Foto's over gezondheid: gezonde voeding, een kind dat mediteert, een kopje kruidenthee, halters en een loopschoen.

Geef je gezondheid een zetje!

Gezondheidsdagen voor mensen met een beperking

Zoals je misschien al wist – of nog niet, dat maakt helemaal niet uit – werk ik in een voorziening voor mensen met visuele en andere beperkingen. Tijdens mijn opleiding al merkte ik hoe nieuwsgierig onze mensen waren naar de opleiding tot gezondheidsbegeleider die ik volgde. Op donderdag had ik les … en op vrijdag moest ik vertellen, week na week. En nu leidt dit alles tot een stageproject onder de titel ‘Geef je gezondheid een zetje!’

Samen met een paar medestudenten dompelen we onze cliënten de komende twee weken onder in de leefwereld van de natuurlijke gezondheidszorg. We hebben het over ons ‘lijf’ als bron van vreugde én als bron van pijn en ongemakken. We wagen ons aan een bewegingssessie, aan ademhalingsoefeningen. We hebben het over stress en over de vermindering daarvan, door bijvoorbeeld relaxatieoefeningen. We gaan op zoek naar lekkere, maar gezonde hapjes, helemaal oké, ook voor diabetici. We bieden ze ook een voetreflex en een massage aan, en als het weer het toelaat, gaan we ook voor een stiltewandeling.

Kortom, er is naar ieders goesting wel iets. En ondertussen brengen we gezondheid ter sprake op een heel eenvoudige manier. We doen het op een actieve manier, en hopen zo dat er toch één en ander zal blijven hangen. Want gezondheid, dat komt niet in een keer, maar in vele kleine beetjes …

Kleine dingen maken het verschil

Nee, als het over gezondheid gaat, dan hebben we het niet over een radicale keuze. We hebben het niet over een eenmalig ‘ja’ of een eenmalig ‘nee’, maar over telkens opnieuw een beetje meer richting gezondheid evolueren. Het zijn de vele kleine stapjes in de goede richting, die een verschil kunnen maken. En, goed nieuws, het begint voor ieder van ons op de plek waar we nu staan.

  • Heb je pijnklachten, denk dan aan bewegingsoefeningen of ontspanningsoefeningen. Overweeg een dieptemassage om verkrampte spieren los te laten maken.
  • Neig je naar overgewicht, obesitas of diabetes, denk dan eerst en vooral aan natuurlijke voeding. Vermijd fabrieksvoedsel met allerlei additieven. Eet wat minder en vooral ook wat minder vaak. Ook beweging en een goede nachtrust kunnen je helpen.
  • Heb je last van angst, van depressiviteit, van onbehagen? Voel dan eerst en vooral wat er te voelen valt, en accepteer dat. Maak regelmatig tijd om bij jezelf te verwijlen, om dieper te leren zien wat er hapert. En als het duidelijk wordt, gun dan jezelf wat nodig is om het tij te keren.
  • En dan is er stress, dé draak van onze dagen. Bij stress helpt in de eerste plaats beweging: ga stevig stappen of joggen, of sla je stress eruit tegen een boksbal. Denk pas in tweede instantie aan elementen van ontspanning: een warme douche, een rustmoment met wat zachte muziek, mindfulness of yoga. Stress bereidt ons immers voor om te vechten of te vluchten, en zolang die energie in ons lijf aanwezig blijft, lukt ontspannen niet.

En zo kan ik nog wel een tijdje verder gaan. Eigenlijk is het zo dat er voor ieder van ons een weg naar meer gezondheid bestaat. Als ik daarover nadenk, dan zie ik voor me een doos vol bolletjes wol. Er is nogal wat gerommeld in die doos, en de draadjes van die vele bolletjes wol zijn één nestel geworden. Verloren gezondheid herwinnen lijkt een beetje op het weer uit elkaar halen van die nestel met die vele draadjes wol. Trek je aan het ene draadje, dan bewegen de andere draadjes mee. Gaandeweg wordt duidelijker welke aspecten in jouw geval allemaal meespelen. Je begint te werken aan gezondheid op één vlak, en na verloop van tijd merk je dat er ook werk aan de winkel is op andere vlakken. Stapje voor stapje – of draadje voor draadje – werk je toe naar een betere gezondheid.

Eén ding nog wil ik je vertellen. Wacht met het genieten van je verworven gezondheid niet tot helemaal op het eind. Geniet van elke stap die je zet, van elk aspect van je wezen dat om aandacht vraagt. Het genieten van de reis zorgt ervoor dat je blijft gaan, want gezondheid is nooit af, de reis is nooit helemaal voorbij.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

Een kleine jongen verschuilt zich in de zetel, tussen de kussens.

Niet corona, maar angst verhindert ons te léven!

Hopla, daar gaan we weer … want ja, de coronacijfers, ook die stijgen weer! (Dat was te verwachten, het najaar en de winter zijn immers traditioneel het seizoen waarin klachten aan de luchtwegen, zoals verkoudheden en griep … en dus ook corona, sterker op de voorgrond treden.) En dus worden nieuwe coronamaatregelen aangekondigd, de coronapas, deze keer. De druk op niet-gevaccineerde medeburgers wordt nog maar eens opgevoerd, en dat ondanks het feit dat er geen vaccinatieplicht is voor dit experimentele medicijn. Alsof die paar procenten niet-gevaccineerde mensen schuldig zijn aan die stijgende cijfers …

De cijfers?!? Ach, ze bedragen niet eens een kwart van de cijfers van exact een jaar geleden, en toch blijven wij bang: bang voor besmetting, bang om ziek te worden, bang om te sterven … Ja, daar wringt voor mij het schoentje: we zijn en we blijven bang! En het is die angst – en niet corona! – die ons verhindert om te leven. Wat wij nu nodig hebben, is niet de schijnveiligheid van een ‘corona-safe-ticket’ en een ‘coronapas’. Wie immers gevaccineerd is, kan wel nog besmet raken en zelfs – zo blijkt – ook nog ziek worden, en dus als vanzelf ook anderen besmetten en ziek maken. Wie gevaccineerd is, beschermt wel zichzelf tegen al te ernstig ziek worden. Je loopt als het ware minder kans om in het ziekenhuis te belanden, en dat zou voldoende moeten zijn.

Al sinds het begin van deze pandemie zie ik het echter gebeuren hoe de angst mensen in zijn greep houdt. De voortdurend herhaalde cijfers, het beeld van mensen met mondmaskers, overal waarschuwingsborden om toch maar afstand te houden en je handen te ontsmetten, al die dingen voegen telkens een nieuwe portie angst toe aan onze toch al overvolle bordjes. Elkaar een hand geven, durven we niet meer, laat staan een knuffel of een zoen. Nog steeds leeft bij velen het idee dat we onze mensen in instellingen het beste beschermen door ze zo goed als mogelijk van de buitenwereld af te sluiten, alsof ‘niet ziek worden’ zoveel beter is dan die gedwongen eenzaamheid.

Ikzelf zou een andere koers willen varen …

Ik zou willen dat we met z’n allen weer leerden dat oud worden en ziek zijn en sterven bij het leven horen. Willen we voluit léven, dan moeten we risico’s durven lopen. In de bijbel staat het zo geschreven:

Wie van jullie kan met al zijn zorgen één el toevoegen aan zijn leven? (Mt. 6,27)

Als onze tijd gekomen is om dit leven te verlaten, dan zal dat gebeuren, of wij dat nu willen of niet. Het enige wat wij kunnen doen, is ervoor zorgen dat ons leven voor die tijd de moeite waard is geweest. En dus, ja, ik kies ervoor om me te engageren voor mijn medemens, ook al moet ik hem daarvoor nabij komen. Ja, ik kies ervoor om het risico te lopen ziek te worden, als het tegendeel mij zou belemmeren in mijn enthousiasme. En ja, ik vertrouw erop dat het Léven zelf mij de juiste weg wijst, van mijn geboorte af – door deze moeilijke tijden heen – tot ik uiteindelijk sterven moet. Ik besef dat, als ik wil léven, ik de dood in de ogen moet durven zien. Ik ben klein, ik ben zwak, ik ben eindig … en toch maak ik met mijn leven – als ik het aandurf, tenminste – een verschil. Als ik het aandurf, dan is het zoals Bram Vermeulen het zingt:

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen

omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Een wolf in actie

Een babbel over stress …

Stress, ooit een levensreddend mechanisme …

Ik doe een straffe uitspraak: ‘Zonder stress zou de mensheid al lang geleden uitgestorven zijn!’ Misschien geloof je me niet, als ik zeg dat een gezonde dosis stress van levensbelang is. Zonder dat aangeboren stressmechanisme in ons, zouden wij onvoldoende alert reageren bij gevaar, en dat zou ons al gauw het leven kosten. Denk maar aan die oermens, die oog in oog kwam te staan met een gevaarlijk dier. Drie mogelijke reacties had die mens: Fight, flight or freeze! – Vecht, vlucht, of sta stokstijf stil!

Op dat eigenste moment komt een cascade aan stressreacties in het lichaam tot stand. Alles wat nodig is om uit de benarde situatie weg te komen, krijgt een boost. Al wat niet nodig is, wordt op een laag pitje gezet. Je hart gaat sneller slaan, je ademt vlugger, want er moet extra zuurstof naar je spieren toe. Je gaat meer gefocust kijken, je hoort scherper, je ruikt meer, … Je bent helemaal in het hier en nu aanwezig. Je hersenen geven een signaal aan je bijnieren, en adrenaline en cortisol worden vrijgemaakt. Je bloedsuikerspiegel stijgt, zo heb je energie voorhanden om te vechten of te vluchten. Je spijsvertering en je drang tot voortplanten komen op een laag pitje te staan. Het bloed trekt weg uit je huid, waardoor je ongevoeliger wordt voor pijn en je bij een kleine kwetsuur minder gaat bloeden. Je immuunsysteem krijgt minder energie, je moet nu eerst overleven, en dat vraagt alles wat je lichaam geven kan.

Immers, in dat ene moment komt het erop aan dat ik vol energie ben om te vechten of om hard weg te lopen. Stress geeft me net dat beetje extra waardoor ik mezelf overstijg. Op die manier maak ik het meeste kans om te overleven in moeilijke omstandigheden.

… en nu een ziekmaker van jewelste!

Als wij nu het woord ‘stress’ in de mond nemen, dan denken wij echter veeleer aan iets wat ons ziek maakt. En op vandaag is dat wellicht ook zo. Dat komt omdat het stressmechanisme ook in gang schiet als dat strikt gezien niet zou hoeven. Vroeger waren dit de stressoren:

  • gevaar, bijvoorbeeld als je oog in oog stond met een roofdier, of bij brand of overstroming of een aardbeving
  • honger en dorst
  • een te koude of te warme omgeving

Nu zijn de stressoren van een heel andere aard:

  • een deadline die je moet halen, vaak keer op keer
  • de dagelijkse files, met bijbehorende verkeersagressie
  • zoveel negatieve nieuwsberichten die uur na uur op ons afkomen
  • de baas of de collega’s die op je systeem werken
  • spanningen thuis, die er het afgelopen anderhalve jaar beslist niet beter op geworden zijn

Die continue stroom van stress maakt ons ziek, en wel om twee redenen. Een eerste reden is dat de stress op onze dagen maar blijft duren. Voor velen is de dag een aaneenschakeling van stressfactoren: Haastig opstaan en ontbijten, want je moet op tijd vertrekken, wil je op tijd op het werk arriveren. En hopelijk duurt die file vandaag niet al te lang of heeft de trein niet al te veel vertraging. Want op het werk moeten deadlines gehaald worden. En zo gaat het maar door, de hele dag lang, en dat week in week uit, jaar in jaar uit.

Een tweede reden waardoor wij ziek worden door stress, is dat onze reactie op stressors geen ontlading biedt. Eigenlijk hoort als antwoord op een stressvolle situatie altijd een moment van beweging. Vechten of vluchten zijn daar schitterende voorbeelden van. Maar zeg nu zelf, je kunt toch niet op je leidinggevende gaan slaan omdat hij jou een deadline geeft. En het is niet echt een oplossing om uit de file weg te komen door dan maar zelf te gaan lopen. In elke stresssituatie wordt energie in ons opgebouwd, die wij niet kwijt raken. Gevolgen zijn: hart- en vaatziekten, een te hoge bloedsuikerspiegel en dus diabetes, slapeloze nachten omdat we niet meer tot rust komen en vervolgens ook klachten van depressieve aard, spijsverteringsproblemen, een verminderde vruchtbaarheid, …

Wat dan te doen?!?

Ook hier kunnen we op twee fronten werken:

  • stress vermijden waar mogelijk:
    • als de week al stressvol is, vrijwaar dan het weekend minstens een beetje
    • geef minder aandacht aan negatieve berichtgeving, kijk of luister wat minder naar het nieuws, bijvoorbeeld
    • moet je thuiswerken, wees dan eerlijk met jezelf, durf een eind te maken aan je dagtaak
    • wees niet voortdurend bereikbaar, durf die GSM al eens achter te laten
  • opgebouwde spanning bewust leren loslaten:
    • bouw regelmatige beweging in je dag in, in het klein (je even uitrekken aan de computer, naar het toilet, iets te drinken gaan halen, …) en in het groot (een dagelijkse wandeling, joggen, dansen, zwemmen, tuinieren, …)
    • leer een relaxatietechniek en gebruik die regelmatig: yoga, mindfulness, bodyscan, bewust ademhalen, relaxatieoefeningen
    • zoek een vertrouwenspersoon, met wie je kunt praten over wat jou stress geeft, iemand die over je schouder meekijkt en jou aanwijst wat je zou kunnen doen om de stress in je leven beter te kunnen hanteren
    • kies voor massage om opgebouwde spanning weg te werken, of laat je lichaam weer in balans brengen met voetreflexologie
    • en dan zijn er natuurlijk ook nog Bachbloesems, voedingssupplementen en kruidenpreparaten die verlichting kunnen brengen

Heb je last van stressklachten, weet dan dat je bij mij of bij één van mijn collega’s gezondheidsbegeleiders terecht kunt voor dit soort ondersteuning.

 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Wachten op meer versoepelingen? Of beter op naar een mindshift?!?

Hét woord van de dag? Versoepelingen …

Want ja, de terrassen mogen weer open … tot tien uur ‘s avonds én maximum met vier aan een tafeltje en met anderhalve meter tussen de verschillende groepen. En ja, ook de nachtwinkels mogen weer volop alcohol verkopen. En zelfs jongeren van de middelbare school mogen weer voltijds les volgen … als hun school dat toestaat, tenminste.

Want zolang niet iedereen is gevaccineerd …

En zelfs als iedereen zal zijn gevaccineerd, dan nog zal niet zomaar alles weer kunnen. We gaan niet terug naar wat wij allen aanvoelen als ‘normaal’. Want er dreigen nieuwe varianten, telkens en telkens weer. Zo klinkt het op vandaag, als je onze virologen mag geloven.

Vaccinatie toch niet zomaar de oplossing?!?

Van in het begin van de coronacrisis heeft men ons ‘vaccinatie’ als dé oplossing voorgespiegeld. Stilaan echter wordt duidelijk dat de crisis met deze ene mega-vaccinatieronde niet over zal zijn. Het coronavirus muteert vlugger dan vaccinologen kunnen volgen. Een doembeeld duikt op van het telkens opnieuw moeten vaccineren van de hele wereldbevolking, om het half jaar of zelfs om de drie à vier maanden. En dan te zien hoeveel moeite het al kost om iedereen een eerste keer te laten vaccineren.

Dat doet vragen rijzen. Is zo’n algemene vaccinatie, ook van mensen die amper kans lopen om ernstig ziek te worden, dan wel de oplossing? En wat als zelfs met zo’n kort op de bal spelende cyclus van vaccinaties het coronavirus ons toch telkens weer te vlug af is? Zijn we dan gedoemd om voor de rest van onze dagen afstand te blijven bewaren? Behoren mondkapjes van nu af tot onze standaard uitrusting? Mogen knuffels dan nooit meer tussen grootouders en kleinkinderen? En een goeie bekende een hand of een zoen geven, zal ook dat definitief uit onze gewoontes verdwijnen?

Weet je, in zo’n kille en afstandelijke wereld wil ik eigenlijk niet leven. Ook ik, alleenstaande, heb menselijke warmte nodig om gezond te blijven. Ik wil het gezicht van mensen kunnen zien, en ik wil dat zij ook de glimlach op mijn gezicht kunnen zien. Ik wil een hand en een knuffel en een zoen kunnen geven. Ik wil van dichtbij kunnen praten met mensen, zonder bang te moeten zijn dat ik ze ziek zou kunnen maken.

Gek, hé, dat ik nu zo denk. Anderhalf jaar geleden zou je maar wat raar hebben opgekeken als ik je dit had geschreven. Vandaag lijkt het alsof die eens zo vanzelfsprekende gewoontes definitief uit onze omgangsvormen geschrapt moeten worden. Wat overblijft is een kille, donkere manier van samenleven.

Op naar een mindshift, een andere manier van denken …

Mij lijkt er maar één oplossing, maar die vraagt een mindshift. We zullen onze hele manier van denken rondom dat coronavirus moeten ombuigen. Sterker nog, we zullen onze hele manier van denken rondom elke bacterie en elk virus moeten ombuigen. Doen we dat niet, dan zal het hele scenario van de huidige pandemie zich herhalen, telkens en telkens weer.

Een mindshift dus …

Als we nu eens niet meer probeerden om ons van buitenaf af te schermen van alles wat ons zou kunnen belagen. Laat ze maar komen, die bacteriën en die virussen en al die anderen ‘beestjes’ ergens daar buiten. Geen afstand meer, geen mondkapjes en geen voortdurende ontsmetting van de handen. Als ik dat zo zeg, dan lijkt dat ongelooflijk gevaarlijk. Dat kunnen we dus niet zomaar doen. Eerst moeten we …

Ja, wat?!?

Wat zouden we kunnen doen om dit mogelijk te maken? Wel, juist daar zit die andere manier van denken. Als we nu eens alles deden wat we konden om onszelf weerbaarder te maken: gezonde voeding met vele vitamines en mineralen, het eten ook van planten en kruiden met hun vele fytonutriënten, een gezonde dosis zon omwille van de vitamine D (die – zo hebben andere wetenschappers dan virologen ontdekt – de meesten van ons uit het ziekenhuis kan houden), voldoende ontspanning en slaap, reduceren van stress want stress ondermijnt ons immuunsysteem. Dat alles draagt ertoe bij dat we bij besmetting niet of nauwelijks ziek worden.

En het allerbelangrijkste is nog dat we de angst om ziek te worden laten vallen. We moeten weer leren vertrouwen op ons zelfgenezend vermogen. De angst, die nu in onze maatschappij hoogtij viert, haalt onze weerbaarheid onderuit. Ikzelf vertrouw erop dat mijn lichaam wijs genoeg is om mij te geven wat ik nodig heb: pijn als ik te ver gegaan ben, vermoeidheid als slaap mij zou kunnen helen, ziekte als ik weer even op mezelf terug moet plooien. Ik vertrouw er ook op dat mijn lichaam mij weer gezond zal maken als ik luister naar de signalen … én gehoorzaam!


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een ‘scharniervakantie’…

Vakantie als een scharnier tussen winter en lente

In mijn vorige blog schreef ik al dat ik een weekje verlof zou nemen. Is dus gebeurd … en het werd echt een ‘scharniervakantie’. Die ene week was een scharnier tussen winter en lente. Net voor ik op vakantie vertrok, kregen we een paar echt zonnige dagen. En dan zie je zo de natuur openbloeien: bloesems aan de bomen, voorjaarsbloeiers in de tuin, fris en pril groen dat uitloopt. En dan denk je: ‘Oef, eindelijk … lente!’

En toen deed het kwik een heuse terugval. In die eerste week van de paasvakantie kregen we in de Ardennen overdag temperaturen tussen 8° en 11°. ‘s Nachts daalde het kwik tot onder het vriespunt. Een gure wind deed alles nog kouder aanvoelen. En twee keer werden we ‘s ochtends wakker met sneeuw. Vreemd was het contrast tussen die bloeiende bomen en dat frisse groen enerzijds en dat sneeuwtapijt anderzijds.

Vakantie als een scharnier in mijn eigen leven

Deze vakantie was voor mij ook een scharnier in mijn leven. Vóór deze vakantie werkte ik als opvoedster binnen Blindenzorg Licht en Liefde. Na deze vakantie ga ik in Blindenzorg Licht en Liefde op een andere manier aan het werk. Ik mag er meewerken aan de creatie van een zorgassistentiewijk, een wijk dus waar allerlei mensen zullen wonen die op de een of andere manier extra zorg nodig hebben: blinden en slechtzienden, mensen met een mentale handicap, senioren, allochtonen, mensen die het financieel wat moeilijker hebben, …

Samen met een collega mag ik deze wijk, deze buurt uitbouwen volgens de principes van de Blue Zones. En die Blue Zones, dat zijn vijf gebieden in de wereld waar mensen uitzonderlijk lang, uitzonderlijk gezond en uitzonderlijk gelukkig leven. Dan Buettner, onderzoeker van National Geographic, bracht de principes in kaart die een rol spelen in het lange, gezonde en gelukkige leven van deze mensen.

Negen principes zijn blijkbaar van tel als je lang en gezond en gelukkig wil leven:

  1. Zorg ervoor dag je regelmatig beweegt. En dat doe je het best door beweging onvermijdelijk te maken. Zorg ervoor dat je af en toe je zetel uit moet, dat het haalbaar en aangenaam is bijvoorbeeld om te voet naar de bakker of naar de kapper te gaan.
  2. Maak dat je een doel hebt in het leven, iets waar jij enthousiast van wordt, en ga daar dan ook voor.
  3. Zorg ook voor ‘ontstressen’: werk wat minder, doe het wat trager allemaal, neem op tijd en stond vakantie, doe aan meditatie of mindfulness.
  4. Eet niet tot je helemaal verzadigd bent. Hou liever op als je maar voor 80% voldaan bent. Dat is gezonder voor je, en het maakt dat je langer leeft. Wij mensen zijn eerder gemaakt voor ‘tekort’ dan voor ‘teveel’ als het op eten aankomt.
  5. Groenten, groenten, groenten, … en ook wat fruit, natuurlijk. Verder ook noten en peulvruchten. Doe het met wat minder vlees, en zeker met minder kant-en-klare voeding.
  6. Eén glas rode wijn per dag brengt gezondheid met zich mee. Rode wijn bevat heel wat antioxidanten, en die zijn goed voor de gezondheid. Meer dan één glas belast van dan weer de lever te veel, want die moet alle alcohol afbreken.
  7. Zorg voor een netwerk van mensen die ook voor een gezonde levensstijl gaan. Samen sta je sterker, en dat laat zich voelen: in levensduur, in gezondheid én in gelukkig zijn.
  8. Blijkt ook dat ‘je bekennen tot een religie’ en ook regelmatig deelnemen aan de samenkomsten met je geloofsgenoten mee zorgt voor een langer, gezonder en gelukkiger leven. Wellicht heeft dat te maken met de verbinding, niet alleen met mensen maar ook met ‘God’. Er ontstaat zoiets als ‘vertrouwen’ in het leven, en dat geeft grond onder de voeten.
  9. Ook familie blijkt belangrijk, als het gaat om je gezondheid. In de vijf Blue Zones is het evident dat families samen leven. Ouderen blijven wonen in de kring van de familie, en vaak nemen zij mee de zorg voor de kleinsten op zich. Zij delen ervaring en wijsheid met jongere generaties, en juist dat maakt mee de zin uit van hun leven. Zij leven langer omdat het leven nog waarde voor ze heeft.

Een hele boterham, is het niet?!? En daar mag ik aan meewerken, aan het creëren van een plek waar mensen op deze manier met elkaar samenleven. Ik popel om aan de slag te gaan!

Vakantie gewoon als vakantie, met zijn eigen bijzonderheden

Vakantie is natuurlijk nooit alleen maar een scharnier, een overgang tussen dit en dat. Alleen, soms zie je dat niet omdat je alleen maar bezig bent met het verleden en met de toekomst. Om te zien wat deze vakantie, dit moment, … in zich draagt, moet je ‘nu’ aanwezig zijn.

En ja, ook dat aspect was er in deze vakantie. Samen met mijn medevakantiegangers gingen we bevers spotten. Eerst zagen we heel wat sporen van de aanwezigheid van die bevers. Bevers leven in het water en daar maken ze dammen. Bevers hebben het immers nodig een hol te maken in de berm van de oevers van een waterloop. De ingang van hun hol ligt het liefst onder water, en die dammen zorgen er dan voor dat het water op de plek van hun woonst niet te laag komt te staan. Bevers knagen hele bomen om. Spectaculair om zien is dat! Ze eten de schors van die bomen en de takken gebruiken ze om hun dammen mee te bouwen.

Bevers spotten, dat moet je doen in schemertijd. Wij vonden een plekje, en we stonden anderhalf uur te kijken. We zagen bevers zwemmen onder water, we zagen ze zwemmen boven water en we zagen ze zelfs klimmen uit het water om zich te voeden met wat groen.

Nieuwsgierig geworden?!? Kijk dan maar even mee …

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

Geen lockdown in de natuur, integendeel!

Bij het schrijven van deze mijmering gaat al weer eens een ‘lockdown’ in. Nee, zo wordt hij deze keer niet genoemd, maar … scholen moeten dicht, niet essentiële winkels moeten werken op afspraak, en wij … gezondheidsbegeleiders, moeten net als kappers en schoonheidssalons, weer even de deuren sluiten. Jammer, maar zo is het nu eenmaal, en dus aanvaard ik het. Weeral eens …

Gelukkig had ik al een weekje vakantie gepland. Jawel, ik trek er eventjes op uit, richting Ardennen. Ik had wel één en ander op mijn verlanglijstje, dat wegens de omstandigheden niet door kan gaan, maar … gelukkig gaat de natuur niet in lockdown. En juist dat maakt dat mijn vakantie en zelfs die hele maand van gedeeltelijke inactiviteit niet stuk kan.

Genieten van een hap natuur …

Thuiskomen in de natuur, dat is: met de voeten op de grond – de longen vol frisse lucht – koud en warm en alles daar tussenin – planten en dieren spotten (ik hoop bevers te zien, deze keer …) – hopelijk vaak droog, maar misschien ook wel eens nat – aarden, aarden, aarden, en zo wat van die spanning van de voorbije tijden weg kunnen laten vloeien – de zon op mijn gezicht – de wind doorheen mijn weeral eens beetje te lange haren – licht lentegroen met plukjes wit en roze en geel en purpelpimpelpaars – …

Thuiskomen in de natuur, dat is: thuiskomen bij mezelf – stilvallen – slapen gaan als ik moe ben en wakker worden met de zon – laten opborrelen wat komt, en dan weer loslaten – genieten van iets lekkers op mijn bord en iets deugdelijks in mijn glas – picknicken – content zijn met eenvoudige luxe – niks moet, alles mag – de last van de voorbije weken voelen en beetje bij beetje van me af laten vallen – alles wat ik doe met goesting doen – een pint vers bloed opdoen – …

Thuiskomen in de natuur, dat is: de energie weer voelen stromen – nog zotter zijn dan ik gewoonlijk al ben – creativiteit voelen opborrelen – gewoon mezelf zijn, en dat samen met de mensen die met me meegaan – beseffen dat ik één ben met alles en allen om me heen – verbinding ervaren – dankbaar zijn – een lach en een traan, zomaar, om niemendal – …

… met oog voor details!

… en da’s dan nog maar het resultaat van een half uurtje spotten in mijn eigen tuin. Zeg nu zelf, dat belooft voor de komende ‘lockdown’-maand.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

 

Je laten vaccineren? Of juist niet?!?

Nee, dit wordt geen pamflet pro of contra vaccinatie. Ik probeer je niet over de streep te halen, niet om je te laten vaccineren en evenmin om dat niet te laten doen. Uiteindelijk moet ieder van ons zelf die keuze maken. Vandaag wil ik het met je hebben over het omgaan met de consequenties van de keuze die je maakt.

Een heleboel mensen zullen zich laten vaccineren, zonder zich daar verdere vragen over te stellen. Voor deze mensen schrijf ik deze blog niet. Ik schrijf eerder voor zij die wikken en wegen, voor zij die meer hebben gehoord en gelezen dan wat ons in de mainstream media is verteld en die op basis daarvan een bewuste keuze pro of contra vaccinatie maken.

Die kiest, verliest!

‘Die kiest, verliest!’, een spreekwoord dat inderdaad heel wat waarheid in zich draagt, ook als het gaat om de keuze waar we nu voor staan. Er valt heel wat te zeggen, zowel pro als contra, voor beide keuzes. Laat mij heel even een paar goeie kanten schetsen:

Pro vaccinatie: Je doet mee met de mainstream, je hoeft je nergens tegen te verdedigen. Je krijgt een pasje waarop staat dat je bent gevaccineerd. Als daar later nood aan blijkt, dan kun je dat ook aantonen. Op café gaan, in de nabijheid komen van zwakkere mensen, op reis gaan, …, het zal je allemaal niet moeilijk gemaakt worden.

Pro ‘je niet laten vaccineren’: Je kiest ervoor om je lichaam zelf met virussen zoals COVID 19 te laten afrekenen, en dat maakt je eigen weerbaarheid groter. Omdat je tegen de mainstream ingaat, word je ook op mentaal vlak sterker. Je leert opkomen voor waar jij voor staat, je vindt woorden om aan anderen te vertellen waarom jouw keuze voor jou belangrijk is.

En het moge duidelijk zijn: kies je het één, dan verlies je wellicht de voordelen van het ander. Zo is dat nu eenmaal met elke keuze. En nee, daar ligt het addertje voor mij deze keer niet. Maak je keuze, zou ik zeggen, en ga dan verder met je leven. Blijf niet hangen in twijfel, blijf niet haperen aan gedachten als: ‘Had ik toch maar beter niet …?’ en ‘Deed ik er wel goed aan om …?’ en ‘Wat als ik verkeerd gekozen heb?’ Wist je dat het gevaarlijker is voor je gezondheid met de stress van deze onzekerheid te blijven zitten, dan dat je een verkeerde keuze zou hebben gemaakt? Dit soort chronische stress ondermijnt immers je weerbaarheid, en juist die is de motor van je gezondheid!

Je gezondheid – je zelfgenezend vermogen, dus – werkt als een GPS

Wist je dat je gezondheid op elk moment in jouw leven het resultaat is van alle keuzes die je hebt gemaakt? Toegegeven, de één start met een groter gezondheidskapitaal dan de ander. Het startpunt is helaas niet voor ieder van ons een sterke en goede gezondheid. Echter, met elke keuze die we maken – de hap die we in onze mond steken, de rust en de slaap die we al dan niet genieten, en ja, ook de vaccinaties die we al dan niet krijgen – bepalen we de richting waarin het verder gaat.

Weet je, er zijn van die momenten in het leven, waarop we het spoor bijster raken. Veel kans dat ons lichaam daarop reageert door ziek te worden. Ik zou je willen uitnodigen om ziekte en ongemak en pijn te leren zien als jouw innerlijke GPS. Je zelfgenezend vermogen zegt jou, net zoals de lieve dame in de GPS: ‘Indien mogelijk, keer om!’ Ziekte en ongemakken en pijn doen je als vanzelf stilvallen. Ze creëren ruimte, waarin jij bij jezelf te rade kan gaan: ‘Welke stappen heb ik gezet, die mij tot hier hebben gebracht? Welke richting moet ik nu uit om weer beter te worden? Waar nodigt deze ziekte, dit ongemak mij toe uit?’

Je weet hoe dat gaat met die GPS. Blijf je rijden op de verkeerde weg, dan zal die lieve dame je – even vriendelijk als altijd, maar wel volhardend – een andere kant uit sturen. Ze houdt niet op, tot jij weer op het juiste traject bent beland. Zo is het ook met onze gezondheid. Pijn en ongemak en ziekte zullen zich blijven manifesteren, tot wij bereid zijn ‘ons kar te keren’ en de juiste richting uit te gaan.

Wat dit alles te maken heeft met je laten vaccineren of juist niet? Wel, maak je keuze, en voel dan wat dit met je doet. Luister naar die innerlijke stem en wees daar gehoorzaam aan. Vind je na je keuze niet de rust die daarbij hoort, ga dan eens voor de andere keuze, en kijk wat dat met je doet. En heb jij je laten vaccineren, of juist niet, … en dat blijkt je gezondheid te ondermijnen, neem dan weer de tijd om te luisteren naar je innerlijke GPS. Want je weet, waar je ook bent, die lieve dame brengt je altijd weer naar huis!


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een gezondheidsvirus verspreiden …, doe je mee?

Het coronavirus houdt ons nu exact een vol jaar in haar greep, en dat hebben we geweten. Een jaar lang hoorden we in het nieuws vooral cijfers: zoveel besmettingen, zoveel ziekenhuisopnames, zoveel overlijdens. Een jaar lang werd onze vrijheid sterk ingeperkt: mondmaskerplicht, samenscholingsverbod, avondklok, beperkte bewegingsvrijheid en noem maar op. Een jaar lang vierde de angst hoogtij: angst voor het virus, angst voor de mensen rondom – want zij zouden mij wel eens kunnen besmetten -, angst voor de gevolgen van de maatregelen – en ja, die gevolgen zullen nog lang een stempel drukken op ons leven, we zijn er nog lang niet.

En wij, we zijn moe.

We zijn de maatregelen moe. We zijn de gedwongen afzondering moe. We zijn een leven zonder sportclub en zonder koor en zonder uit eten gaan en zonder kerkdienst en zonder verenigingsleven en zonder vakantie in het buitenland moe. Jawel, we zijn moe, want uit al die dingen die nu al een jaar lang niet of amper mogen, daar halen wij energie uit. En nu al horen we klanken dat vaccinatie toch niet zomaar de oplossing zal zijn. Houdt het dan nooit meer op?!?

Houdt het dan nooit meer op?!?

Als je ‘t mij vraagt, nee, als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het nooit meer op. We leven met te veel mensen op aarde, en we palmen meer en meer de habitat van dieren in. Geen wonder dat we ook hun virussen te pakken krijgen. We eten fabrieksvoer, we slapen onvoldoende, we bewegen te weinig, we kennen te veel stress. Moet het nog gezegd dat we onszelf op die manier alleen maar zwakker maken?

Als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het beslist nooit meer op. Het ene virus zal op het andere volgen, de ene pandemie op de andere. Afstand houden en ontsmetten van de handen en mondmaskers dragen, dat alles zal ons er niet van vrijwaren ooit eens ziek te worden en uiteindelijk te sterven.

Daarom houd ik vandaag een pleidooi, een pleidooi om weer te durven leven. Ik kies ervoor om een gezondheidsvirus te verspreiden. Doe jij met me mee?

Een gezondheidsvirus verspreiden …

Wat wij op dit moment echt nodig hebben, zo lijkt het mij, dat is de durf om weer te leven. Wie wat verder kijkt dan de reguliere media, die ontdekt dat corona procentueel lang zoveel doden niet heeft geëist dan oorspronkelijk werd verwacht. En wie sterft, dat zijn vooral die mensen die al heel zwak waren: ouderen, mensen met al onderliggende klachten, mensen met overgewicht en obesitas, …

We kunnen ons door die dagelijkse cijfers blijvend bang laten maken. Dan staat ons een leven te wachten vol maatregelen die we slaafs blijven volgen. En dan zullen, op het eind van dat leven, toch sterven … misschien wel zonder echt te hebben geleefd.

Wat kunnen we dan doen?

Enerzijds kunnen we ons weerstand groter maken. Dat kunnen we doen door

  • Gezonder en natuurlijker en minder te gaan eten.
  • Meer in de buitenlucht te komen en dieper te gaan ademen.
  • Ons weer vuil te durven maken. De microben – bacteriën, virussen, schimmels, … – die we op die manier aantrekken, triggeren onze immuniteit, waardoor we ons al van tevoren wapenen tegen schadelijke indringers.
  • Te zorgen voor voldoende slaap en echte ontspanning.
  • Echt contact, zoals knuffelen en aanraken en massage, want dat vermindert stress en maakt gezondheid bevorderende hormonen vrij.

Anderzijds kunnen we ook onze angst opzij proberen te zetten. Dat kunnen we doen door:

  • Alleen een mondmasker te dragen waar dat echt vereist wordt.
  • Niet langer contact met andere mensen zoveel mogelijk vermijden. Begin alvast met toch een praatje te maken met de mensen die je op straat ontmoet.
  • Te durven vertrouwen op de kracht van je eigen lichaam om je gezond te houden.
  • Niet voortdurend alles (jezelf incluis) te willen ontsmetten. Weet dat ontsmetten slechts 95% van de microben doodt. De sterksten blijven leven en vermenigvuldigen zich ook weer. Door telkens weer in te zetten op ontsmetten, kweken we resistente bacteriën en virussen, die door niks nog kunnen worden gedood.

Dat gezondheidsvirus verspreiden, dat is wat ik wil doen. En ik zoek medestanders, want ik kan het niet alleen. Daarom dus ook mijn oproep: Doe je mee? En heb je zelf ook tips, of heb je nog vragen, laat ze mij dan gerust weten. Wie weet schrijf ik daar dan een volgende keer wel over …

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

De cholesterolmythe

Ik vertel je een verhaaltje …

Je komt bij de dokter voor een of andere klacht of gewoon voor een controle onderzoek. De dokter neemt wat bloed en laat standaard ook je cholesterol bepalen. Na een paar dagen kom jij bij de dokter terug, en die kan je aan de hand van je bloedwaarden vertellen wat er je scheelt, of misschien zegt hij of zij wel dat alles oké is. Alleen … je cholesterol is wat aan de hoge kant. Misschien goochelt hij of zij nog wat met de termen goede cholesterol (HDL) en slechte cholesterol (LDL), maar het resultaat van de consultatie blijft dezelfde. Jij gaat naar buiten met een voorschrift voor een cholesterol verlagend medicijn.

Herkenbaar?

In onze huidige Westerse wereld slikken ongelooflijk veel mensen cholesterol verlagende medicijnen. Artsen schrijven die heel makkelijk voor. Ze moeten wel, het behoort tot hun protocol. Jammer genoeg is dat voor de gezondheid geen goede zaak. Wij worden onnodig bang gemaakt voor een te hoge cholesterol, terwijl er ondertussen andere kwalen ontstaan door een gebrek aan cholesterol.

Cholesterol is levensnoodzakelijk

Cholesterol is een vetstof die van levensbelang is. Bij een gebrek aan cholesterol lopen allerlei mechanismen in het lichaam fout, en daar komen dan weer allerlei ziekten uit voort. Ieder van ons, van jong tot oud, heeft cholesterol nodig;

  • Als onderdeel van goed functionerende celmembranen. Ons lichaam bestaat uit heel veel cellen, en elk van die cellen heeft een membraan. Het membraan zorgt ervoor dat voedende stoffen de cel binnen kunnen en toxische stoffen de cel kunnen verlaten. Functioneert een celmembraan niet goed, dan raakt de cel enerzijds ondervoed en anderzijds vergiftigd.
  • Voor de aanmaak van verschillende hormonen, onder andere geslachtshormonen. Bij een gebrek aan cholesterol gaat de vruchtbaarheid van zowel man als vrouw sterk achteruit.
  • Voor de aanmaak van vitamine D. Vitamine D wordt onder invloed van de zon uit cholesterol aangemaakt en is belangrijk voor sterke botten, voor een goed werkende immuniteit en voor nog zoveel dingen meer in ons lichaam.
  • Voor de aanmaak van galvloeistof, en dus voor een betere vertering van de vetten die je eet.
  • Als bestanddeel van hersenen en zenuwen. Gezonde hersenen bevatten zo’n 10 tot 20% cholesterol. Bij een gebrek aan cholesterol in de hersenen en de zenuwen komt het tot degeneratieve ziektes zoals dementie.

Cholesterol is zo belangrijk voor het menselijk lichaam dat, in de mate dat we cholesterol in de voeding vermijden, onze lever zelf meer cholesterol aanmaakt. Het is in normale omstandigheden al zo dat slechts 20% van de cholesterol in ons lichaam via de voeding binnenkomt. De rest wordt sowieso in de lever aangemaakt.

Wist je trouwens dat moedermelk een zeer hoog gehalte aan cholesterol bevat omdat een baby zonder die cholesterol helemaal niet gezond kan opgroeien? Kinderen die van bij de geboorte zelf geen cholesterol kunnen aanmaken, zijn zwaar gehandicapt. Ze ontwikkelen zich niet zoals het hoort en sterven vaak vroegtijdig.

Hoe werd cholesterol de boosdoener?

Bij hart- en vaatziekten stelt men vast dat de slagaders vaak in grote mate dichtgeslibd zijn met plaques. Deze plaques bestaan uit een mengeling van cholesterol en calcium. Daarom spreken we in de volksmond van ‘aderverkalking’, wat in feite een foute naam is, want in wezen gaat het om ‘slagaderverkalking’.

Hoe ontstaan deze plaques?

  • De binnenwand van gezonde bloedvaten bestaat uit een laagje cellen en uit bindweefsel, die het bloed in de bloedbaan houden.
  • Door chronische ontstekingen ontstaan in die binnenwand kleine scheurtjes.
  • Het lichaam is erop voorzien om die scheurtjes heel vlug te herstellen. Mocht dat niet het geval zijn, dan zouden wij al vlug sterven aan inwendige bloedingen. Het lichaam gebruikt hiervoor LDL-cholesterol. Jawel, ook hier is cholesterol dus van levensbelang.
  • Na verloop van tijd proberen onze witte bloedcellen de cholesterol op te ruimen. Dat lukt echter vaak niet helemaal. De witte bloedcellen vormen, samen met de cholesterol, schuimcellen.
  • Vervolgens zet de overtollige calcium in ons bloed zich vast in deze schuimcellen. Hier ontstaan de typische cholesterol-calcium plaques die de slagaders doen dichtslibben.

Uit heel dit proces heeft men cholesterol aangewezen als de schuldige. Dat is een beetje alsof je de brandweermannen van de brand beschuldigt. Brandweermannen zijn immers ook bij elke brand aanwezig. Dan moeten zij toch wel de schuldigen zijn, is het niet?

Op zoek naar de echte schuldigen

Als we de echte schuldigen van hart- en vaatziekten willen vinden, dan moeten we ontdekken hoe het komt dat er scheurtjes ontstaan in de binnenwand van onze slagaders. Immers, als er geen scheurtjes zouden zijn, dan zou de cholesterol niks moeten herstellen en dan zouden er ook geen plaques ontstaan. Onze werkelijke zoektocht is dus die naar factoren die de bloedvaten beschadigen. Ik noem er enkele op:

  • Een hoge bloeddruk. Hoe meer druk er gezet wordt, hoe makkelijker de slagaders van binnenuit beschadigd kunnen raken.
  • Chronische ontsteking van de bloedvaten door een gebrek aan antioxidanten. We eten te weinig groenten en fruit, waarin deze antioxidanten volop aanwezig zijn. Tegelijk eten we verarmde voeding vol nutriëntenrovers, zoals suiker, witmeelproducten, transvetten, alcohol, medicijnen, … Hierdoor krijgen vrije radicalen veel meer kans om de vaatwanden aan te tasten.
  • Overgewicht en ouderdomsdiabetes. Een verhoogde bloedsuikerspiegel zorgt voor ontsteking en beschadiging van de bloedvaten.
  • Stress verhoogt de bloeddruk en de bloedsuikerspiegel, ons lichaam maakt zich immers paraat om te vechten of te vluchten. Wij echter kennen meestal een vorm van stress waarbij deze fysieke reactie onnodig of soms zelfs ongepast is. De verhoogde bloeddruk en de verhoogde bloedsuikerspiegel zorgen in dat geval voor ontstekingsprocessen in het lichaam.
  • Roken doet meer vrije radicalen ontstaan. In combinatie met de pil is roken nog schadelijker.
  • Vreemde stoffen in ons milieu, zoals PCB’s, dioxines en dieselpartikeltjes, additieven in de voeding, het gebruik van herbiciden en pesticiden in de landbouw, blootstelling aan straling, …
  • Een gebrek aan vitamine B6, B9 (foliumzuur, soms ook B11 genoemd) en B12, waardoor een overmaat aan homocysteïne ontstaat, en dat is een werkelijk schadelijke stof.
  • Een teveel aan omega 6 vetzuren die ontsteking bevorderen en een tekort aan omega 3 vetzuren die ontsteking remmen.
  • LDL-cholesterol die onder invloed van vrije radicalen omgezet wordt in oxycholesterol. Deze geoxideerde vorm van cholesterol is voor het lichaam, in tegenstelling tot andere vormen van cholesterol, wel schadelijk. Oxycholesterol vind je in de voeding o.a. in kant en klare maaltijden, in voorverpakte geraspte kaas, in melk- en eipoeder. Je vindt ze niet in verse en volwaardige voeding.

Al deze dingen worden in de klassieke Westerse geneeskunde niet of te weinig aangepakt. Er wordt te weinig naar de oorzaak van hart- en vaatziekten gezocht. Gemakshalve (… en wellicht ook uit winstbejag …) wordt alleen de cholesterol aangepakt. Was een 30-tal jaar geleden een cholesterol van 250 nog normaal, dan ligt de norm nu op 190, en men zou dit getal het liefst nog lager willen krijgen. Dit maakt een groot deel van de Westerse bevolking tot chronische medicijngebruikers.

Statines, cholesterolverlagende medicijnen met zware bijwerkingen

Statines zijn chemische stoffen die de aanmaak van cholesterol door de lever afremmen. Ze doen dat door het enzym HMG-CoA reductase te blokkeren, waardoor er minder makkelijk cholesterol gevormd kan worden.

Ik gaf hierboven al aan hoe belangrijk cholesterol wel is voor een gezond functioneren van je lichaam. Door het kunstmatig verminderen van de cholesterol, komen een aantal processen in het lichaam in gevaar:

  • Er wordt minder gal aangemaakt, waardoor de vetten uit je voeding moeilijker verteren. Daardoor worden ook minder essentiële vetzuren zoals omega 3 vetzuren opgenomen. Daardoor ontstaan klachten zoals zenuwstoornissen, depressiviteit, geheugenstoornissen, concentratie- en slaapstoornissen en dementie.
  • Er ontstaat een tekort aan vitamine D, wat tot osteoporose kan leiden.
  • Er worden minder geslachtshormonen aangemaakt, en dat leidt tot onvruchtbaarheid, erectiestoornissen en afname van de zin in seks.

Maar er is meer. Statines verminderen niet alleen de aanmaak van cholesterol, ze verminderen ook de aanmaak van co-enzym Q10. Hierdoor raken vooral de spieren verzwakt. Vaak is er sprake van spierpijnen of spierkrampen en kunnen spiercellen zelfs massaal afsterven. Als je nu weet dat ook het hart een spier is, dan besef je hoe gevaarlijk dit is. Nee, je zult dan wellicht niet sterven aan het dichtslibben van je slagaders, maar misschien wel aan het afsterven van je hartspier. Moet je van de dokter statines nemen (en durf je het niet aan met de tips die ik je hieronder ook nog meegeef), vraag dan tenminste ook een goed co-enzym Q10 supplement.

Statines belasten door hun werking ook de lever in sterke mate. Vaak zijn ze mee verantwoordelijk voor leveraantasting of zelfs hepatitis. Let dus zeker op met statines als je al last hebt van je lever.

Goede alternatieven om je bloedvaten gezond te houden

Eerst en vooral raad ik je een natuurlijke voeding aan die bestaat uit volwaardige producten: groenten en fruit, volle granen, gezonde vetten zoals koudgeperst en ongeraffineerde olijfolie, voldoende omega 3 vetzuren (uit koudgeperste lijnzaalolie die je onverwarmd gebruikt), uit walnoten, pompoenpitten en groene groenten, uit vette vis), voldoende vitamine B6, B9 (foliumzuur) en B12.

Vervolgens kan ik je twee voedingssupplementen aanraden:

Het eerste is gefermenteerde rode rijst, liefst in een vorm waar co-enzym Q10 aan toegevoegd is. Gefermenteerde rode rijst doet op een natuurlijke manier (en dus zonder heel wat van de schadelijke nevenwerkingen) wat cholesterol verlagende medicijnen ook doen. Het verlaagt je cholesterol. Zelf vind ik dit echter niet de beste keuze naar hart- en vaatziekten toe. Je pakt er immers weer alleen maar de cholesterol mee aan. Ik hoop dat je ondertussen ook voldoende beseft hoe nodig cholesterol in je lichaam wel is.

Vandaar dat ik je liever een ander supplement aanraad: gefermenteerde knoflook. Dat knoflook goed is voor de gezondheid, is al lang geweten. Maar knoflook heeft ook een paar minder goede bijwerkingen, zeker als je het in grote hoeveelheden zou gaan eten. Gefermenteerde knoflook daarentegen behoudt en versterkt de goede werkingen van knoflook en vermijdt de negatieve kanten ervan. Als het gaat om hart- en vaatziekten heeft gefermenteerde knoflook de volgende goede eigenschappen:

  • Als je cholesterol te hoog is, doet gefermenteerde knoflook die dalen en ze verbetert zelfs de verhouding tussen de goede cholesterol (HDL-cholesterol) en de slechte cholesterol (LDL-cholesterol). Ze vermijdt vooral de omzetting van LDL-cholesterol in oxycholesterol en dat is een heel goede zaak.
  • Gefermenteerde knoflook zorgt bij verhoogde bloeddruk voor een duidelijke daling.
  • Gefermenteerde knoflook werkt als een natuurlijke bloedverdunner. Het doet dat niet zoals bloed verdunnende medicijnen, door de stolbaarheid te verminderen, maar wel door het verkleven van de bloedplaatjes te vermijden. Je bloed stolt dus nog zoals voorheen, maar er ontstaan minder bloedklonters in je bloedvaten doordat de bloedplaatjes niet meer aan elkaar of aan de bloedvatwand gaan kleven.
  • Het gehalte aan homocysteïne, een werkelijke bedreiging voor het ontwikkelen van hart- en vaatziekten, daalt onder invloed van gefermenteerde knoflook.

Als ik je dus, bij een verhoogde kans op hart- en vaatziekten, één natuurlijk supplement mag aanraden, dan is het wel gefermenteerde knoflook. Als ik je er daarbij een tweede mag aanraden, dan zijn het omega 3 vetzuren. De combinatie van deze beide is een ware weldaad voor hart en bloedvaten.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Ik wens je een goede gezondheid

Bij elke jaarovergang wensen mensen elkaar ‘het beste’ toe.

Enne, een goede gezondheid staat vaak voorin in dat lijstje van ‘het beste’, is het niet? Want met een goede gezondheid kun je je leven in handen nemen. Je kunt de dingen doen die je graag wilt doen. Je kunt het beste van jezelf geven in een relatie, in een job, in een vriendschap, in een hobby. Met een goede gezondheid kun je verwerven wat je nodig hebt om van te leven, en zelfs meer dan dat. Met een goede gezondheid kun je delen van de overvloed die jou ten deel valt.

Een goede gezondheid is een kostbare schat. Niet voor niets wordt onderstaande spreuk wel eens geciteerd:

Een gezonde mens heeft wel duizend dromen.
Een zieke mens maar één: weer gezond worden!

Wel, zo’n goede gezondheid wens ook ik je toe. En als Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg draag ik graag mijn steentje bij opdat jij die goede gezondheid zou kunnen behouden of opnieuw verwerven.

Gezondheid, niet alleen een kwestie van het fysieke lichaam

Als we denken aan ziekte of gezondheid, dan denken velen wellicht in de eerste plaats aan het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam speelt inderdaad een niet onbelangrijke rol in onze gezondheid. Je hoeft maar pijn te hebben aan één enkele tand of alleen maar aan je linker kleine teentje, en je beseft hoe zelfs al het kleinste mankement je hele gevoel van welzijn overhoop haalt. Het is dan alsof jij alleen nog bestaat uit die ene tand of uit dat ene kleine teentje. Zo sterk vraagt dat fysieke mankement heel jouw aandacht.

En toch is ons lichaam meer dan alleen maar het fysieke deel ervan. Je zou een onderverdeling kunnen maken van een aantal lagen binnen de mens, een aantal niveau’s:

  • Het fysieke niveau
  • Het emotionele niveau
  • Het mentale niveau
  • Het spirituele niveau

Deze vier niveaus kunnen niet van elkaar gescheiden worden, samen vormen de de éne mens die jij bent. Dat betekent ook dat de verschillende niveaus elk een eigen invloed hebben op jou en op je gezondheid.

Het fysieke niveau

Ons fysieke lichaam is opgebouwd uit een aantal orgaanstelsels. Elk van die orgaanstelsels heeft zijn eigen functie: de huid, de slijmvliezen, de spieren, botten en pezen, het urinaire stelsel, het ademhalingsstelsel, het spijsverteringsstelsel, het endocriene systeem met al zijn hormonen, het hart en de bloedvaten, de hersenen en het zenuwstelsel. Aan elk van deze stelsels kan wat mankeren, en dat heeft zijn invloed op het hele lichaam. Wel is het zo dat er een zekere hiërarchie bestaat. Een beschadiging van de huid of van de slijmvliezen is veel minder ernstig dan een beschadiging van het hart of van de hersenen.

Het emotionele niveau

Op het emotionele niveau maken we makkelijk onderscheid tussen positieve emoties zoals liefde, rust, blijheid, zelfvertrouwen, … en negatieve emoties zoals haat, onverschilligheid, prikkelbaarheid, angst, zwaarmoedigheid, … Positieve emoties maken een mens gelukkig. Ze geven het gevoel verbonden te zijn, één met de rest van de schepping. Negatieve emoties maken een mens ongelukkig. Ze geven het gevoel geïsoleerd te zijn, afgescheiden van de rest van de schepping.

Echter, niet het hebben van negatieve emoties maakt de mens ziek. Het is normaal en zelfs goed dat de mens bij tegenslagen pijn, verdriet, woede, angst, … voelt. Ziekte op emotioneel vlak ontstaat pas als negatieve emoties zich vastzetten, als ze te lang aanwezig blijven of te intens zijn. Dan kunnen ze zelfs ziektes op het fysieke niveau teweeg brengen. Anderzijds kunnen fysieke klachten veel lichter om dragen zijn, als positieve emoties heel sterk zijn, zoals wanneer je vlinders in de buik hebt omdat je verliefd bent.

Het mentale niveau

Het mentale niveau is het niveau van het denken, maar ook van de creativiteit, de communicatie met anderen, het plannen en uitbouwen van je leven, … Gezondheid op mentaal niveau vraagt de gelijktijdige aanwezigheid van helderheid, rationaliteit en creativiteit. Het mentale niveau is belangrijker dan het emotionele en fysieke niveau. Met een verminkt lichaam, het verlies van ledematen, gehoor of zicht kan een mens nog steeds gelukkig zijn en zijn creativiteit aanwenden ten dienste van anderen. Denk maar aan Beethoven die, doof geworden, zijn mooiste muziek componeerde. Of aan professor Stephen Hawking, de grote natuurkundige, kosmoloog en wiskundige van onze tijd, gekluisterd aan een rolstoel en alleen in de mogelijkheid via de computer te communiceren. Een mens is dus blijkbaar groter dan alleen zijn fysieke mankementen.

Het spirituele niveau

Boven het fysieke, emotionele en mentale niveau strekt zich het spirituele niveau uit. Ik ga ervan uit dat ieder van ons een bepaalde opdracht heeft in het leven, een doel waar je als het ware van binnenuit voor ‘moet’ gaan. Begrijp me niet verkeerd, hier gaat het niet om een doel dat jij jezelf stelt of een doel dat je ongemerkt van je ouders hebt overgenomen. Wil je jouw opdracht, jouw roeping in het leven ontdekken, ga dan na waar jij enthousiast van wordt. Ga aan de slag met de talenten die je hebt. Voel wat er van binnenuit opborrelt en doe daar iets mee. Dat is de weg waarlangs je op het spirituele niveau de goeie richting uitgaat. En je lichaam – zowel op fysiek, emotioneel als mentaal niveau – zal hierop reageren met gezondheid.

Ziekte, een teken aan de hele mens

Een ziekte kan alleen maar fysiek zijn. Je hebt kou gevat en nu loop je met een snotneus. Gaat makkelijk over, na een week snotteren is het voorbij en al gauw vergeten. Of je bent gevallen, hebt een been gebroken. Een paar weken in het gips, wat oefeningen om je spieren weer op peil te brengen, en het leed is geleden.

Maar er kan meer aan de hand zijn. Fysieke ziekte kan ook een emotionele oorsprong kennen. Verdriet zet zich vast, en je krijgt last van je longen. Kwaadheid zet zich vast en je spijsvertering lijdt eronder. Er ligt je immers iets op de maag of op de lever, er is iets wat je niet verteerd krijgt. Je bent voortdurend bang, bang om te leven, eigenlijk. En je nieren lijden daar onder en laten zich uiteindelijk voelen. Je moet dringend leren loslaten, leren vertrouwen.

Ook negatieve gedachten kunnen zowel je emoties als je fysieke lichaam beïnvloeden. Als ik voortdurend denk mijn bezittingen te moeten beschermen en me dus verplicht voel me te wapenen met bewakingscamera’s en verzekeringen tegen diefstal, dan zal die gedachte mijn emoties beïnvloeden. Ik word als het ware chronisch bang, en op langere termijn wellicht ook chronisch ziek. En als ik vaak negatief denk over mijn buurman of over mijn collega kan dat mijn emoties in de richting van voortdurende kwaadheid sturen. Fysieke klachten zijn in zo’n geval vaak niet veraf.

Nog sterker is het als een mens zijn spirituele weg niet volgt. Als jij alleen maar die succesvolle carrière nastreeft omdat het je in de ogen van de anderen tot een geslaagd iemand maakt, maar je passie ligt elders, dan word je daar vroeg of laat ziek van. Burn-out heet het dan, of overspanning door teveel stress, of midlife crisis. Zo’n situatie creëert dan ook juist de mogelijkheid om stil te vallen, alles op een rijtje te zetten en vanuit die gedwongen bezinning nieuwe keuzes te maken, keuzes die meer passen bij jou als unieke mens.

Ja, ik wens jou een goede gezondheid toe

En als ik je dit wens, dan neem ik daarin mee alles wat ik hierboven schreef. Ik wens je toe dat jij jouw unieke weg in het leven mag gaan. Dat je daardoor vreugde, openheid, ware liefde, geluk mag ervaren. Van daaruit wens ik je positieve gedachten over jezelf, over de mensen om je heen, over de wereld waarin je leeft. Mogen daaruit voortkomen vele positieve emoties en de kracht om door negatieve emoties heen toch weer licht te ontdekken. En tot slot wens ik je toe dat je fysieke lichaam van dit alles de vruchten mag plukken.


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

%d bloggers liken dit: