GEZONDHEID-WIJZER bij eczeem

Is er iets dat zachter is dan de huid van een pasgeboren baby? Is er iets dat meer kwetsbaar is dan diezelfde huid van de baby? Je ziet het dan ook makkelijk gebeuren bij baby’s en kleine kinderen, dat de huid ontstoken raakt: luiereczeem, eczeem in de huidplooien zoals knieën of ellebogen, eczeem in het gezicht of op het hoofd. Eczeem is echter niet alleen een kwaal bij kinderen, ook volwassenen kunnen last krijgen van vormen van huiduitslag die aan eczeem doen denken.

Eczeem is een verzamelnaam voor een diversiteit aan huidaandoeningen. Vaak voorkomende symptomen zijn jeuk, roodheid, schilfering en soms ook bultjes of blaasjes op de huid. We onderscheiden een aantal soorten eczeem:

  • Atopisch of constitutioneel eczeem: een of andere allergie is hier de oorzaak van. Vaak is er sprake van een zekere erfelijkheid. In families waar atopisch eczeem voorkomt, vind je ook vaak astma, hooikoorts of netelroos. Voorkeursplaatsen voor dit soort eczeem zijn het gezicht, de hoofdhuid, de elleboog- of knieplooien, achter de oren of op de handen.
  • Contacteczeem: ontstaat in reactie op een product waar de persoon in kwestie geleidelijk aan overgevoelig voor geworden is. Je ziet dit soort eczeem dan ook meestal pas in of na de puberteit ontstaan. Het kan hierbij gaan om een reactie op parfum, zeep, detergent, een crème of zalf, metaal (vb. nikkel, zilver, …), een plant, een stof (vb. nylon, rubber, …). Dit uit zich meestal in eczeemplekken ter grootte van een muntstuk op een plek die wel vaker contact heeft met het product waarvoor men overgevoelig geworden is. Ook beroepseczeem, zoals bakkerseczeem, kapperseczeem of metselaarseczeem, behoort tot deze categorie. Door het veelvuldig contact met bepaalde irriterende stoffen worden deze mensen na verloop van tijd overgevoelig en ontwikkelen ze contacteczeem.
  • Craquelé-eczeem of asteatotisch eczeem: eczeem met droge schilfering die ontstaat door uitdroging. De huid kan in dit geval nog onvoldoende vocht vasthouden, waardoor de droge schilfering ontstaat. Dit soort eczeem zie je vooral bij oudere mensen.

Onze huid: afscheiding tussen binnen en buiten

Ik leef ‘binnen’, dat wil zeggen: ‘wie ik ben’ wordt afgescheiden van ‘wie ik niet ben’ door middel van mijn huid. Mijn huid is de grens, en die is van mij. Via mijn huid kan ik contact maken met wat buiten mij ligt. De huid is dan ook een heel gevoelig orgaan:

  • Ik ervaar de omgevingstemperatuur, ik voel warmte en koude.
  • Ik kan contact maken met dingen, planten, dieren, mensen, en dat contact kan ik als aangenaam of onaangenaam ervaren.
  • Pijnprikkels op de huid vertellen me dat ik iets wat aan mij gebeurt als ‘niet goed’ ervaar.
  • Mijn huid vertelt mijn omgeving een en ander over wat ik vanbinnen voel: ik kan blozen omdat ik denk aan iets, angst maakt mijn huid bleek en koud, mijn huid wordt klam als ik me niet op mijn gemak voel, van sommige dingen krijg ik kippenvel of lopen de rillingen me over de huid, …

Als mijn huid dus klachten geeft, dan heeft dat wellicht te maken met een disbalans tussen ‘binnen’ en ‘buiten’. Het kan dat ik het contact met wat buiten mij ligt als ziekmakend ervaar. Contacteczeem is daar een duidelijk voorbeeld van. Mijn huid reageert dan op bepaalde stoffen, omdat ik die stoffen beter niet (meer) binnen krijg. Ook huidcontact dat ik als onaangenaam ervaar of gemis aan aangenaam huidcontact kan hierdoor reële huidklachten geven. Het kan ook dat binnen in mij een zekere vervuiling ontstaan is, die nu via de huid naar buiten breekt. Ik loos dan een teveel aan toxische stoffen via de huid. Ook hier ontstaat, door een tijdelijk teveel aan toxische stoffen ter hoogte van de huid, een ontsteking die wij eczeem noemen.

De huid als een derde nier

Inderdaad, onze huid wordt wel eens onze derde nier genoemd. We hebben allemaal een fantastisch systeem in ons lichaam dat ervoor zorgt dat het binnenin gezond en proper blijft. En dat is nodig, want we kunnen niet vermijden dat er zich toxische stoffen binnenin ons lichaam bevinden. Enerzijds komen die het lichaam binnen via voeding, ademhaling, huidcontact met ziekmakende stoffen, … Anderzijds worden die in ons lichaam zelf gevormd tijdens de stofwisseling in onze cellen. Als zuurstof en voedsel verbranden, ontstaan energie, water en … afvalstoffen. Ook die afvalstoffen kunnen zorgen voor een overload aan toxische stoffen.

Nu is het van levensbelang dat die toxische stoffen, waar ze ook vandaan komen, ons lichaam weer uit kunnen. Daartoe zijn een aantal natuurlijke mogelijkheden voorzien:

  • via de lever, die toxische stoffen omzet in uitscheidbare stoffen
  • via de darmen, in de stoelgang
  • via de nieren, in de urine
  • via de longen, in de uitademing
  • via de huid, in transpiratie, talgvorming, schilfering

Als uitscheidingsorgaan is de huid zo belangrijk dat ze wel eens een derde nier genoemd wordt.

Als nu het lichaam binnenin te sterk vervuild is, dan kan het wel eens gebeuren dat de huid zoveel toxische stoffen uit te scheiden krijgt, dat ze er zelf wat last van ervaart. De huid raakt dan ontstoken door de ziekmakende stoffen die via de huid geëlimineerd worden, en die ontsteking noemen we eczeem.

Eczeem onderdrukken met cortisonezalf is geen goed idee!

Weet je, eigenlijk is dit laatste een positief gegeven. Dat toxische stoffen je lichaam verlaten, behoedt je voor heel wat mogelijke ziektes. Het is een teken dat je zelfgenezend vermogen werkt. Je lichaam weet wat het beste voor je is. Het verkiest eczeem boven verdere vergiftiging van je lichaam. Je zelfgenezend vermogen weet immers dat huidklachten veel minder levensbedreigend zijn dan vb. gewrichtsklachten of hartklachten of problemen met de hersenen.

Als we nu huidklachten als eczeem gaan onderdrukken, en dat wordt in de reguliere geneeskunde standaard gedaan met cortisonezalf, geven we in wezen aan ons lichaam het signaal dat de toxische stoffen niet naar buiten mogen. Door de cortisonezalf houden we het vergif binnen. Vandaar ook dat we langdurig (tot zelfs blijvend) cortisonezalf moeten smeren. Van zodra we daarmee ophouden, ziet het lichaam zijn kans schoon om toch weer wat toxische stoffen te lozen … met opnieuw eczeem, … zelfs misschien nog wat sterker dan voorheen.

Na jarenlang volgehouden smeren van cortisone-zalf kan het wel eens gebeuren dat de eczeem echt verdwijnt. Echter, heel vaak zie je dan dat zo iemand astma ontwikkelt. De ‘ziekte’ is dan eigenlijk ernstiger geworden. Het is niet meer de huid, maar de slijmvliezen van het ademhalingsapparaat die nu het eliminerende werk moeten doen. Op die manier ontstaat een negatieve spiraal: astma zal onderdrukt worden met cortisone-pufs … waardoor na verloop van tijd gewrichtsontsteking kan ontstaan, die op zijn beurt behandeld zal worden met cortisone-inspuitingen. Vervolgens raakt het hart aangetast, en daarna de hersenen. Hierop volgt jammer genoeg … de dood!

Tips bij eczeem uit de natuurlijke gezondheidszorg

We kunnen dus beter een andere weg kiezen:

  • Elimineer zo veel mogenlijk het contact met de buitenwereld dat zorgt voor ontsteking. Ga op zoek naar de stoffen waar jij allergisch voor bent en vermijd het contact daarmee. Ga ook op zoek naar de aanraking (of het gebrek daaraan) dat je ziek maakt en breng daar verandering in.
  • Zorg ervoor dat minder toxische stoffen je lichaam binnenkomen. Een gezonde voeding met veel bio-groenten en -fruit, volle granen (vooral de glutenvrije soorten zoals quinoa, volle rijst of gierst), noten en zaden, vette vis en zuiver biovlees kunnen hier wonderen doen.
  • Vermijd kleur-, geur-, smaak- of bewaarstoffen in voeding. Vermijd vergiftiging door wat je inademt of door wat je op je huid smeert.
  • Vermijd voedingstoffen waarvoor je intolerant of allergisch voor bent.
  • Help de huid bij zijn uitscheidende taak door het droog borstelen van de huid, door wisseldouches, door sauna.

Als er al eczeem is, kunnen volgende middelen helpen:

  • Klei op de huid bevordert in sterke mate de ontgifting via de huid. Je kunt een kleibad nemen als je huid op meerdere plaatsen aangetast is. Bij een meer lokale aantasting kun je gebruik maken van kleikompressen. Klei zuigt alle onreinheid uit de huid, maar heeft ook een verdrogend effect. Bij een vette huid is dit juist goed, maar bij een droge huid gebruik je na het kleibad best een voedende olie.
  • Goudsbloem- of calendulazalf is een goede verzorgende zalf voor de huid. Hiermee ondersteun je de regeneratie van de huid zonder de uitscheiding van toxische stoffen te belemmeren. Ook kokosolie en zoete amandelolie zijn goede voedende oliën.

Tot slot nog dit: wees lief voor je huid. Wees dankbaar om wat je huid je wil vertellen. Bekijk je huidklachten niet als een last, maar als een bron van genezing. Wedden dat je huid je erom zal belonen?

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

%d bloggers liken dit: