Een vuurzee

De wereld staat in brand

Twee jaar lang teisterde een pandemie onze wereld. En net is die zo’n beetje achter de rug, of Russisch president Poetin valt Oekraïne binnen. Tussen dat alles door dreigt een wereldwijde klimaatcrisis. Het lijkt alsof een Apocalyps over ons wordt uitgestort. De wereld staat in brand …

En ik, vanuit mijn GEZONDHEID-WIJZER praktijk, ik schrijf over gezondheid. Ja, ook nu gaat het voor mij over gezondheid, in de meest brede zin van dat woord. Als ik vanuit de natuurlijke gezondheidszorg naar de huidige tijden kijk, dan dringen twee vragen zich aan mij op. In deze blog probeer ik een eerste antwoord op deze vragen te formuleren. En ik besef dat daarmee het laatste woord hierover nog lang niet geklonken heeft.

Hoe lang kunnen wij dit nog dragen?

Een eerste vraag die spontaan bij mij naar boven komt is deze: Hoe lang kunnen wij dit alles nog dragen? We hebben twee moeilijke jaren achter de rug, met heel wat beperkingen. Zoveel dingen mochten niet of konden niet, en ondertussen zijn we zowat het echte contact met elkaar verleerd. Gedurende de hele pandemie is amper een woord gesproken over het bevorderen van onze gezondheid. Er werd vooral een sfeer van angst gecreëerd, die nog lang slachtoffers zal vragen.

En amper gaat de pandemie wat liggen, of er breekt oorlog uit in onze achtertuin. Want, geeft toe, Oekraïne ligt helemaal niet zover van ons vandaan. Als Poetin een nieuwe Hitler blijkt te worden, die de hele wereld wil veroveren, dan zouden ook wij wel eens tot zijn slachtoffers kunnen behoren. Nu hebben we vluchtelingen over de vloer, straks misschien wel soldaten. Gevolg van deze hele crisis is dat ons leven duurder wordt. Van brandstoffen tot brood, en in de verdere omwenteling wellicht nog vele dingen meer, we zullen het voelen in onze portemonnee.

Op de achtergrond van dit alles dreigt een klimaatcatastrofe. Het is vijf voor twaalf, als we nu niet anders gaan leven, brengen we onze moeder aarde definitief schade toe. En dus moeten wij op korte tijd ook echt in actie schieten om onze eigen leefwereld leefbaar te houden. Ook dat zal veel van ons vragen. We zullen aan luxe en comfort moeten inboeten, er is geen andere weg.

En dan wordt de vraag natuurlijk levensgroot. Kunnen wij dit alles wel dragen? Gaan we niet ten onder aan angst, aan moedeloosheid, aan ‘het allemaal niet meer zien zitten’? Waar vinden wij de kracht, de vitaliteit, om die ommekeer die van ons gevraagd wordt, ook echt te maken? Want vergis je niet, we hebben moeilijke jaren voor de boeg. We weten niet wat er nog allemaal op ons afkomt, al hebben we wel een vermoeden …

Waar hebben we dat aan verdiend?

Een tweede vraag laat niet lang op zich wachten: Waar hebben wij dit in Godsnaam aan verdiend? O, er zijn natuurlijk wellicht heel wat mensen die wat nu gebeurt alleen maar zien als ‘iets dat ons overkomt’, iets waar wij toch niet verantwoordelijk voor zijn. Ikzelf zie het toch een beetje anders, ik zie een rode draad doorheen dit alles, een draad die verweven zit in het verhaal rondom gezondheid, waar ik al langere tijd van probeer te vertellen.

Die rode draad zit voor mij in het feit dat wij boven onze stand leven. Onze economische en ecologische voetafdruk is te groot. We leven te luxueus: we eten te veel, onze huizen zijn te warm, we consumeren ons te pletter … en dat maakt ons ziek en zwak. Zonder het comfort dat we gewoon zijn, lijken we niet te kunnen overleven. Onze overdreven welvaart maakte ons de laatste jaren alleen maar zieker. We noemen onze ziektes tegenwoordig zelf ‘welvaartsziektes’.

Wij, Westerse mensen, leven zodanig boven onze stand, dat moeder aarde ons binnenkort niet langer kan dragen. We putten alle natuurlijke rijkdommen uit, en in plaats daarvan maken we van onze leefbare wereld een stort. Het is nog maar de vraag of de aarde ons over tien of twintig of vijftig nog in leven zal kunnen houden. Ik ben ervan overtuigd dat de aarde zichzelf wel zal herstellen, alleen weet ik niet of wij er dan nog bij zullen zijn. Wij hebben de aarde nodig, zij kan echter wel zonder ons.

Wat die oorlog tussen Rusland en Oekraïne hier dan mee te maken heeft, vraag jij je af? Wel, ik denk dat wij met onze manier van leven wel eens meer mensen de ogen uitsteken. Zal die Poetin in Rusland maar zien hoe het er in Europa en Amerika aan toegaat. Je zou voor minder grote veroveringsdromen gaan koesteren.

Of er dan nog een uitweg is?

Ik hoop het …

Ik hoop op mensen die weer naar hun ware aard gaan leven: in alle eenvoud, zorg dragend voor moeder aarde, omziend naar minder fortuinlijke medemensen. Ik hoop op systemen die een toekomst in zich dragen: natuurlijke gezondheidszorg, ecologische land- en tuinbouw, economie op mensenmaat, onderwijs dat weer het wonder wijst, contacten van mens tot mens. En ja, ik geloof dat het kan, als we maar met velen allerlei stapjes zetten in de goeie richting.

Daar hoop ik op, daar droom ik van. Mag ik hopen dat velen leven van datzelfde visioen?

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Twee vrouwen nemen elkaar vast bij de handen.

Over wat fysiek contact met je doet

In mijn blog ‘Geef je gezondheid een zetje!‘ vertelde ik je vorige keer al dat ik momenteel stage loop als onderdeel van mijn opleiding tot gezondheidsbegeleider. Ik volgde vier jaar lang op donderdag les aan De Levensschool, en nu voltooi ik die opleiding met een paar stages en straks ook nog door het schrijven van een eindwerk. Die beruchte laatste loodjes, weet je wel … Maar goed, ook die horen erbij.

Eind november en begin december liep ik, samen met een paar medestudenten, stage bij mensen met een beperking. En op dit moment doe ik mijn laatste stage-uurtjes in een woonzorgcentrum, waar ik werk met mensen met dementie. In beide stages gebruikte ik aanraking, fysiek contact. Tijdens de opleiding kregen wij vorming in voetreflexologie en dieptemassage, en die kennis zette ik in praktijk tijdens deze stages. Onze mensen met beperkingen gaven ons de volgende feedback: ‘Zalig!’ en ‘Van mij mag je dit elke week wel doen!’ en ‘Hé (zucht), ik voel me wel 20 kg lichter!’ Na afloop van de stage klonk een unaniem: ‘Dit is voor herhaling vatbaar!’

Mensen met dementie geven je natuurlijk niet dat soort feedback. Daar gaat het om veel subtielere signalen: een glimlach als je iemand over de rug wrijft, een stevige handdruk als je een hand vastneemt voor een lichte massage, een vrouw die de rug recht zodat je nog maar eens over haar hele rug zou kunnen wrijven. En dan toch ook weer woorden: ‘Mijn handen en mijn voeten zullen blij zijn, ze hebben anders altijd zoveel pijn.’

Fysiek contact heelt

Wij, mensen, zijn fysieke wezen. Zonder ons fysieke lichaam kunnen wij in deze wereld niet leven. Ons lichaam, met zijn mogelijkheden en met zijn beperkingen, maakt deel uit van wie wij zijn. We zijn fysieke wezens … en daarom is fysiek contact belangrijk voor ons welzijn, voor onze gezondheid, voor onze groei en onze ontwikkeling.

Bij fysiek contact komt oxytocine vrij, een stofje uit de hersenen dat ook wel eens het ‘knuffelhormoon’ genoemd wordt. Het zorgt voor een gelukzalig gevoel, voor verbinding, voor sociale cohesie en altruïsme. Het zorgt ook voor vermindering van pijnklachten, voor reductie van stress, voor terugdringen van angst. Ontneem mensen kans tot fysiek contact en ze sterven een langzame dood: door eenzaamheid, door depressie, door stress, door fysieke pijn, door ‘geen zin meer om te leven’.

In onze huidige maatschappij van ‘anderhalve meter afstand’ en van ‘een elleboogje’ in plaats van een handdruk komt onze huidhonger steeds scherper naar boven. Mensen hunkeren naar fysiek contact met elkaar, maar omwille van de angst om ziekte over te dragen, durven ze elkaar niet meer aanraken. Daarom worden vandaag meer mensen psychisch ziek, daarom voelen meer mensen zich niet goed in hun vel, daarom zie je meer agressie en geweld en zelfdoding.

Gun jezelf weer fysiek contact

Als ik je – in deze tijd van het jaar – één ding toewensen mag, dan is het wel dit: ‘Gun jezelf weer fysiek contact!’ Het is goed voor zoveel dingen:

  • Je wordt er gelukkiger van, echt waar. Daar zorgt oxytocine wel voor!
  • Fysiek contact vermindert pijn, alleen al door de aanraking. Denk maar aan het kusje op de zere knie van een kind dat gevallen is. Bij (diepte)massage gaat dat proces nog een beetje verder. Niet alleen de huid wordt beroerd, ook de spieren worden in dat proces meegenomen. De ontspanning die daaruit ontstaat, maakt dat de pijn voor langere tijd verdwijnt.
  • Je wisselt bacteriën en virussen en god-weet-wat-nog-allemaal met elkaar uit, … en dat is goed. Om je immuunsysteem alert te houden, is het van belang dat je telkens weer met al die dingen in contact komt. Op die manier krijgt je immuunsysteem een levenslange training, en het is zoals met zovele dingen: Wat je traint, blijft sterk. Wat je niet meer traint, verzwakt langzaamaan, tot het helemaal niet meer werkzaam is.
  • Je maakt verbinding die je op geen enkele andere manier kunt maken. Een huid-op-huid-contact creëert herinneringen die je nooit vergeet. De warmte van huid op huid, die je als baby hebt ervaren, spreekt nog als je diep-dementerend niemand nog herkent. Wat je brein vergeten is, herinnert je huid zich nog: het contact met de ander is belangrijk.
  • Je wordt een ge-heel-de mens. Je wordt weer heel, als je dat fysieke lichaam van jou geeft wat het nodig heeft: gezonde voeding, de nodige beweging … én het fysieke contact met anderen. Zonder dat contact ben je maar half … en dus ook altijd een beetje ziek!

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Foto's over gezondheid: gezonde voeding, een kind dat mediteert, een kopje kruidenthee, halters en een loopschoen.

Geef je gezondheid een zetje!

Gezondheidsdagen voor mensen met een beperking

Zoals je misschien al wist – of nog niet, dat maakt helemaal niet uit – werk ik in een voorziening voor mensen met visuele en andere beperkingen. Tijdens mijn opleiding al merkte ik hoe nieuwsgierig onze mensen waren naar de opleiding tot gezondheidsbegeleider die ik volgde. Op donderdag had ik les … en op vrijdag moest ik vertellen, week na week. En nu leidt dit alles tot een stageproject onder de titel ‘Geef je gezondheid een zetje!’

Samen met een paar medestudenten dompelen we onze cliënten de komende twee weken onder in de leefwereld van de natuurlijke gezondheidszorg. We hebben het over ons ‘lijf’ als bron van vreugde én als bron van pijn en ongemakken. We wagen ons aan een bewegingssessie, aan ademhalingsoefeningen. We hebben het over stress en over de vermindering daarvan, door bijvoorbeeld relaxatieoefeningen. We gaan op zoek naar lekkere, maar gezonde hapjes, helemaal oké, ook voor diabetici. We bieden ze ook een voetreflex en een massage aan, en als het weer het toelaat, gaan we ook voor een stiltewandeling.

Kortom, er is naar ieders goesting wel iets. En ondertussen brengen we gezondheid ter sprake op een heel eenvoudige manier. We doen het op een actieve manier, en hopen zo dat er toch één en ander zal blijven hangen. Want gezondheid, dat komt niet in een keer, maar in vele kleine beetjes …

Kleine dingen maken het verschil

Nee, als het over gezondheid gaat, dan hebben we het niet over een radicale keuze. We hebben het niet over een eenmalig ‘ja’ of een eenmalig ‘nee’, maar over telkens opnieuw een beetje meer richting gezondheid evolueren. Het zijn de vele kleine stapjes in de goede richting, die een verschil kunnen maken. En, goed nieuws, het begint voor ieder van ons op de plek waar we nu staan.

  • Heb je pijnklachten, denk dan aan bewegingsoefeningen of ontspanningsoefeningen. Overweeg een dieptemassage om verkrampte spieren los te laten maken.
  • Neig je naar overgewicht, obesitas of diabetes, denk dan eerst en vooral aan natuurlijke voeding. Vermijd fabrieksvoedsel met allerlei additieven. Eet wat minder en vooral ook wat minder vaak. Ook beweging en een goede nachtrust kunnen je helpen.
  • Heb je last van angst, van depressiviteit, van onbehagen? Voel dan eerst en vooral wat er te voelen valt, en accepteer dat. Maak regelmatig tijd om bij jezelf te verwijlen, om dieper te leren zien wat er hapert. En als het duidelijk wordt, gun dan jezelf wat nodig is om het tij te keren.
  • En dan is er stress, dé draak van onze dagen. Bij stress helpt in de eerste plaats beweging: ga stevig stappen of joggen, of sla je stress eruit tegen een boksbal. Denk pas in tweede instantie aan elementen van ontspanning: een warme douche, een rustmoment met wat zachte muziek, mindfulness of yoga. Stress bereidt ons immers voor om te vechten of te vluchten, en zolang die energie in ons lijf aanwezig blijft, lukt ontspannen niet.

En zo kan ik nog wel een tijdje verder gaan. Eigenlijk is het zo dat er voor ieder van ons een weg naar meer gezondheid bestaat. Als ik daarover nadenk, dan zie ik voor me een doos vol bolletjes wol. Er is nogal wat gerommeld in die doos, en de draadjes van die vele bolletjes wol zijn één nestel geworden. Verloren gezondheid herwinnen lijkt een beetje op het weer uit elkaar halen van die nestel met die vele draadjes wol. Trek je aan het ene draadje, dan bewegen de andere draadjes mee. Gaandeweg wordt duidelijker welke aspecten in jouw geval allemaal meespelen. Je begint te werken aan gezondheid op één vlak, en na verloop van tijd merk je dat er ook werk aan de winkel is op andere vlakken. Stapje voor stapje – of draadje voor draadje – werk je toe naar een betere gezondheid.

Eén ding nog wil ik je vertellen. Wacht met het genieten van je verworven gezondheid niet tot helemaal op het eind. Geniet van elke stap die je zet, van elk aspect van je wezen dat om aandacht vraagt. Het genieten van de reis zorgt ervoor dat je blijft gaan, want gezondheid is nooit af, de reis is nooit helemaal voorbij.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

Een kleine jongen verschuilt zich in de zetel, tussen de kussens.

Niet corona, maar angst verhindert ons te léven!

