dan moet mama wellicht haar voeding bekijken. 
  • Er speelt ook altijd het emotionele: Wat ligt er op de maag? Wat krijg ik moeilijk verteerd? Als je daar de juiste aandacht aan geeft, kan je maag ook beter haar echte werk doen, nl. voedsel verteren.
  • Bij zuurbrand kan een klein beetje zuur (melkwei, citroensap of appelazijn) het zuur neutraliseren. Dat toegevoegde zuur werkt dan op een homeopatische manier (= genezen met het gelijke). 
  • Heb je te weinig maagzuur, dan is het goed om wat zuur bij de maaltijd toe te voegen: een beetje citroen bij de vis, bijvoorbeeld.
  • Rauwe aardappel of aardappelsap is een goede neutralisator van brandend maagzuur. Je kunt het ook gebruiken bij een maagzweer. 
  • Ook kuzu (te vinden in de natuurvoedingswinkel) kan een teveel aan maagzuur zeer vlug neutralieren. Neem een paar brokjes, opgelost in een glas water. 
  • Gebruik bij oprispend maagzuur niet te veel koolzuurhoudende dranken. Zij zorgen ervoor dat er nog makkelijker oprispingen komen.
  • Gebruik in één maaltijd geen koolhydraten samen met eiwitten. Eiwitten hebben immers zuur nodig om te verteren, en koolhydraten gaan makkelijk tot gisting over. Samen zorgen ze voor … zure oprispingen.

Voila, dat waren enkele tips. Ik hoop dat je ermee aan de slag kunt!

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Ik wens je een goede gezondheid

Bij elke jaarovergang wensen mensen elkaar ‘het beste’ toe.

Enne, een goede gezondheid staat vaak voorin in dat lijstje van ‘het beste’, is het niet? Want met een goede gezondheid kun je je leven in handen nemen. Je kunt de dingen doen die je graag wilt doen. Je kunt het beste van jezelf geven in een relatie, in een job, in een vriendschap, in een hobby. Met een goede gezondheid kun je verwerven wat je nodig hebt om van te leven, en zelfs meer dan dat. Met een goede gezondheid kun je delen van de overvloed die jou ten deel valt.

Een goede gezondheid is een kostbare schat. Niet voor niets wordt onderstaande spreuk wel eens geciteerd:

Een gezonde mens heeft wel duizend dromen.
Een zieke mens maar één: weer gezond worden!

Wel, zo’n goede gezondheid wens ook ik je toe. En als Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg draag ik graag mijn steentje bij opdat jij die goede gezondheid zou kunnen behouden of opnieuw verwerven.

Gezondheid, niet alleen een kwestie van het fysieke lichaam

Als we denken aan ziekte of gezondheid, dan denken velen wellicht in de eerste plaats aan het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam speelt inderdaad een niet onbelangrijke rol in onze gezondheid. Je hoeft maar pijn te hebben aan één enkele tand of alleen maar aan je linker kleine teentje, en je beseft hoe zelfs al het kleinste mankement je hele gevoel van welzijn overhoop haalt. Het is dan alsof jij alleen nog bestaat uit die ene tand of uit dat ene kleine teentje. Zo sterk vraagt dat fysieke mankement heel jouw aandacht.

En toch is ons lichaam meer dan alleen maar het fysieke deel ervan. Je zou een onderverdeling kunnen maken van een aantal lagen binnen de mens, een aantal niveau’s:

  • Het fysieke niveau
  • Het emotionele niveau
  • Het mentale niveau
  • Het spirituele niveau

Deze vier niveaus kunnen niet van elkaar gescheiden worden, samen vormen de de éne mens die jij bent. Dat betekent ook dat de verschillende niveaus elk een eigen invloed hebben op jou en op je gezondheid.

Het fysieke niveau

Ons fysieke lichaam is opgebouwd uit een aantal orgaanstelsels. Elk van die orgaanstelsels heeft zijn eigen functie: de huid, de slijmvliezen, de spieren, botten en pezen, het urinaire stelsel, het ademhalingsstelsel, het spijsverteringsstelsel, het endocriene systeem met al zijn hormonen, het hart en de bloedvaten, de hersenen en het zenuwstelsel. Aan elk van deze stelsels kan wat mankeren, en dat heeft zijn invloed op het hele lichaam. Wel is het zo dat er een zekere hiërarchie bestaat. Een beschadiging van de huid of van de slijmvliezen is veel minder ernstig dan een beschadiging van het hart of van de hersenen.

Het emotionele niveau

Op het emotionele niveau maken we makkelijk onderscheid tussen positieve emoties zoals liefde, rust, blijheid, zelfvertrouwen, … en negatieve emoties zoals haat, onverschilligheid, prikkelbaarheid, angst, zwaarmoedigheid, … Positieve emoties maken een mens gelukkig. Ze geven het gevoel verbonden te zijn, één met de rest van de schepping. Negatieve emoties maken een mens ongelukkig. Ze geven het gevoel geïsoleerd te zijn, afgescheiden van de rest van de schepping.

Echter, niet het hebben van negatieve emoties maakt de mens ziek. Het is normaal en zelfs goed dat de mens bij tegenslagen pijn, verdriet, woede, angst, … voelt. Ziekte op emotioneel vlak ontstaat pas als negatieve emoties zich vastzetten, als ze te lang aanwezig blijven of te intens zijn. Dan kunnen ze zelfs ziektes op het fysieke niveau teweeg brengen. Anderzijds kunnen fysieke klachten veel lichter om dragen zijn, als positieve emoties heel sterk zijn, zoals wanneer je vlinders in de buik hebt omdat je verliefd bent.

Het mentale niveau

Het mentale niveau is het niveau van het denken, maar ook van de creativiteit, de communicatie met anderen, het plannen en uitbouwen van je leven, … Gezondheid op mentaal niveau vraagt de gelijktijdige aanwezigheid van helderheid, rationaliteit en creativiteit. Het mentale niveau is belangrijker dan het emotionele en fysieke niveau. Met een verminkt lichaam, het verlies van ledematen, gehoor of zicht kan een mens nog steeds gelukkig zijn en zijn creativiteit aanwenden ten dienste van anderen. Denk maar aan Beethoven die, doof geworden, zijn mooiste muziek componeerde. Of aan professor Stephen Hawking, de grote natuurkundige, kosmoloog en wiskundige van onze tijd, gekluisterd aan een rolstoel en alleen in de mogelijkheid via de computer te communiceren. Een mens is dus blijkbaar groter dan alleen zijn fysieke mankementen.

Het spirituele niveau

Boven het fysieke, emotionele en mentale niveau strekt zich het spirituele niveau uit. Ik ga ervan uit dat ieder van ons een bepaalde opdracht heeft in het leven, een doel waar je als het ware van binnenuit voor ‘moet’ gaan. Begrijp me niet verkeerd, hier gaat het niet om een doel dat jij jezelf stelt of een doel dat je ongemerkt van je ouders hebt overgenomen. Wil je jouw opdracht, jouw roeping in het leven ontdekken, ga dan na waar jij enthousiast van wordt. Ga aan de slag met de talenten die je hebt. Voel wat er van binnenuit opborrelt en doe daar iets mee. Dat is de weg waarlangs je op het spirituele niveau de goeie richting uitgaat. En je lichaam – zowel op fysiek, emotioneel als mentaal niveau – zal hierop reageren met gezondheid.

Ziekte, een teken aan de hele mens

Een ziekte kan alleen maar fysiek zijn. Je hebt kou gevat en nu loop je met een snotneus. Gaat makkelijk over, na een week snotteren is het voorbij en al gauw vergeten. Of je bent gevallen, hebt een been gebroken. Een paar weken in het gips, wat oefeningen om je spieren weer op peil te brengen, en het leed is geleden.

Maar er kan meer aan de hand zijn. Fysieke ziekte kan ook een emotionele oorsprong kennen. Verdriet zet zich vast, en je krijgt last van je longen. Kwaadheid zet zich vast en je spijsvertering lijdt eronder. Er ligt je immers iets op de maag of op de lever, er is iets wat je niet verteerd krijgt. Je bent voortdurend bang, bang om te leven, eigenlijk. En je nieren lijden daar onder en laten zich uiteindelijk voelen. Je moet dringend leren loslaten, leren vertrouwen.

Ook negatieve gedachten kunnen zowel je emoties als je fysieke lichaam beïnvloeden. Als ik voortdurend denk mijn bezittingen te moeten beschermen en me dus verplicht voel me te wapenen met bewakingscamera’s en verzekeringen tegen diefstal, dan zal die gedachte mijn emoties beïnvloeden. Ik word als het ware chronisch bang, en op langere termijn wellicht ook chronisch ziek. En als ik vaak negatief denk over mijn buurman of over mijn collega kan dat mijn emoties in de richting van voortdurende kwaadheid sturen. Fysieke klachten zijn in zo’n geval vaak niet veraf.

Nog sterker is het als een mens zijn spirituele weg niet volgt. Als jij alleen maar die succesvolle carrière nastreeft omdat het je in de ogen van de anderen tot een geslaagd iemand maakt, maar je passie ligt elders, dan word je daar vroeg of laat ziek van. Burn-out heet het dan, of overspanning door teveel stress, of midlife crisis. Zo’n situatie creëert dan ook juist de mogelijkheid om stil te vallen, alles op een rijtje te zetten en vanuit die gedwongen bezinning nieuwe keuzes te maken, keuzes die meer passen bij jou als unieke mens.

Ja, ik wens jou een goede gezondheid toe

En als ik je dit wens, dan neem ik daarin mee alles wat ik hierboven schreef. Ik wens je toe dat jij jouw unieke weg in het leven mag gaan. Dat je daardoor vreugde, openheid, ware liefde, geluk mag ervaren. Van daaruit wens ik je positieve gedachten over jezelf, over de mensen om je heen, over de wereld waarin je leeft. Mogen daaruit voortkomen vele positieve emoties en de kracht om door negatieve emoties heen toch weer licht te ontdekken. En tot slot wens ik je toe dat je fysieke lichaam van dit alles de vruchten mag plukken.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode

Wie kon op 1 januari 2020 denken dat we zo’n bizar jaar tegemoet gingen?!?
Ik alvast niet.

Op 1 januari 2020 hoopte ik op een jaar om mijn ‘GEZONDHEID-WIJZER praktijk’ te kunnen ontplooien: de laatste stages doen om volwaardig als gezondheidsbegeleider aan de slag te kunnen, mijn praktijk bij het bredere publiek bekend maken en het liefst van al ook veel mensen met gezondheidsklachten kunnen helpen, vorming geven over ‘Een nieuwe kijk op gezondheid’, enzovoort. Ik ging er volop voor en ik investeerde heel wat om dit alles mogelijk te kunnen maken … en toen kwam … corona!!!

En dat hele bizarre jaar wordt nu bekroond met een al even bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode: geen gezellige koopjesperiode, geen groots familiefeest, geen jaarovergang met een groepje vrienden, … Alles wordt teruggeplooid op alleen maar basics.

De geboorte van het licht

Of je het nu vanuit Christelijke perspectief bekijkt of juist niet, eigenlijk vieren wij in deze donkerste periode van het jaar de (weder-)geboorte van het licht. Dat het donker is, dat kunnen we niet ontkennen:

  • Deze donkere dagen kennen maar zo’n acht uur licht, en dus zestien uur duisternis. En als de zon doorbreekt, dan heeft ze nauwelijks kracht. De schaduwen blijven lang, de warmte is nauwelijks voelbaar.
  • De donkere coronadagen bezorgen ons angst. Angst om ziek te worden, angst voor eenzaamheid, angst voor wat nog allemaal komen zal.
  • De lockdown met al zijn geboden en verboden zet ons vast. Je mag je familie en je vrienden niet meer zien, je mag je beroep niet meer uitoefenen, je mag je gezicht niet meer laten zien. Je moet afstand houden, je moet thuisblijven als je nog maar denkt besmet te zijn, je moet je vooral houden aan alle regels die virologen je opleggen.

Ieder van ons kan deze ‘lijst van donkerte’ wellicht makkelijk aanvullen vanuit de eigen ervaringen. Vandaag wil ik je vragen daar ‘ervaringen van licht’ tegenover te stellen. Wist je dat één enkel lichtpuntje de duisternis verdrijft. Een ster maakt de hemel minder donker, een kaars vult je huis met warm licht, een kerstboom vol lichtjes brengt een sfeer van gezelligheid.

Ik zou je willen vragen om zelf op zoek te gaan naar die kleine sporen van licht en die te delen met mensen rondom:

  • Maak in de avond een wandeling of een autorit, op zoek naar mooi verlichte plekjes. Neem er foto’s van en deel die met je vrienden. Misschien vind je hier en daar ook nog een kerststal. Laat je aanspreken door de symboliek ervan.
  • Dim ‘s avonds het kunstlicht in huis en ontsteek een kaars. Dat tere licht doet wat met je. Het haalt je naar binnen, het brengt je dichter bij jezelf, tot je dat licht ook in jezelf kunt zien.
  • Focus je niet alleen maar op het negatieve van deze coronabeproeving. Richt je oog op het vele goede dat ook nu gebeurt. Laat je raken door dat goede, en draag er je eigen (kleine) steentje toe bij.
  • Laat de donkerte van de angst voor ziekte je niet verstikken. Heb vertrouwen in het zelfgenezend vermogen van je lichaam en doe wat in je mogelijkheden ligt om dat zelfgenezend vermogen een handje te helpen.
  • Laat een gevoel van eenzaamheid je niet helemaal op jezelf doen terugplooien. Kies ervoor om – binnen veilige marges – toch contact te zoeken met mensen. Maak een praatje met wie je op straat ontmoet, bel wat vaker – misschien wel met iemand van wie je weet dat die er ook alleen voor staat -, schrijf een welgemeend Kerst- en Nieuwjaarskaartje aan je buren.

Dit zijn maar een paar kleine voorbeelden van hoe ook jij kunt kiezen voor het licht. Wedden dat het groeien zal, dat licht, als wij met z’n allen kleine beetjes licht brengen in deze donkere dagen?

De warmte van de eigen kleine kring

Je eigen kleine kring kan dit jaar wel heel erg klein zijn: Jij met je gezin, jij met je partner, jij met je kinderen, jij met je ene knuffelcontact, jij alleen. Geen Kerstviering in de kerkgemeenschap dit jaar, geen glühwein op een kerstmarkt, geen fuif van oud naar nieuw, geen Nieuwjaarsdrink bij het vuurwerk, geen kerstboomverbranding, …

Al die dingen die de feestdagen dat extra tintje geven, zullen er dit jaar niet zijn. Je kunt natuurlijk wel lekker eten, op die dagen, maar doe je dat dan ook vier keer in je eentje op een week tijd? Je kunt ook pakjes kopen, voor jezelf misschien, of voor die ‘verre’ dierbare, met wie je geen contact mag hebben, maar geeft dat je diezelfde voldoening?

Ik pleit ook hier weer voor die andere keuze:

  • Kies ervoor om in deze periode echt aandacht te geven aan de kleine kring waartoe jij behoort. Doe iets bijzonders voor elk van de leden van die kleine kring, iets wat de één graag doet én iets wat de ander graag doet, en doe dat met z’n allen samen.
  • Bereid samen één van de feestmaaltijden, en geniet van het samen kokerellen. Experimenteer met verse voedingsmiddelen.
  • Hang in de Kerstboom zelfgemaakte kleine kaartjes met daarop wensen voor het komende jaar. Je kunt daarbij denken aan wensen voor jezelf, maar je kunt ook denken aan wensen voor de hele wereld. Pluk op één van de komende feestdagen die wensen uit de boom en vertel aan elkaar hoe jullie die wensen een beetje waar zouden kunnen maken.
  • Weet je verbonden met velen om je heen: je familie, je vrienden, je buren … maar ook je voorouders, de gemeenschap waartoe je behoort, mensen van over de hele wereld. Toon die verbondenheid in een woord, in een daad, in een symbool.
  • Maak het stil op één van deze dagen. Ga naar binnen en zie wat er aan verlangen leeft binnen in jou. Verken dat verlangen, ontdek waar het je toe uitnodigt. En zet misschien één enkele stap, een klein begin om dat verlangen handen en voeten te geven.

Ook hier kun je, vanuit jouw eigen situatie, nog heel andere keuzes aan toevoegen. Wat ik je vragen wil is alleen dit: dat je je niet focust op wat allemaal niet kan, maar integendeel juist binnen de opgelegde beperkingen nieuwe mogelijkheden gaat ontdekken. Wedden dat het dan pas echt een bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode wordt?

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Geef je gezondheid een boost door regelmatig te bewegen

Vorige keer schreef ik al over wat je zelf kunt doen om je weerbaarder te maken tegen infectieziektes als het coronavirus. Zelf vind ik het ongelooflijk jammer dat er vanuit onze virologen niet meer aandacht gegeven wordt aan een gezonde levensstijl. Als de meeste mensen die op de Intensive Care terecht komen, mensen zijn met obesitas en met diabetes, zou het dan geen goed idee zijn om juist daar iets aan te doen? Als de meeste mensen die sterven aan de gevolgen van het coronavirus mensen zijn met onderliggend lijden, zou het dan geen goed idee zijn om te zoeken naar een alternatief voor de huidige medische aanpak van onze welvaartsziektes? Want dat pilletje dat jij dagelijks neemt om je bloeddruk of het suikergehalte in je bloed of je cholesterol binnen aanvaardbare grenzen te houden, dat geneest niet. Het zorgt er alleen maar voor dat de klachten onder de duim gehouden worden.

In Amerika bijvoorbeeld, maar ook bij onze Noorderburen, komt steeds meer aandacht voor leefstijlgeneeskunde. Het gaat dan om dingen als het aanpassen van je voedingsgewoontes, het zorgen voor voldoende ontspanning en slaap, het gaan voor wat in jou leeft … en het regelmatig bewegen. Over dat laatste schrijf ik vandaag …

Stilzitten wordt wel eens ‘het nieuwe roken’ genoemd

Een kleine schets van het leven van veel mensen vandaag …

‘s Morgens opstaan, je wassen en aankleden en dan ontbijten. Vervolgens een paar stappen naar de auto en dan naar het werk of naar school. Zowel bij een kantoorbaan als op school volgt dan een lange dag van veel zitten. Na de dagtaak met de auto naar huis, wat huishoudelijk werk, en na het avondeten wat ontspanning … in de zetel voor de TV. Toegegeven, dit is een karikatuur, maar dan wel eentje die behoorlijk goed lijkt op het reële leven van veel mensen.

Nu blijkt dat al dat zitten even schadelijk voor ons is als roken. Als je wil weten hoe beweeglijk wij horen te zijn, kijk dan maar eens naar een jong kind. Je kunt zo’n kind niet stilletjes op een stoel of in een zetel laten zitten. Het wil bewegen, en als het speelt is het voortdurend in beweging. Alleen als zo’n kind slaapt, valt al dat bewegen stil. Zo zijn wij mensen bedoeld, zo zit het in onze genen ingebakken. Doen we dat niet, dan gaan alle systemen in ons lichaam op een lager pitje draaien, en dat draait uit op schade van onze vitaliteit.

‘Regelmatig bewegen’ is niet gelijk aan ‘twee keer per week sporten’

Dat bewegen goed is voor onze gezondheid, dat weten we eigenlijk wel. Daarom ook gaan veel mensen één tot een paar keer per week sporten: lopen, fietsen, fitnessen, zwemmen, tennissen. Joepi, da’s goed, da’s winst …

… en toch is het niet dat wat we bedoelen met ‘regelmatig bewegen’. Met dat af en toe eens sporten maak je niet ongedaan wat je je lichaam aandoet met de rest van de tijd dan toch weer zitten. Eigenlijk zou je niet langer dan een half uur mogen blijven zitten. Daarna moet je eerst weer even in beweging komen, vooraleer je weer even mag zitten. Het gaat daarbij niet om ‘sport’, maar om ‘je hele lichaam weer even losmaken’. Je spieren moeten even in actie komen, je bloedsomloop moet een beetje harder gaan, je ademhaling moet wat intenser, … en dat krijg je bij alleen maar zitten allemaal niet.

Bijzonder positief is het als je voor elke maaltijd wat intensiever gaat bewegen. Enerzijds maak je dan de directe reserves van energie op. Je zorgt er dus voor dat er ruimte is om nieuwe energie binnen te laten, zonder dat die ineens maar in je vetcellen gestockeerd moet worden. Anderzijds maak je bij het even uitputten van je spieren ‘lactoferrine’ aan. Die lactoferrine zorgt ervoor dat je lichaam minder gaat ontsteken na een maaltijd. Lactoferrine helpt je immuunsysteem om ziekteverwekkers in je voeding te neutraliseren.

Tips om meer te gaan bewegen

Als jij regelmatig gaat sporten, dan is dat een goede zaak. Maar zoals eerder al aangegeven, het is niet voldoende en misschien ook niet echt noodzakelijk. Veel belangrijker is het dat je vele keren doorheen de dag in beweging komt. Enkele tips om dat soort beweging in je dag in te bouwen:

  • Doe je huishouden zoveel mogelijk zelf. Ook als je al wat ouder bent en hulp krijgt bij het huishouden, blijf je best toch nog een beetje bezig met bijvoorbeeld je eigen potje koken of opruimen en je huis netjes houden.
  • Doe je kleine boodschappen te voet of met de fiets.
  • Maak elke dag een kleine wandeling in je buurt. Parkeer bijvoorbeeld je auto iets verder af als je ergens moet zijn, en doe de rest dan gewoon te voet.
  • Werk regelmatig een beetje in de tuin – en ook dat liever elke dag een half uurtje dan één keer in de week een hele namiddag.
  • Als je bij het opruimen iets naar boven zou moeten brengen, zet het dan niet eerst onderaan de trap. Breng het ineens naar boven. Dat extra traplopen kost je misschien wel wat tijd, maar het is winst voor je gezondheid.
  • Doe af en toe kleine oefeningen:
    • Je eens helemaal uitrekken.
    • Ouderwets je helemaal voorover laten hangen en met je handen de vloer proberen te raken.
    • Even op je hurken gaan zitten – als je dat nog kan!
    • In slowmotion ter plaatste stappen. Dat is niet alleen een goede bewegingsoefening, maar ook een evenwichtsoefening, belangrijk in de valpreventie.

Wie jonger is en meer aankan, mag gerust zijn lichaam verder uitdagen dat wat ik hier aangeef. Maar ook als je ouder wordt en minder kunt bewegen, is het belangrijk je lichaam toch telkens weer uit te dagen een beetje meer te doen dan jij dacht aan te kunnen. Uit eigen ervaring weet ik dat er een weg terug is, van voortdurend pijn hebben en haast niet meer kunnen bewegen naar weer voluit en met plezier kunnen bewegen. Datzelfde wens ik ook jou van harte toe.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een goede nachtrust is van levensbelang

Wat je in deze coronatijden misschien niet zo vaak letterlijk hoort noemen, maar wat je tussen de regels door wel kunt lezen, is dat een gezonde levensstijl je weerbaarder maakt tegen al te negatieve gevolgen van een besmetting. En laat het nu net dat zijn waar wij als gezondheidsbegeleiders voor staan. Wij gaan niet de strijd aan tegen ziekte – corona in dit geval -, wij focussen op het verwerven van meer gezondheid. En een goede nachtrust … blijkt van ongelooflijk groot belang, als het gaat om het behoud van gezondheid.

Waarom moeten we eigenlijk slapen?

Wacht, laat me deze vraag eerst even anders stellen …
Zouden we niet ongelooflijk veel voordeel kennen, als we niet hoefden te slapen? Denk gewoon maar eens aan alle tijd die we zouden winnen, tijd om die dingen te doen die écht belangrijk zijn. Zeg nu zelf, wie onder ons kent niet dat gevoel van: ‘Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb …’

Wel, vergeet het maar. Als er één iets is waar je beslist niet op mag besparen, dan is het een gezonde nachtrust. Jij mag dan wel slapen als het nacht is, maar je zelfgenezend vermogen draait juist dan op volle toeren. De nacht is dé hersteltijd bij uitstek, en dus zorg je er maar beter voor jezelf het cadeau van een goede nachtrust te gunnen.

Wat gebeurt er dan wel allemaal tijdens de nacht?

  • Tijdens de nacht werkt je immuunsysteem op volle toeren. Terwijl jij slaapt en je je energie niet nodig hebt voor andere dingen, speurt je immuunsysteem je hele lichaam af op ziekteverwekkers. En vindt je immuunsysteem ziekteverwekkers, dan gaat het ineens aan de slag om die aan te vallen en weg te werken.
  • Je groeihormoon gaat aan de slag. Nu denk je wellicht: ‘Groeihormoon, da’s goed voor kinderen, ik hoef toch niet meer te groeien?!?’ Wel, euh, … ja, toch wel. Immers, je lichaam ‘groeit’ je hele leven door, in alle herstelprocessen die continu gaande zijn. Cellen sterven af en nieuwe cellen horen bij te groeien. Groeihormoon herstelt dus de schade die je overdag hebt geleden. Daarzonder zou je beslist veel vlugger sterven van ouderdom.
  • Je hersenen ondergaan een reorganisatie. Overdag opgedane indrukken worden verwerkt en gestockeerd. Herinneringen worden opgeslagen. Afval en overtollig vocht worden uit de hersenen verwijderd. Na een goeie nachtrust begin je de dag met een frisse kop.
  • Een goeie nachtrust is van belang voor je humeur. Diepe ontspanning zorgt ervoor dat je de nieuwe dag met een opgewekt gemoed tegemoet ziet. Zonder die goeie nachtrust zouden depressie, gevoeligheid voor stress, angst voor al wat je belagen kan, … veel zwaarder doorwegen.

Een ideale nachtrust

Idealiter ga je betrekkelijk vroeg slapen. De uren voor twaalf uur tellen dubbel, zei ons moeder wel eens, en ze zou wel eens gelijk kunnen gehad hebben. In elk geval is het zo dat je groeihormoon piekt rond elf uur in de avond. Als je dan nog niet slaapt, dan verstoor jij de herstelprocessen in je lichaam. Om dat mogelijk te maken, ‘dim’ je je activiteiten best al een tweetal uur van tevoren. Je begrijpt dat als je tot tien uur ‘s avonds in een zware vergadering zit, je dan niet om elf uur al lekker aan het pitten bent.

Een goede nachtrust duurt ook lang genoeg. Je moet er van uitgaan dat je minimaal 7 à 8 uur en misschien zelfs wel 9 uur slaap nodig hebt. Wie denkt het met minder te kunnen doen, pleegt gegarandeerd roofbouw op zijn lichaam. Vroeg of laat wreekt zich dat in de vorm van serieuze gezondheidsklachten.

Tips voor een gezondere slaap

  • Vermijd overdreven activiteit in de avond. Wie te lang te actief blijft, kan pas later op de avond de switch maken naar tot rust komen. Ideaal om tot rust te komen zijn activiteiten als een beetje lezen, een gezelschapsspel, een babbeltje met de partner of met de kinderen. Minder gunstig zijn: nog laat werken of vergaderen, TV en andere schermpjes, hevig sporten.
  • Vermijd blauw licht. Dim je licht, zorg voor een blauwlichtfilter op je computer, je GSM, … Blauw licht verhindert immers de aanmaak van melatonine, het slaaphormoon.
  • Een slaapkamer is een slaapkamer. Andere activiteiten dan slapen, bed lectuur en intimiteit horen daar niet thuis. Vermijd er vooral TV, computer en smartphone. Je wil immers tot rust komen, en juist die dingen blijven je maar bezighouden.
  • In de slaapkamer hoort het donker te zijn, en beslist niet al te warm.
  • Als je makkelijk ‘s nachts wakker wordt met een te bezige kop, bouw overdag voldoende lummelmomenten in. Immers, alles wat je overdag niet verwerkt kon krijgen – omdat de dag veel te vol zat, wellicht -, passeert ‘s nachts de revue. Door overdag wel eens voor je uit te zitten staren, krijgen je hersenen de kans op dat moment al een deel van wat je bezighoudt te verwerken. En dat scheelt in ‘uren wakker liggen’!
  • Lig je al eens wakker, panikeer dan niet. Vraag je lijf misschien eens waarom het niet wil slapen. Waar jij van wakker ligt, dat is belangrijk in jouw leven. Leer ook van de lessen die je ‘s nachts aangereikt krijgt.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

%d bloggers liken dit: