‘Ikigai’ is een Japans woord, ons bekend uit de Blue Zone op Okinawa. Okinawa is een eiland in de Japanse archipel. Daar leefden rond de millenniumwisseling procentueel gezien meer honderd-en-meer-jarigen dan elders in de wereld. Een van de redenen die deze mensen daarvoor opgaven was ‘Ikigai’, wat zoveel betekent als: Ik heb een reden waarom ik nog steeds elke morgen mijn bed uitkom. Ik heb een taak, mijn leven is zinvol.
Had ik het in een vorige blog over ‘downshift’ – stilvallen, geregeld even niksen -, dan is de tegenhanger daarvan ‘purpose’ – een doel hebben in je leven. Mensen die een doel hebben in hun leven en die hun leven als zinvol ervaren, zijn gelukkiger, blijven langer gezond en leven uiteindelijk ook langer. Wie geen doel heeft in het leven, valt makkelijker ten prooi aan depressiviteit en levensmoeheid.
Een doel hebben in je leven
Een reden om ‘s morgens op te staan heb je natuurlijk al gauw. Als kind moet je naar school, als volwassene moet je eruit om voor je gezin te zorgen, om naar het werk te gaan, om al die dingen te doen die elke dag weer op je afkomen. Maar nu ik herlees wat ik zojuist schreef, voel ik hoe weinig positieve kracht daarvan uitgaat. Als je leven alleen bestaat uit dat wat moet, dan gaat er geen vreugde van uit. En als er geen vreugde van uitgaat, dan volgt ook geen geluk, gezondheid of langer leven. Willen we die vinden, dan is er een zekere ‘drive’ nodig: goesting om te doen wat je te doen hebt.
Nu zijn er natuurlijk een aantal dingen die een invloed hebben op het vinden van ‘goesting’ in wat je te doen hebt. Een eerste zal zeker gaan over hoe zinvol jij die dagtaak ervaart. Uit werken gaan – zelfs als dat werk je niet helemaal ligt – zal je met meer voldoening doen als dat je andere mogelijkheden geeft: voor je gezin zorgen, een huis verwerven, op reis kunnen gaan, … Als die dagtaak voor jou dan ook nog zinvol is op zichzelf, en als jij je erin kunt ontplooien, dan vermeerdert dat de energie die je ervan krijgt.
Een tweede wat invloed heeft op jouw ‘goesting’ om je dagtaak aan te vatten is dat die dagtaak bij je past. Je begrijpt dat als die dagtaak fysiek te zwaar is voor jou, of als je bij die dagtaak voortdurend moet zitten terwijl jij veel liever in beweging bent (of omgekeerd), of als die dagtaak te veel van je intellectuele vermogens vraagt of juist te weinig, dat het dan met die ‘goesting’ niet zo best zal blijven gaan. Je kunt even op de tippen van je tenen lopen, maar je houdt dat onmogelijk langere tijd vol.
Nog belangrijker wellicht is of je al dan niet voldoening haalt uit wat je doet. Het gaat erom dat wat je doet, op het moment dat je het doet, je meer energie geeft dan het energie vraagt. Dat kan gaan om wat je doet op zich, maar ook om het resultaat van die taak of om de mensen die je daarbij ontmoet. De balans tussen energiegevers en energievreters moet in evenwicht zijn, of nee, liever toch een beetje doorslaan in de richting van die energiegevers. Als je aan een job niet alleen centen overhoudt, maar ook fijne contacten met collega’s en het gevoel te hebben bijgedragen aan iets goeds, dan is die job voor jou leven-gevend, letterlijk!
Je unieke levensopdracht
Wil je in dit alles nog een stapje verder gaan, probeer dan zicht te krijgen op jouw unieke levensopdracht. Dat kan een opdracht zijn voor een heel leven lang, maar dat kan evenzeer een tijdelijke opdracht zijn, of nog opeenvolgende tijdelijke opdrachten die aaneengeschakeld worden tot één grote levensopdracht.
Voor velen bestaat die opdracht er minstens voor een deel uit een relatie aan te gaan, kinderen op de wereld te zetten en daarna misschien ook nog de zorg op te nemen voor kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen. Ook in de originele Blue Zones zie je dat oudere mensen die mee instaan voor de zorg van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen daar levensvreugde, een betere gezondheid en een langer leven uit halen.
Voor wie nog even dieper wil graven naar die unieke levensopdracht, geef ik het volgende mee:
- Lijst even al jouw talenten op. Pak een blad papier en noteer daarop alles wat jij goed kunt. Wees daarbij eerlijk en kijk vooral ook even verder dan naar wat je gewoonlijk doet.
- Pak daarna een ander blad papier en noteer daarop alles waar jij enthousiast van wordt, alles wat jou blij maakt. Kijk ook naar waar jij als kind van droomde, waar je toen gelukkig van werd.
- Leg uiteindelijk die twee blaadjes naast elkaar. Jouw unieke levensopdracht ligt ergens op het snijvlak van die twee. Heb je ergens wel de talenten voor, maar je mist het nodige enthousiasme, dat is het toch dat niet. Ben je ergens heel erg enthousiast over, maar je beseft dat je niet kunt wat daarvoor nodig is, dat is het ook dat niet. Jouw unieke levensopdracht kent ze allebei tegelijk: het enthousiasme én de talenten.
- Eén ding is nu nog nodig: als jij jouw unieke levensopdracht vervult, dan vind je daar niet alleen vreugde in voor jezelf. Wil het plaatje helemaal kloppen, dan heb jij er deugd aan, maar ook de wereld rondom – de mensen, de dieren, de natuur, moeder aarde zelf. Je wordt als het ware een waterbekken dat zich vult en waarvan het water overloopt. Jouw unieke levensopdracht? Jij wordt er beter van en de hele wereld met jou!
Dat laatste wens ik de wereld toe. Ik zou willen dat heel veel mensen op zoek gaan naar die eigen unieke levensopdracht. Ik zou willen dat meer en meer mensen de vreugde uitstralen van een zinvol leven en daar geluk, gezondheid en een lang leven in vinden. En ik zou willen dat de wereld delen mag in al die overvloed.
Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.