Hopla, daar gaan we weer … want ja, de coronacijfers, ook die stijgen weer! (Dat was te verwachten, het najaar en de winter zijn immers traditioneel het seizoen waarin klachten aan de luchtwegen, zoals verkoudheden en griep … en dus ook corona, sterker op de voorgrond treden.) En dus worden nieuwe coronamaatregelen aangekondigd, de coronapas, deze keer. De druk op niet-gevaccineerde medeburgers wordt nog maar eens opgevoerd, en dat ondanks het feit dat er geen vaccinatieplicht is voor dit experimentele medicijn. Alsof die paar procenten niet-gevaccineerde mensen schuldig zijn aan die stijgende cijfers …

De cijfers?!? Ach, ze bedragen niet eens een kwart van de cijfers van exact een jaar geleden, en toch blijven wij bang: bang voor besmetting, bang om ziek te worden, bang om te sterven … Ja, daar wringt voor mij het schoentje: we zijn en we blijven bang! En het is die angst – en niet corona! – die ons verhindert om te leven. Wat wij nu nodig hebben, is niet de schijnveiligheid van een ‘corona-safe-ticket’ en een ‘coronapas’. Wie immers gevaccineerd is, kan wel nog besmet raken en zelfs – zo blijkt – ook nog ziek worden, en dus als vanzelf ook anderen besmetten en ziek maken. Wie gevaccineerd is, beschermt wel zichzelf tegen al te ernstig ziek worden. Je loopt als het ware minder kans om in het ziekenhuis te belanden, en dat zou voldoende moeten zijn.

Al sinds het begin van deze pandemie zie ik het echter gebeuren hoe de angst mensen in zijn greep houdt. De voortdurend herhaalde cijfers, het beeld van mensen met mondmaskers, overal waarschuwingsborden om toch maar afstand te houden en je handen te ontsmetten, al die dingen voegen telkens een nieuwe portie angst toe aan onze toch al overvolle bordjes. Elkaar een hand geven, durven we niet meer, laat staan een knuffel of een zoen. Nog steeds leeft bij velen het idee dat we onze mensen in instellingen het beste beschermen door ze zo goed als mogelijk van de buitenwereld af te sluiten, alsof ‘niet ziek worden’ zoveel beter is dan die gedwongen eenzaamheid.

Ikzelf zou een andere koers willen varen …

Ik zou willen dat we met z’n allen weer leerden dat oud worden en ziek zijn en sterven bij het leven horen. Willen we voluit léven, dan moeten we risico’s durven lopen. In de bijbel staat het zo geschreven:

Wie van jullie kan met al zijn zorgen één el toevoegen aan zijn leven? (Mt. 6,27)

Als onze tijd gekomen is om dit leven te verlaten, dan zal dat gebeuren, of wij dat nu willen of niet. Het enige wat wij kunnen doen, is ervoor zorgen dat ons leven voor die tijd de moeite waard is geweest. En dus, ja, ik kies ervoor om me te engageren voor mijn medemens, ook al moet ik hem daarvoor nabij komen. Ja, ik kies ervoor om het risico te lopen ziek te worden, als het tegendeel mij zou belemmeren in mijn enthousiasme. En ja, ik vertrouw erop dat het Léven zelf mij de juiste weg wijst, van mijn geboorte af – door deze moeilijke tijden heen – tot ik uiteindelijk sterven moet. Ik besef dat, als ik wil léven, ik de dood in de ogen moet durven zien. Ik ben klein, ik ben zwak, ik ben eindig … en toch maak ik met mijn leven – als ik het aandurf, tenminste – een verschil. Als ik het aandurf, dan is het zoals Bram Vermeulen het zingt:

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen

omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Iemand met een dikke buik meet de buikomtrek.

Vet vermijden?!? Suiker is de echte dikmaker!

Ik wil vermageren, en dus …

Het hele verhaal dat ik je vandaag wil vertellen, begint in de jaren ’50 van de vorige eeuw. De tweede wereldoorlog, die een echte hongeroorlog was, was voorbij. Je zag de eerste tekenen van de groeiende welvaart, … en tegelijk ook het begin van een obesitasepidemie en een stijging van het aantal hart- en vaatziekten. Ancel Keys, voedings- en gezondheidswetenschapper, deed onderzoek naar de correlatie tussen voeding enerzijds en het voorkomen van hart- en vaatziekten anderzijds. In 1958 publiceerde hij zijn ‘Zeven Landen Studie’, waarin hij concludeerde dat verzadigd vet de grote boosdoener was.

En dus, sinds die tijd wordt in de hele gezondheidszorg en dieetleer verzadigd vet in het verdomhoekje gezet. Oliën met onverzadigde vetten deden hun intrede, boter werd vervangen door margarine. (Wist je dat er in die begintijd meer mensen stierven door het eten van die margarine dan door het eten van boter? Die eerste margarines bestonden uit geharde onverzadigde oliën, en de onverzadigde vetzuren hadden zich tijdens het hardingsproces omgevormd tot transvetzuren. Welnu, als er één soort vet echt schadelijk is voor ons, dan zijn het wel die transvetten!)

Door de jaren heen zijn wij nog vele stappen verder gegaan. Vetten – ja zelfs onverzadigde vetten – werden hoe langer, hoe meer geweerd. Vette voedingsmiddelen werden verketterd. Light dressings en light mayo’s bevatten nu voor een deel ‘gemodificeerd zetmeel’ in plaats van vet. Vervolgens werd in heel veel producten waarin het vetgehalte verminderd was, suiker toegevoegd. Vet is immers een smaakmaker. Waar je vet weghaalt, heb je een nieuwe smaakmaker nodig, en meeste gevallen werd dat suiker.

Wat zien we gebeuren? Het aantal hart- en vaatziekten is niet verminderd, eerder in tegendeel. Zwaarlijvigheid en obesitas werden veeleer de norm dan de uitzondering. Hoeveel vet we ook weghalen uit de voeding, het helpt allemaal niks. En tegelijk zien we dat diabetes type 2, ook ouderdomsdiabetes genoemd, op steeds jongere leeftijd voorkomt. Gaat er dan geen belletje rinkelen?

Inderdaad, Ancel Keys maakte een verkeerde conclusie. Want jawel, na de tweede wereldoorlog steeg de consumptie van verzadigd vet, … maar de consumptie van suiker steeg minstens even vlug. Vet was nooit het echte probleem, het was altijd al suiker. Willen we dus met z’n allen gezonder en magerder worden, dan moet niet de vetconsumptie verminderen, maar het overvloedige gebruik van suiker.

Gezonde vetten zijn broodnodig!

Misschien geloof je me niet, en toch is het waar: Om gezond te kunnen functioneren, hebben we gezonde vetten nodig!

Zijn er dan gezonde en ongezonde vetten? Jawel, en het is belangrijk dit een beetje te snappen om gezonde gerechten op tafel te kunnen zetten:

  • Verzadigd vet is vet dat bij kamertemperatuur hard is. We hebben het over het vetrandje van vlees, maar ook bijvoorbeeld over boter of kokosolie. Hoe harder het vet bij kamertemperatuur, hoe meer verzadigd. Het voordeel van verzadigd vet, is dat het een stabiel vet is. Bij bewerking, bijvoorbeeld bij verhitten, ondergaat het niet zo gauw verandering. Alleen als je het vet verbrandt (en het dus gaat roken!) wordt verzadigd vet toxisch en dus kankerverwekkend. Wil je dus bakken en braden en zelfs frituren, dan is verzadigd vet een heel goede optie!
  • Onverzadigd vet is bij kamertemperatuur vloeibaar. Alle oliën bevatten dus onverzadigde vetzuren. Als je de moleculaire structuur van deze vetten gaat bekijken, dan zie je dat er een ‘zwakke’ plek in zit. Die ‘knik’ in het vetzuur heeft gezondheidsvoordelen, maar het is ook de plek waar het vet kan omslaan van gezond in superongezond. Als zo’n knik – bij verhitten of bij harden – omslaat, dan ontstaat een transvetzuur. En transvetten zijn de meest ongezonde vetten die je maar kunt eten. Frituren in olie is dus geen goed idee, echt niet! Er zijn soorten onverzadigde vetzuren:
    • omega 9-vetzuren: Olijfolie is hier de meest gekende. Olijfolie bestaat uit enkelvoudig onverzadigd vetzuur, en dat betekent dat er maar één knik in z’n structuur zit. Dat maakt olijfolie meer stabiel dan alle andere oliën. Vandaar dus ook dat je olijfolie wel nog mag gebruiken om groenten aan te stoven of om een stuk vlees of vis te bakken. Daar wordt deze olie niet toxisch van. Frituren zou ik er niet mee doen, dan wordt het vet te warm en dus wel weer toxisch.
    • omega 6-vetzuren: De meeste andere oliën bevatten vooral omega 6-vetzuren, en dat zijn meervoudig onverzadigde vetzuren. Ze zijn dus meer onstabiel dan olijfolie en niet meer geschikt om te verwarmen. Gebruik deze oliën dus enkel koud, als dressing bij groenten, bijvoorbeeld. Bijzonder aan omega 6-vetzuren is dat ze ontsteking bevorderen. Nu lijkt dat negatief, maar dat is niet helemaal waar. Als we ‘ziekmakers’ binnenkrijgen, dan is het van belang dat het ontstekingsmechanisme in gang gezet wordt. Er moet alleen evenwicht zijn met de omega 3 vetzuren, die dat ontstekingsmechanisme weer af kunnen zetten.
    • omega 3-vetzuren: Ook deze vetzuren zijn meervoudig onverzadigde vetzuren, en dus niet geschikt om te verwarmen. Hier kijken we naar lijnzaadolie, walnootolie en vooral vette vis. Van die omega 3-vetzuren hebben we er door de band tekort. Ideaal is een verhouding van 1:1 tot 1:5 tussen omega 3 en omega 6. In onze voeding ligt de verhouding ongeveer 1:20 en meer. Vandaar dus ook de vele ontstekingsziekten die we vandaag kennen.

Ongezonde vetten zijn dus

  • transvetten, veel gevaarlijker dan verzadigd vet
  • verbrande vetten, want die zijn kankerverwekkend
  • meervoudig onverzadigde vetzuren die verwarmd werden, want in dat proces ontstonden transvetten
  • een teveel aan omega 6-vetzuren en een tekort aan omega 3-vetzuren, want dat zorgt voor blijvende ontsteking

En hebben we ‘gezonde vet’ dan echt nodig? Absoluut, zeker weten!

Ik hoef je alleen maar op een paar dingen te wijzen:

  • Elke cel in ons lichaam heeft een membraam, een celwand, en die bestaat uit vet. Zonder gezonde vetten gaan onze celwanden kapot, en op termijn dus ook onze cellen. Ze functioneren minder goed, wij verouderen in een evenredig tempo. Klachten waar we niet meer van af komen, duiken op.
  • De basisbouwstof voor onze hersenen en onze zenuwen is vet. Zonder de nodige gezonde vetten om opbouw- en herstelprocessen uit te voeren, gaat het met ons zenuwstelsel bergafwaarts. Gevolgen zijn enerzijds hersen- en zenuwziektes als dementie, Alzheimer, Parkinson, Multiple Sclerose en anderzijds gemoedsstoornissen als depressie, stress, zenuwachtigheid.
  • Ons hormoonstelsel draait op steroïden, waarvan cholesterol er eentje van is. Zonder de nodige gezonde vetten kan dus ook ons hormoonstelsel verstoringen vertonen. De algemeen verminderde fertiliteit is daar een duidelijk voorbeeld van.

Suiker is de echte boosdoener

Niet vet, dus, maar suiker is de boosdoener, en dat heeft alles te maken met het hormoon insuline, dat onze bloedsuikerspiegel moet regelen. Insuline is een adipogeen hormoon, en dat betekent dat insuline vet aanmaakt uit suiker. Dat gaat zo:

  • Als je eet, komt er na de spijsvertering suiker of glucose in je bloed. Die glucose komt uit suiker in al zijn varianten, maar ook uit brood, pasta, aardappelen, groenten en fruit. Als die suikers goed verpakt zitten, in de vele vezels in groenten en fruit bijvoorbeeld, dan komt de glucose maar langzaam in het bloed terecht. Op dat moment is er geen probleem. Wij hebben immers suiker nodig, het is rechtstreeks toegankelijke energie.
  • Komt er, na het eten van een suikerrijke snack of na het drinken van frisdrank bijvoorbeeld, te veel suiker ineens in het bloed, dan komt insuline daarop af. Suiker kan immers je bloedvaten en je organen aanvallen en kapot maken. Daarom heeft ons lichaam een fantastisch regelsysteem waar insuline een rol in speelt. Insuline klikt zich aan de overtollige suiker vast en klopt bij een vetcel aan om die suiker daar af te leveren.
  • In de vetcel wordt de overtollige suiker omgezet in vet. Dat vet kan enkel dienen als reserve-energie. Het is niet van dezelfde waarde als vet in onze voeding, die ook als bouwstof gebruikt kan worden. Door het hormoon glucagon, tegenhanger van insuline, kan het vet in onze vetcellen weer omgezet worden in suiker, en dus in energie in tijden van nood. Alleen, … die tijden van nood breken op onze dagen nooit meer aan. Wij hebben voedsel in overvloed, de hele dag door.

Over suiker en zijn kwalijke werking in ons lichaam schreef ik eerder al: Suiker, de zoete boosdoener (deel 1) en Suiker de zoete boosdoener (deel 2).

… en dus anders gaan eten …

Wil je dus vermageren, dan zit er niks anders op dan blijvend anders te gaan eten. Je kunt volgende raadgevingen alvast in acht nemen:

  • Eet zoveel mogelijk onbewerkt voedsel. Bereid je voedsel zelf, ook vb. je vinaigrettes, dan gebruik je sowieso minder suiker.
  • Vermijd zoveel mogelijk suikerrijke dranken en fruitsappen. Ze hebben geen vertering nodig, ze bevatten suikers die zo je bloedbaan in komen.
  • Eet slechts drie keer per dag. Onthoud je van voortdurende tussendoortjes.
  • Beperk de hoeveelheid koolhydraten in je voeding. Kies eerder voor ‘Low Carb’ dan voor Low Fat’.

Blijvend van je overgewicht afraken is belangrijk voor je gezondheid. Tegelijk is het ook geen makkelijke klus. Wil je graag ondersteuning bij dit proces, dan kun je terecht bij mij of bij een van mijn collega’s gezondheidsbegeleiders.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Een mistig landschap in het najaar

Het ‘vitamine D-seizoen’ komt eraan!

Vitamine D, een zonnevitamine

De meeste vitamines krijgen wij via onze voeding binnen. Met vitamine D ligt dat een beetje anders. Je kunt veel vette vis eten, zoals zalm en sardines en makreel en haring, en dat helpt al een beetje. Vitamine D zit in de vetten van deze vissen. Denk maar aan die vieze levertraan van vroeger. Je kunt ook grijpen naar eieren, boter, melk en kaas, want ook daar zit een klein beetje vitamine D in. En toch kan dat alles niet tippen aan de hoeveelheid vitamine D die we onder invloed van direct zonlicht aanmaken in onze huid. Willen we voldoende vitamine D aanmaken om gezond te blijven, dan moeten we met z’n allen aan de evenaar gaan wonen. In de zomer hebben we misschien net voldoende vitamine D ter beschikking, op voorwaarde dat we op het middaguur minstens een half uur in de zon komen met nogal wat ontblote huid en zonder zonnebrandcrème. Een andere optie is het om – misschien wel het hele jaar door, maar zeker tijdens de wintermaanden – een goed vitamine D3 supplement te nemen.

Vitamine D3 en sterke botten

Vitamine D3 speelt een heel belangrijke rol in de calciumopname, en is dus van levensbelang voor sterke botten, sterke tanden en goed werkende spieren. Voor goede botten en tanden en voor goed functionerende spieren zijn in gelijke mate voldoende calcium en voldoende magnesium nodig. Om de calcium uit onze voeding op de juiste plaatsen te krijgen, hebben we twee vitamines nodig. Vitamine D3 haalt calcium uit de voeding en brengt die in het bloed, en dat is alvast het halve werk.

Maar misschien hoorde je al van mensen die tegelijk osteoporose of botontkalking hebben én atherosclerose of aderverkalking (in wezen gaat het om slagaderverkalking). Dat zijn de mensen die wellicht wel vitamine D3 nemen, maar niet die andere o zo belangrijke vitamine. Wat deze mensen nodig hebben, bovenop vitamine D3, dat is vitamine K2. Deze laatste doet het vervolgtransport: ze haalt de calcium uit het bloed en brengt die naar de botten, de tanden, de spieren en overal waar calcium nog nodig mocht zijn. Vitamine K2 wordt enerzijds aangemaakt in onze darmen door goede darmbacteriën en anderzijds vinden we ze vooral in gefermenteerde voedingsmiddelen, zoals zuurkool of yoghurt en kwark. Bij neiging tot atherosclerose is wellicht ook een supplement nodig.

Vitamine D3 als regulator

Vitamine D3 reguleert in ons lichaam heel wat processen. Deze vitamine heeft invloed op het hartritme, de bloeddruk, de bloedviscositeit (ofte het al dan niet stroperig worden van ons bloed), de bloedsuikerspiegel, het zenuwstelsel en zelfs de celgroei. Dat betekent dat vitamine D3 een rol speelt in het vermijden van hart- en vaatziekten, diabetes, ziekten van de hersenen en de zenuwen – van zenuwachtigheid, prikkelbaarheid en depressiviteit tot dementie, multiple sclerose en de ziekte van Parkinson – en zelfs kanker. Tel daarbij nog de rol van vitamine D3 in het vermijden van osteoporose, cariës en tanduitval én spierzwakte en je begrijpt hoe belangrijk een goede Vitamine D status in je lichaam is.

Vitamine D3 en het immuunsysteem

De vitamine die we vandaag onder de loep nemen is ook nog eens van onmisbaar belang voor een goed werkend immuunsysteem en wel op twee fronten tegelijk:

  • Vitamine D3 hebben we absoluut nodig in de preventie en de aanpak van winterse infecties, zoals verkoudheid en griep, maar ook COVID in al zijn varianten. Indien nodig stimuleert vitamine D3 ons immuunsysteem, zodat het vreemde indringers te lijf kan gaan. Bij voldoende voorraad gaat dat vaak zelfs zonder dat wij symptomen vertonen bij een eventuele besmetting. En worden we toch ziek, dan ondersteunt vitamine D3 ons immuunsysteem om de ziekmaker efficiënt te bestrijden.
  • Maar vitamine D3 doet meer. Ze is immers ook op dit front een regulator. We zagen het bij COVID en we zien ook bij het ontstaan van allergieën en auto-immuunziektes: ons immuunsysteem kan ook te alert zijn en blijven doorgaan met aanvallen, ook waar dat niet langer nodig is. Bij COVID kregen we de cytokinestorm, en mensen stierven aan een overactiviteit van het immuunsysteem. Hetzelfde gebeurt eigenlijk bij allergie en auto-immuunziektes: ons immuunsysteem ziet overal vijanden, ook waar die er eigenlijk niet zijn. En het valt maar aan, zonder ophouden. Gevolg: we hebben voortdurend last van steeds zwaardere symptomen en we worden ziek door uitputting (want ons immuunsysteem is een duur systeem, het vraag heel veel energie). Vitamine D3 is bij wijze van spreken niet alleen de ‘aan’-knop van ons immuunsysteem, maar ook de ‘off’-knop, en die is minstens even belangrijk.

… en dus, een supplement!

Een goed vitamine D3 supplement kun je veilig het hele jaar door nemen in een hoeveelheid van 2000 IU (International Units, of in het Nederlands: Internationale Eenheden en dus IE) per dag. Dat is een goede basismaatregel en kan zonder medisch toezicht genomen worden.

Heb je echter klachten zoals hierboven beschreven, vraag dan misschien eens aan je huisarts om de vitamine D-status van je bloed na te gaan. Orthomoleculair wordt aangenomen dat je minimaal 75 nmol vitamine D per liter bloed zou moeten hebben om gezond te kunnen functioneren. Optimaal is een bloedspiegel tussen 75 nmol/L en 150 nmol/L. Je huisarts zal wellicht al tevreden zijn vanaf 30 nmol/L, en misschien heb jij nog minder dan dat. Met zo’n lage bloedspiegel van vitamine D kun je echter onmogelijk optimaal functioneren. Vraag dan aan je huisarts beslist naar extra vitamine D3, of laat je bijstaan door iemand die orthomoleculair geschoold is. Je kunt er veel leed mee voorkomen.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Winterblues, voorjaarsmoeheid … en dat na een hels een jaar

Altijd al is het einde van de winter en het begin van de lente een moeilijke tijd. We zitten langere tijd binnen, de dagen zijn nog steeds kort en donker, het blijft maar koud en regenachtig. We snakken naar een beetje zon, we kijken verlangend uit naar warmte en licht. En dit jaar doet de lockdown daar nog een grote schep bovenop. Waar we andere jaren kracht konden halen uit winterse feesten met familie en vrienden, weegt dit jaar de eenzaamheid dubbel en drie. Ik voel het bij mezelf en ik zie het bij mensen om mij heen: dit alles mag echt niet al te lang meer duren. De draaglast wordt steeds groter, de draagkracht staat bij velen op een laag pitje.

Dingen die je zelf kan doen

Eigenlijk zijn er heel veel dingen – kleine dingen wellicht – die je zelf kan doen. Het gaat erom dat je de balans tussen je draaglast en je draagkracht in evenwicht brengt. Of nee, evenwicht is nog te braaf. Eigenlijk moet de weegschaal doorslaan richting draagkracht. Vandaar: alles wat je draaglast vermindert én alles wat je draagkracht groter maakt helpt mee.

Ik kan natuurlijk in jouw plaats niet bepalen wat dat allemaal zou kunnen zijn. Ik kan je alleen maar een lijstje geven met een paar van die dingen, en dat in de hoop dat het jou inspireert. Ik hoop je op die manier op weg te helpen om juist die dingen te vinden die jou tot steun kunnen zijn:

  • Van zodra het ook maar even kan, ga ik naar buiten. Even de tuin in, bijvoorbeeld, of een korte wandeling maken. Licht, lucht, beweging: ze geven mij nieuwe energie.
  • Een hobby maakt dat je even de tijd vergeet. Bij mij ligt al de hele winter lang een puzzel op de tafel. Op dit moment buig ik me regelmatig over een berglandschap van 3000 stuks.
  • Op donkere avonden, alleen thuis, brand ik graag een kaars. Het licht van een kaars brengt mij een beetje warmte en zacht licht. Anders dan ‘gewone verlichting’ en ‘gewone verwarming’ geeft het mij een gevoel van verbondenheid.
  • Een babbeltje met de buren, contact met collega’s, een ontmoeting met een knuffelcontact, … Ze doen wonderen in deze tijden van eenzaamheid.

Dit lijstje is natuurlijk niet compleet, en het is o zo persoonlijk. Ik kan me best voorstellen dat wat ik hier noem jou helemaal niet vooruit helpt. Maar ik ben er tegelijk zo goed als zeker van dat ook jij van die kleine dingen hebt, die voor jou de balans een beetje meer in de goeie richting brengen:

  • Een relaxerend bad
  • Een goed boek
  • Muziek waar jij van opkikkert
  • Even uit de bol gaan: al dansend, al zingend, al rollend met de kinderen over de vloer
  • Een knuffelcontact met je partner

Probeer maar uit, zou ik zeggen. En maak je eigen lijstje op, waar je dan – telkens als je het moeilijk krijgt – iets uit kiezen kan om jezelf die broodnodige opkikker te geven.

Tools van de gezondheidsbegeleider

Wij, gezondheidsbegeleiders, hebben in onze bagage ook heel wat tools die we kunnen inzetten om jou te helpen deze moeilijke tijden door te komen. Sommige daarvan mogen wij nu helaas niet gebruiken. Om jou weer een helende massage of een ontspannende voetmassage te mogen geven, zullen ook wij moeten wachten tot vanuit de overheid weer groen licht gegeven wordt aan de contactberoepen.

En toch zijn er ook nu dingen die we wel voor je kunnen en mogen doen:

  • Een gesprek waarin we met jou mee op zoek gaan naar die dingen die nu je leven een stukje draaglijker maken kan, zij het wel via de telefoon. We kunnen met je meekijken naar de moeilijkheden waar jij voor staat. We kunnen je helpen om weer kleine lichtpuntjes te zien. We kunnen samen met jou op zoek naar die dingen die voor jou de draaglast kleiner en de draagkracht groter maken.
  • Met Bachbloesems kunnen je emoties meer in evenwicht gebracht worden. Gevoelens van angst, depressie, hopeloosheid vinden heling met een juiste mix van bloesems. Ook andere emoties die je dreigen te overweldigen kunnen met Bachbloesems aangepakt worden.
  • Ook uit onze bagage aan kruidenadviezen kunnen wij, gezondheidsbegeleiders, putten. Er zijn kruiden die ervoor zorgen dat depressie minder wordt, dat je beter slaapt, dat gevoelens van angst je minder te pakken krijgen. Deze kruiden verminderen voor jou de draaglast een beetje. Er zijn ook andere kruiden, adaptogene kruiden worden ze genoemd. Deze kruiden verhogen juist jouw draagkracht. Je kunt er als ware een beetje beter tegen, je hebt meer weerstand tegen de duisternis die je overvalt. Met deze kruiden experimenteer je best niet in je eentje, en zeker al niet als je ook medicijnen neemt. Een gezondheidsbegeleider kent op dat vlak zijn vak en weet wat hij doet. Laat je dus bijstaan door een professional, als je met kruiden aan de slag wil.

Zoek je contact met één van mijn collega’s gezondheidsbegeleiders, ga dan naar de website: www.gezondheidsbegeleiders.be.  Wil je mij contacteren, bel dan 0492/647436 of mail naar hilde@gezondheid-wijzer.com.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Ik wens je een goede gezondheid

Bij elke jaarovergang wensen mensen elkaar ‘het beste’ toe.

Enne, een goede gezondheid staat vaak voorin in dat lijstje van ‘het beste’, is het niet? Want met een goede gezondheid kun je je leven in handen nemen. Je kunt de dingen doen die je graag wilt doen. Je kunt het beste van jezelf geven in een relatie, in een job, in een vriendschap, in een hobby. Met een goede gezondheid kun je verwerven wat je nodig hebt om van te leven, en zelfs meer dan dat. Met een goede gezondheid kun je delen van de overvloed die jou ten deel valt.

Een goede gezondheid is een kostbare schat. Niet voor niets wordt onderstaande spreuk wel eens geciteerd:

Een gezonde mens heeft wel duizend dromen.
Een zieke mens maar één: weer gezond worden!

Wel, zo’n goede gezondheid wens ook ik je toe. En als Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg draag ik graag mijn steentje bij opdat jij die goede gezondheid zou kunnen behouden of opnieuw verwerven.

Gezondheid, niet alleen een kwestie van het fysieke lichaam

Als we denken aan ziekte of gezondheid, dan denken velen wellicht in de eerste plaats aan het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam speelt inderdaad een niet onbelangrijke rol in onze gezondheid. Je hoeft maar pijn te hebben aan één enkele tand of alleen maar aan je linker kleine teentje, en je beseft hoe zelfs al het kleinste mankement je hele gevoel van welzijn overhoop haalt. Het is dan alsof jij alleen nog bestaat uit die ene tand of uit dat ene kleine teentje. Zo sterk vraagt dat fysieke mankement heel jouw aandacht.

En toch is ons lichaam meer dan alleen maar het fysieke deel ervan. Je zou een onderverdeling kunnen maken van een aantal lagen binnen de mens, een aantal niveau’s:

  • Het fysieke niveau
  • Het emotionele niveau
  • Het mentale niveau
  • Het spirituele niveau

Deze vier niveaus kunnen niet van elkaar gescheiden worden, samen vormen de de éne mens die jij bent. Dat betekent ook dat de verschillende niveaus elk een eigen invloed hebben op jou en op je gezondheid.

Het fysieke niveau

Ons fysieke lichaam is opgebouwd uit een aantal orgaanstelsels. Elk van die orgaanstelsels heeft zijn eigen functie: de huid, de slijmvliezen, de spieren, botten en pezen, het urinaire stelsel, het ademhalingsstelsel, het spijsverteringsstelsel, het endocriene systeem met al zijn hormonen, het hart en de bloedvaten, de hersenen en het zenuwstelsel. Aan elk van deze stelsels kan wat mankeren, en dat heeft zijn invloed op het hele lichaam. Wel is het zo dat er een zekere hiërarchie bestaat. Een beschadiging van de huid of van de slijmvliezen is veel minder ernstig dan een beschadiging van het hart of van de hersenen.

Het emotionele niveau

Op het emotionele niveau maken we makkelijk onderscheid tussen positieve emoties zoals liefde, rust, blijheid, zelfvertrouwen, … en negatieve emoties zoals haat, onverschilligheid, prikkelbaarheid, angst, zwaarmoedigheid, … Positieve emoties maken een mens gelukkig. Ze geven het gevoel verbonden te zijn, één met de rest van de schepping. Negatieve emoties maken een mens ongelukkig. Ze geven het gevoel geïsoleerd te zijn, afgescheiden van de rest van de schepping.

Echter, niet het hebben van negatieve emoties maakt de mens ziek. Het is normaal en zelfs goed dat de mens bij tegenslagen pijn, verdriet, woede, angst, … voelt. Ziekte op emotioneel vlak ontstaat pas als negatieve emoties zich vastzetten, als ze te lang aanwezig blijven of te intens zijn. Dan kunnen ze zelfs ziektes op het fysieke niveau teweeg brengen. Anderzijds kunnen fysieke klachten veel lichter om dragen zijn, als positieve emoties heel sterk zijn, zoals wanneer je vlinders in de buik hebt omdat je verliefd bent.

Het mentale niveau

Het mentale niveau is het niveau van het denken, maar ook van de creativiteit, de communicatie met anderen, het plannen en uitbouwen van je leven, … Gezondheid op mentaal niveau vraagt de gelijktijdige aanwezigheid van helderheid, rationaliteit en creativiteit. Het mentale niveau is belangrijker dan het emotionele en fysieke niveau. Met een verminkt lichaam, het verlies van ledematen, gehoor of zicht kan een mens nog steeds gelukkig zijn en zijn creativiteit aanwenden ten dienste van anderen. Denk maar aan Beethoven die, doof geworden, zijn mooiste muziek componeerde. Of aan professor Stephen Hawking, de grote natuurkundige, kosmoloog en wiskundige van onze tijd, gekluisterd aan een rolstoel en alleen in de mogelijkheid via de computer te communiceren. Een mens is dus blijkbaar groter dan alleen zijn fysieke mankementen.

Het spirituele niveau

Boven het fysieke, emotionele en mentale niveau strekt zich het spirituele niveau uit. Ik ga ervan uit dat ieder van ons een bepaalde opdracht heeft in het leven, een doel waar je als het ware van binnenuit voor ‘moet’ gaan. Begrijp me niet verkeerd, hier gaat het niet om een doel dat jij jezelf stelt of een doel dat je ongemerkt van je ouders hebt overgenomen. Wil je jouw opdracht, jouw roeping in het leven ontdekken, ga dan na waar jij enthousiast van wordt. Ga aan de slag met de talenten die je hebt. Voel wat er van binnenuit opborrelt en doe daar iets mee. Dat is de weg waarlangs je op het spirituele niveau de goeie richting uitgaat. En je lichaam – zowel op fysiek, emotioneel als mentaal niveau – zal hierop reageren met gezondheid.

Ziekte, een teken aan de hele mens

Een ziekte kan alleen maar fysiek zijn. Je hebt kou gevat en nu loop je met een snotneus. Gaat makkelijk over, na een week snotteren is het voorbij en al gauw vergeten. Of je bent gevallen, hebt een been gebroken. Een paar weken in het gips, wat oefeningen om je spieren weer op peil te brengen, en het leed is geleden.

Maar er kan meer aan de hand zijn. Fysieke ziekte kan ook een emotionele oorsprong kennen. Verdriet zet zich vast, en je krijgt last van je longen. Kwaadheid zet zich vast en je spijsvertering lijdt eronder. Er ligt je immers iets op de maag of op de lever, er is iets wat je niet verteerd krijgt. Je bent voortdurend bang, bang om te leven, eigenlijk. En je nieren lijden daar onder en laten zich uiteindelijk voelen. Je moet dringend leren loslaten, leren vertrouwen.

Ook negatieve gedachten kunnen zowel je emoties als je fysieke lichaam beïnvloeden. Als ik voortdurend denk mijn bezittingen te moeten beschermen en me dus verplicht voel me te wapenen met bewakingscamera’s en verzekeringen tegen diefstal, dan zal die gedachte mijn emoties beïnvloeden. Ik word als het ware chronisch bang, en op langere termijn wellicht ook chronisch ziek. En als ik vaak negatief denk over mijn buurman of over mijn collega kan dat mijn emoties in de richting van voortdurende kwaadheid sturen. Fysieke klachten zijn in zo’n geval vaak niet veraf.

Nog sterker is het als een mens zijn spirituele weg niet volgt. Als jij alleen maar die succesvolle carrière nastreeft omdat het je in de ogen van de anderen tot een geslaagd iemand maakt, maar je passie ligt elders, dan word je daar vroeg of laat ziek van. Burn-out heet het dan, of overspanning door teveel stress, of midlife crisis. Zo’n situatie creëert dan ook juist de mogelijkheid om stil te vallen, alles op een rijtje te zetten en vanuit die gedwongen bezinning nieuwe keuzes te maken, keuzes die meer passen bij jou als unieke mens.

Ja, ik wens jou een goede gezondheid toe

En als ik je dit wens, dan neem ik daarin mee alles wat ik hierboven schreef. Ik wens je toe dat jij jouw unieke weg in het leven mag gaan. Dat je daardoor vreugde, openheid, ware liefde, geluk mag ervaren. Van daaruit wens ik je positieve gedachten over jezelf, over de mensen om je heen, over de wereld waarin je leeft. Mogen daaruit voortkomen vele positieve emoties en de kracht om door negatieve emoties heen toch weer licht te ontdekken. En tot slot wens ik je toe dat je fysieke lichaam van dit alles de vruchten mag plukken.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode

Wie kon op 1 januari 2020 denken dat we zo’n bizar jaar tegemoet gingen?!?
Ik alvast niet.

Op 1 januari 2020 hoopte ik op een jaar om mijn ‘GEZONDHEID-WIJZER praktijk’ te kunnen ontplooien: de laatste stages doen om volwaardig als gezondheidsbegeleider aan de slag te kunnen, mijn praktijk bij het bredere publiek bekend maken en het liefst van al ook veel mensen met gezondheidsklachten kunnen helpen, vorming geven over ‘Een nieuwe kijk op gezondheid’, enzovoort. Ik ging er volop voor en ik investeerde heel wat om dit alles mogelijk te kunnen maken … en toen kwam … corona!!!

En dat hele bizarre jaar wordt nu bekroond met een al even bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode: geen gezellige koopjesperiode, geen groots familiefeest, geen jaarovergang met een groepje vrienden, … Alles wordt teruggeplooid op alleen maar basics.

De geboorte van het licht

Of je het nu vanuit Christelijke perspectief bekijkt of juist niet, eigenlijk vieren wij in deze donkerste periode van het jaar de (weder-)geboorte van het licht. Dat het donker is, dat kunnen we niet ontkennen:

  • Deze donkere dagen kennen maar zo’n acht uur licht, en dus zestien uur duisternis. En als de zon doorbreekt, dan heeft ze nauwelijks kracht. De schaduwen blijven lang, de warmte is nauwelijks voelbaar.
  • De donkere coronadagen bezorgen ons angst. Angst om ziek te worden, angst voor eenzaamheid, angst voor wat nog allemaal komen zal.
  • De lockdown met al zijn geboden en verboden zet ons vast. Je mag je familie en je vrienden niet meer zien, je mag je beroep niet meer uitoefenen, je mag je gezicht niet meer laten zien. Je moet afstand houden, je moet thuisblijven als je nog maar denkt besmet te zijn, je moet je vooral houden aan alle regels die virologen je opleggen.

Ieder van ons kan deze ‘lijst van donkerte’ wellicht makkelijk aanvullen vanuit de eigen ervaringen. Vandaag wil ik je vragen daar ‘ervaringen van licht’ tegenover te stellen. Wist je dat één enkel lichtpuntje de duisternis verdrijft. Een ster maakt de hemel minder donker, een kaars vult je huis met warm licht, een kerstboom vol lichtjes brengt een sfeer van gezelligheid.

Ik zou je willen vragen om zelf op zoek te gaan naar die kleine sporen van licht en die te delen met mensen rondom:

  • Maak in de avond een wandeling of een autorit, op zoek naar mooi verlichte plekjes. Neem er foto’s van en deel die met je vrienden. Misschien vind je hier en daar ook nog een kerststal. Laat je aanspreken door de symboliek ervan.
  • Dim ‘s avonds het kunstlicht in huis en ontsteek een kaars. Dat tere licht doet wat met je. Het haalt je naar binnen, het brengt je dichter bij jezelf, tot je dat licht ook in jezelf kunt zien.
  • Focus je niet alleen maar op het negatieve van deze coronabeproeving. Richt je oog op het vele goede dat ook nu gebeurt. Laat je raken door dat goede, en draag er je eigen (kleine) steentje toe bij.
  • Laat de donkerte van de angst voor ziekte je niet verstikken. Heb vertrouwen in het zelfgenezend vermogen van je lichaam en doe wat in je mogelijkheden ligt om dat zelfgenezend vermogen een handje te helpen.
  • Laat een gevoel van eenzaamheid je niet helemaal op jezelf doen terugplooien. Kies ervoor om – binnen veilige marges – toch contact te zoeken met mensen. Maak een praatje met wie je op straat ontmoet, bel wat vaker – misschien wel met iemand van wie je weet dat die er ook alleen voor staat -, schrijf een welgemeend Kerst- en Nieuwjaarskaartje aan je buren.

Dit zijn maar een paar kleine voorbeelden van hoe ook jij kunt kiezen voor het licht. Wedden dat het groeien zal, dat licht, als wij met z’n allen kleine beetjes licht brengen in deze donkere dagen?

De warmte van de eigen kleine kring

Je eigen kleine kring kan dit jaar wel heel erg klein zijn: Jij met je gezin, jij met je partner, jij met je kinderen, jij met je ene knuffelcontact, jij alleen. Geen Kerstviering in de kerkgemeenschap dit jaar, geen glühwein op een kerstmarkt, geen fuif van oud naar nieuw, geen Nieuwjaarsdrink bij het vuurwerk, geen kerstboomverbranding, …

Al die dingen die de feestdagen dat extra tintje geven, zullen er dit jaar niet zijn. Je kunt natuurlijk wel lekker eten, op die dagen, maar doe je dat dan ook vier keer in je eentje op een week tijd? Je kunt ook pakjes kopen, voor jezelf misschien, of voor die ‘verre’ dierbare, met wie je geen contact mag hebben, maar geeft dat je diezelfde voldoening?

Ik pleit ook hier weer voor die andere keuze:

  • Kies ervoor om in deze periode echt aandacht te geven aan de kleine kring waartoe jij behoort. Doe iets bijzonders voor elk van de leden van die kleine kring, iets wat de één graag doet én iets wat de ander graag doet, en doe dat met z’n allen samen.
  • Bereid samen één van de feestmaaltijden, en geniet van het samen kokerellen. Experimenteer met verse voedingsmiddelen.
  • Hang in de Kerstboom zelfgemaakte kleine kaartjes met daarop wensen voor het komende jaar. Je kunt daarbij denken aan wensen voor jezelf, maar je kunt ook denken aan wensen voor de hele wereld. Pluk op één van de komende feestdagen die wensen uit de boom en vertel aan elkaar hoe jullie die wensen een beetje waar zouden kunnen maken.
  • Weet je verbonden met velen om je heen: je familie, je vrienden, je buren … maar ook je voorouders, de gemeenschap waartoe je behoort, mensen van over de hele wereld. Toon die verbondenheid in een woord, in een daad, in een symbool.
  • Maak het stil op één van deze dagen. Ga naar binnen en zie wat er aan verlangen leeft binnen in jou. Verken dat verlangen, ontdek waar het je toe uitnodigt. En zet misschien één enkele stap, een klein begin om dat verlangen handen en voeten te geven.

Ook hier kun je, vanuit jouw eigen situatie, nog heel andere keuzes aan toevoegen. Wat ik je vragen wil is alleen dit: dat je je niet focust op wat allemaal niet kan, maar integendeel juist binnen de opgelegde beperkingen nieuwe mogelijkheden gaat ontdekken. Wedden dat het dan pas echt een bizarre Kerst- en Nieuwjaarsperiode wordt?

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Over emoties die ziek maken … en over Bachbloesems die helen

Een mens is meer dan zijn fysieke lichaam alleen. In de Natuurlijke Gezondheidszorg gaan we uit van de ene mens die een aantal ‘lagen’ kent. Er is het fysieke aspect, het emotionele aspect, het mentale aspect en het spirituele aspect, een beetje zoals op de tekening hieronder.

Elk van die lagen kan gezondheid kennen, maar ook ziekte. En elk van die lagen heeft invloed op jou als hele mens. Dr. Edward Bach (1886-1936, Engeland) voelde aan dat fysieke klachten vaak een dieperliggende oorzaak hebben. Hij omschreef ziekte als een conflict tussen hoe jij je leven leeft en wat jouw ziel met je voorheeft. Met zijn Bachbloesems liet dr. Bach ons een makkelijk te hanteren gereedschapskist na om evenwicht te brengen op vooral het emotionele vlak.

Emoties als deel van wie we zijn

We kennen allemaal emoties. We voelen ze de hele dag door, ook al zijn we ons daar niet altijd van bewust. De zes basisemoties, onveranderd herkenbaar bij mensen van over de hele wereld, zijn: vreugde, kwaadheid, verdriet, angst, afschuw en verrassing.

Emoties zijn uit zichzelf niet goed of slecht, niet ziek of gezond makend. Ze vertellen mij hoe het met mij gaat. Ze vertellen mij van iets dat uit evenwicht is geraakt. Ze spreken van behoeften die leven in mij. En juist daardoor zijn ze ook wegwijzers naar wat mij gelukkig kan maken, naar wat mij gezond kan maken.

Emoties als bron van ziekte

Onze emoties vertellen ons een en ander over onze gezondheid. Ze doen dat op verschillende manieren:

  • Gezondheid toont zich in de eerste plaats als mijn emoties me niet overweldigen en ik ze op een passende manier kan uiten. Als ik me door mijn emoties laat meeslepen en als ik brokken maak bij het uiten van mijn emoties, dan vertelt dat iets over hoe ik niet zo goed in mijn vel zit.
  • Emoties kunnen ook vastzitten. Ik uit die emoties dan niet, het is alsof ze er niet zijn. Vastzittende emoties belemmeren mij echter wel om vrijuit te leven. Ook dat toont dat het mij niet goed gaat. Die vastzittende emoties maken veel kans om mij uiteindelijk fysiek ziek te maken.
  • Er is een gradatie in gezondheid binnen de emoties zelf, een gradatie die gaat van ‘diepe vrede en rust’ tot ‘neigend naar zelfdoding’. Ook het soort emoties dat overwegend voorkomt, vertelt mij iets over mijn meer of minder gezond functioneren.

Emoties in tijden van corona

In deze tijden van corona valt het mij op dat één emotie heel sterk op de voorgrond komt te staan. Het is de emotie ‘angst’, in al zijn kleuren: we voelen ons doodsbang, achterdochtig, gespannen, onrustig, zenuwachtig, bevreesd, bang, bedreigd, verontrust, in paniek, beklemd, op onze hoede, bezorgd, verlamd, onzeker, …

Als angst verlammend werkt, slaat ze om in depressieve gevoelens. Als angst agitatie opwekt, slaat ze om in agressieve gevoelens … en wellicht ook in agressieve daden, tegen onszelf of tegen mensen in onze buurt. En dat is dan ook wat we zien gebeuren: meer mensen in psychiatrie, meer zelfdodingen enerzijds, en meer huiselijk geweld, meer kindermishandeling anderzijds.

En ik, die dat alles zie gebeuren, ik zou vanuit mijn GEZONDHEID-WIJZER praktijk willen helpen, wetend dat het ook kan op een heel simpele manier, met Bachbloesems.

En dan nu even kijken naar die Bachbloesems …

Dr. Bach ontdekte 38 Bachbloesemremedies, die hij onderverdeelde in 7 groepen.

  • Groep 1: voor hen die aan angst lijden
  • Groep 2: voor hen die onzeker zijn
  • Groep 3: voor hen die onvoldoende interesse voor het heden hebben
  • Groep 4: voor hen die eenzaam zijn
  • Groep 5: voor hen die overgevoelig zijn aan invloeden en ideeën
  • Groep 6: voor hen die moedeloosheid en wanhoop kennen
  • Groep 7: voor hen die overbezorgd zijn voor het welzijn van anderen

In deze tijden lijken mij vooral de eerste groep en de zesde groep heel erg nodig. Tegelijk kan het natuurlijk altijd dat angst of moedeloosheid of wanhoop iets uit de andere categorieën bij jou triggert, en ja, het zelfs uitvergroot. Dan kunnen vanzelfsprekend ook andere Bachbloesems nuttig zijn.

Met Bachbloesems aan de slag

Als je bij jezelf voelt dat je iets met die Bachbloesems zou willen doen, dan zijn er verschillende mogelijkheden:

  • Je kunt bij mij of bij een andere gezondheidsbegeleider terecht voor individueel Bachbloesemadvies.
  • Een goed boek met vele praktijkvoorbeelden is het ‘Handboek Bachbloesemtherapie’ van dr. Geert Verhelst en Lieve Vanderstappen, bij wie ik zelf met de Bachbloesems leerde werken. Het boek wordt verspreid via Mannavita.
  • Dr. Bach gaf op het eind van zijn leven zelf zijn kennis door aan geïnteresseerde, vaak niet medisch geschoolde mensen. Hij wilde immers de kunde om met Bachbloesems aan de slag te gaan zo breed mogelijk verspreiden. Zelf heb ik eerder al vorming gegeven over de Bachbloesems, en ik zou dat opnieuw kunnen doen, zowel ‘live’ als ‘online’. Heb je interesse, geef dan een seintje (hilde@gezondheid-wijzer.com) . Bij voldoende kandidaten kan ik deze vorming plannen.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

%d bloggers liken dit: