Wachten op meer versoepelingen? Of beter op naar een mindshift?!?

Hét woord van de dag? Versoepelingen …

Want ja, de terrassen mogen weer open … tot tien uur ‘s avonds én maximum met vier aan een tafeltje en met anderhalve meter tussen de verschillende groepen. En ja, ook de nachtwinkels mogen weer volop alcohol verkopen. En zelfs jongeren van de middelbare school mogen weer voltijds les volgen … als hun school dat toestaat, tenminste.

Want zolang niet iedereen is gevaccineerd …

En zelfs als iedereen zal zijn gevaccineerd, dan nog zal niet zomaar alles weer kunnen. We gaan niet terug naar wat wij allen aanvoelen als ‘normaal’. Want er dreigen nieuwe varianten, telkens en telkens weer. Zo klinkt het op vandaag, als je onze virologen mag geloven.

Vaccinatie toch niet zomaar de oplossing?!?

Van in het begin van de coronacrisis heeft men ons ‘vaccinatie’ als dé oplossing voorgespiegeld. Stilaan echter wordt duidelijk dat de crisis met deze ene mega-vaccinatieronde niet over zal zijn. Het coronavirus muteert vlugger dan vaccinologen kunnen volgen. Een doembeeld duikt op van het telkens opnieuw moeten vaccineren van de hele wereldbevolking, om het half jaar of zelfs om de drie à vier maanden. En dan te zien hoeveel moeite het al kost om iedereen een eerste keer te laten vaccineren.

Dat doet vragen rijzen. Is zo’n algemene vaccinatie, ook van mensen die amper kans lopen om ernstig ziek te worden, dan wel de oplossing? En wat als zelfs met zo’n kort op de bal spelende cyclus van vaccinaties het coronavirus ons toch telkens weer te vlug af is? Zijn we dan gedoemd om voor de rest van onze dagen afstand te blijven bewaren? Behoren mondkapjes van nu af tot onze standaard uitrusting? Mogen knuffels dan nooit meer tussen grootouders en kleinkinderen? En een goeie bekende een hand of een zoen geven, zal ook dat definitief uit onze gewoontes verdwijnen?

Weet je, in zo’n kille en afstandelijke wereld wil ik eigenlijk niet leven. Ook ik, alleenstaande, heb menselijke warmte nodig om gezond te blijven. Ik wil het gezicht van mensen kunnen zien, en ik wil dat zij ook de glimlach op mijn gezicht kunnen zien. Ik wil een hand en een knuffel en een zoen kunnen geven. Ik wil van dichtbij kunnen praten met mensen, zonder bang te moeten zijn dat ik ze ziek zou kunnen maken.

Gek, hé, dat ik nu zo denk. Anderhalf jaar geleden zou je maar wat raar hebben opgekeken als ik je dit had geschreven. Vandaag lijkt het alsof die eens zo vanzelfsprekende gewoontes definitief uit onze omgangsvormen geschrapt moeten worden. Wat overblijft is een kille, donkere manier van samenleven.

Op naar een mindshift, een andere manier van denken …

Mij lijkt er maar één oplossing, maar die vraagt een mindshift. We zullen onze hele manier van denken rondom dat coronavirus moeten ombuigen. Sterker nog, we zullen onze hele manier van denken rondom elke bacterie en elk virus moeten ombuigen. Doen we dat niet, dan zal het hele scenario van de huidige pandemie zich herhalen, telkens en telkens weer.

Een mindshift dus …

Als we nu eens niet meer probeerden om ons van buitenaf af te schermen van alles wat ons zou kunnen belagen. Laat ze maar komen, die bacteriën en die virussen en al die anderen ‘beestjes’ ergens daar buiten. Geen afstand meer, geen mondkapjes en geen voortdurende ontsmetting van de handen. Als ik dat zo zeg, dan lijkt dat ongelooflijk gevaarlijk. Dat kunnen we dus niet zomaar doen. Eerst moeten we …

Ja, wat?!?

Wat zouden we kunnen doen om dit mogelijk te maken? Wel, juist daar zit die andere manier van denken. Als we nu eens alles deden wat we konden om onszelf weerbaarder te maken: gezonde voeding met vele vitamines en mineralen, het eten ook van planten en kruiden met hun vele fytonutriënten, een gezonde dosis zon omwille van de vitamine D (die – zo hebben andere wetenschappers dan virologen ontdekt – de meesten van ons uit het ziekenhuis kan houden), voldoende ontspanning en slaap, reduceren van stress want stress ondermijnt ons immuunsysteem. Dat alles draagt ertoe bij dat we bij besmetting niet of nauwelijks ziek worden.

En het allerbelangrijkste is nog dat we de angst om ziek te worden laten vallen. We moeten weer leren vertrouwen op ons zelfgenezend vermogen. De angst, die nu in onze maatschappij hoogtij viert, haalt onze weerbaarheid onderuit. Ikzelf vertrouw erop dat mijn lichaam wijs genoeg is om mij te geven wat ik nodig heb: pijn als ik te ver gegaan ben, vermoeidheid als slaap mij zou kunnen helen, ziekte als ik weer even op mezelf terug moet plooien. Ik vertrouw er ook op dat mijn lichaam mij weer gezond zal maken als ik luister naar de signalen … én gehoorzaam!


Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Die zomer van 2020 …

We tellen eind mei.

De lente is bijna voorbij, de zomer komt eraan. En dat betekent voor mij alvast: vakantie van dat regelmatig schrijven. Jawel, vandaag krijg je van mij de laatste blog van dit voorjaar. Je leest me pas opnieuw met dit soort berichten als de herfst in aantocht is.

De zomer is voor mij – en dit jaar misschien nog wel sterker dan anders – de tijd om weer verbinding te zoeken met de natuur. Of er ook echt vakantie kan, is nog niet duidelijk. Corona, weet je wel, … en zullen we deze zomer al de grens over mogen? Of moeten we nog steeds ‘in ons kot’, in onze buurt, in ons land blijven?

Weet je, ik laat het niet aan mijn hart komen. Of het nu van thuis uit is of vanop een andere plek, ik laat me inspireren door wat de natuur mij te vertellen heeft. En misschien, als mij dat een beetje lukt, laat ik jou meegenieten. Hou daarvoor alvast mijn Facebookpagina in de gaten.

Trek je mee op avontuur?

De wandelschoenen aan

Mijn eerste zomerse genoegen zal zijn: elke dag mijn wandelschoenen aan en, weer of geen weer, minstens een half uurtje uit wandelen gaan. In ons Diksmuidse vlakke land geeft dat weidse horizonten, langs de Handzamevaart of langs de IJzer: de lucht, het water, de weilanden en de boerderijen. En ook dichtbij valt heel veel te zien: de wilgen en andere struiken langs het water, de bloeiende bermen, vogels, bijen en libellen en andere insecten.

Wandelen geeft mij ook de kans mijn lichaam op een voor mij juiste manier in beweging te brengen. Anderen joggen of fietsen misschien liever, ik hou meer van het trage tempo van te voet. Het is alsof ik dan pas echt thuis kan komen, in de omgeving, in mijn gedachten, in mijzelf. Al wandelend doe ik nieuwe energie op en wordt mijn creativiteit aangescherpt. De last van wat voorbij is laat ik achter, zodat er ruimte komt voor ‘God-weet-wat’ …

Genieten van mijn tuin

Wat zeker ook te gebeuren staat, is het volop genieten van mijn tuin. Nu denken de meesten van jullie wellicht aan een gezellige zit- en eethoek daar buiten, maar dat is nu net niet wat ik bedoel. Ik hou van dat echte contact met de aarde. Het bezig zijn in de tuin geeft mij een gevoel van geaard zijn, van gegrond in het leven staan.

Mijn tuin heeft iets van een pluktuin, een snoeptuin. De zomer is dan ook volop de tijd om te oogsten. Dan ga ik ‘s morgens vroeg al even de tuin in om bessen te verzamelen: aalbessen, kruisbessen, frambozen, bramen, druiven. Nu is er ook de rabarber en begin augustus geven twee pruimenbomen het beste van zichzelf. Verder vallen er ook volop kruiden te plukken: dragon en tijm en oregano en peterselie, citroenmelisse en munt en lavas. En straks wellicht ook nog courgettes en pompoen en …

Puur natuur op mijn bord

Alle goeie dingen bestaan uit drie, en nummer drie, da’s voor mij gezond eten. Ook daar is de zomer hét seizoen bij uitstek voor. Ik hou van de eenvoud én van de smaak van zomerse groenten en zomers fruit. Die zullen dan ook de basis vormen van waarmee ik mijn lichaam voeden zal, deze zomer.

Deze zomer wil ik daar schepje bovenop doen: ik wil weer leren bewust te eten, langzamer, alles proevend … en dus als vanzelf minder. Ik wil in alle rust eten, zodat wat ik eet ook optimaal kan verteren. Ik hoop op die manier mijn toch al wat ouder wordend lichaam nieuwe energie en een betere gezondheid te kunnen geven. Daarom ook deze zomer even geen fabrieksvoedsel en ook geen suiker, geen brood, geen zuivel.

Misschien is uitdaging nummer drie voor mij wel de moeilijkste. Ik heb de maand juni om te oefenen, want nu ben ik met verlof, en dus heb ik alle tijd. Uitdagender wordt het als ik begin juli weer aan de slag moet. En toch, toch wil ik het proberen. Omdat ik geloof, omdat ik weet dat gezondheid daar te vinden is: in de natuur en in beweging in de buitenlucht, in de bessen en kruiden uit de tuin, in gezond voedsel gesmaakt in alle rust.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

De eerste stapjes weg uit coronaland

Het ziet ernaar uit dat stilletjes aan de strenge coronamaatregelen wat soepeler zullen worden. Straks mogen, mits de nodige voorzorgen, de bedrijven weer opstarten. Nog wat later gaan de winkels weer open. Daarna trekken de kinderen weer naar school. Na een wekenlange lockdown neemt het gewone leven een nieuwe start.

Alhoewel, … het gewone leven?!?

Ik heb een sterk vermoeden dat ons leven nog lang sporen zal dragen van deze hele coronacrisis. De gevolgen op economisch en politiek vlak zullen niet onopgemerkt aan ons voorbij gaan. De medische wereld zal nog lange tijd op zijn kop staan. En ook ons dagelijks leven zal ‘corona gekleurd’ blijven.

In dat dagelijks leven zie ik op korte termijn twee sporen ontstaan:

  • Ik zie een inhaalbeweging op gang komen. Al die weken werden we beperkt, niet alleen in onze bewegingsvrijheid, maar ook in ons koopgedrag, in onze consumptie van plezier en uitgaan en erop los leven. We werden gedwongen te ‘minderen’, en ik zie, als ongezonde reactie daarop, een teugelloos ‘meerderen’ ontstaan.
  • Tegelijk zie ik dat angst voor besmetting ons gewone doen zal blijven beheersen. De verkoop van mondmaskers, plastic wegwerphandschoenen en ontsmettingsproducten zal nog lange tijd hoge toppen scoren. De afstand tussen ons en onze medemensen zal nog lange tijd heel erg groot blijven.

Geen van beide sporen is, naar mijn aanvoelen, een weg ten leven. Wat ik zou hopen, is dat we iets geleerd zouden hebben in deze tijd van minder mogelijkheden. Waar ik van droom, is dat ieder van ons één ding daarvan consequent in dat nieuwe leven integreert. En wat ik helemaal zou willen, is dat we elkaar daarmee inspireren tot een echt nieuwe manier van leven …

Een paar voorbeelden van zo’n kleine veranderingen, vraag je mij?

  • Misschien heb je ontdekt hoe zalig het is om het wat minder druk te hebben. Ga op zoek naar een paar drukmakers die jij uit je leven kunt verwijderen, zodat iets van die zalige rust blijft bestaan.
  • Of wellicht had jij meer tijd om zelf te koken – lekker vers, met verse producten – en hoop je dat te kunnen blijven doen. Dat zal zeker je gezondheid ten goede komen.
  • Heb jij ook zo genoten van een wandeling of een fietstocht in eigen regio? Zalig toch, dat buiten in beweging zijn? Ach, als daar maar iets van kon overblijven …
  • Misschien heb jij – op een alternatieve manier, dat spreekt voor zich – contact gezocht met mensen bij wie je eenzaamheid vermoedde. Dat hoeft toch niet weg te vallen omdat de mallemolen weer begint?!?
  • Of was jij, net zoals ik, één van die mensen die toch moest blijven werken? Ik hoop dat ook jij mocht ervaren dat wat je doet, belangrijk is. Zelfs in tijden als deze kunnen we niet zonder jou, en dat mag je je blijvend herinneren. Jawel, jij bent van belang!

Ach, er zijn wellicht nog zoveel dingen meer aan te halen die we in de voorbije weken hebben (her-)ontdekt en die we beter wel in dat nieuwe leven na corona mee kunnen nemen. Daarom ook durf ik jou deze vraag te stellen: Als jij aan dit rijtje hierboven nog iets toe kunt voegen, laat dan een berichtje achter onder deze blog. Ik hoop alvast dat we met z’n allen elkaar en nog vele anderen kunnen inspireren.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Een nieuwe kijk op … corona

Misschien had je het al door, of misschien ook nog niet … maar met deze website én met mijn bezig zijn als gezondheidsbegeleider sta ik voor ‘een nieuwe kijk op gezondheid’. Het spreekt dan ook vanzelf dat een pandemie zoals deze coronacrisis mij een uitdaging biedt. Ik voel me getriggerd om ook ‘anders’ te gaan kijken, ‘nieuw’ te gaan kijken naar deze bijzondere situatie. Kijk je even met mij mee?

Een wake-up-call

Elke ziekte in het leven van een mens is een wake-up-call. Het is alsof het leven zelf je wil zeggen: ‘Hé, word eens wakker, want zoals je nu bezig bent, zo kan het niet verder!’ Misschien werk je te hard of eet je ongezond of kom je te weinig in beweging. Misschien leef je veel te oppervlakkig of naast je schoenen of met je kop in de wolken. Misschien heeft het leven iets met je voor, dat door jouw manier van leven niet tot ontplooiing kan komen.

En dan, ja, dan word je ziek …

Eerst waren er wellicht al wat signalen. Je voelde je niet helemaal gelukkig, misschien zelfs wat depressief. Je had meer en meer moeite om ‘s morgens je bed uit te komen. Je bleef maar bezig, een beetje verveeld en zonder pit, maar je hoopte met al je drukte dat landerige gevoel te kunnen verdrijven. En weet je, voor een tijdje lukte dat misschien zelfs wel … maar als jij niet leerde wat het leven je wilde zeggen … dan komt onvermijdelijk dat negatieve gevoel terug. ‘Wie niet horen wil, moeten voelen’, zeggen ze wel eens. En dus, als je weigert te luisteren naar wat het leven je wil aanreiken, écht te luisteren én daaraan te gehoorzamen, dan word je ziek.

Nee, ziekte is geen straf. Geen ‘Zie je nu wel, nu zit je met de gebakken peren. Nu moet je de gevolgen maar dragen.’ Ziekte is een uitnodiging – de zoveelste wellicht – om stil te vallen en nu eens eindelijk echt te kijken naar wat er gaande is. Geef je aan die oproep gehoor, dan staat je een hernieuwde gezondheid te wachten.

Corona: een wereldwijde wake-up-call

Ziekte is een uitnodiging om stil te vallen, een uitnodiging om te kijken naar wat er gaande is, een uitnodiging tot een andere manier van leven. Is het niet dat wat er nu wereldwijd gaande is?

O, er waren al wel wat signalen vooraf: terrorisme dat hand over hand toeneemt, vluchtelingen die van overal op ons afkomen, welvaartsziekten waar steeds meer mensen onder lijden, de opwarming van de aarde en alle andere milieukwesties, … De wereld staat in brand. Zoals het nu gaat, kan het niet verder.

En wij, we luisteren niet. We gaan maar door … tot corona ons overvalt. Van de ene dag op de andere valt de hele wereld stil. En in die stilte valt te horen welke richting het met de wereld én met ons eigen leven misschien wel uit wil gaan. Luister je even mee?

  • Misschien worden we uitgenodigd om te leven met minder haast en minder rush en minder stress, leven op een ‘Blijf in uw kot’-tempo, als het ware.
  • Of we horen de roep om weer tijd te maken voor onze maaltijden: zelf koken met verse producten, samen tafelen in alle rust, dankbaar zijn omdat we te eten hebben, …
  • Valt het ook jou op dat je weer meer contact maakt met de natuur? Je gaat veel meer wandelen of fietsen. De zon nodigt je uit om meer tijd buiten door te brengen. Je werkt in de tuin en je ziet de natuur weer tot bloei komen. Een rivier, een boom, een vogel, een bloem , een insect, … ze kunnen je opeens weer boeien.
  • Voor mij valt ook te horen dat ik misschien wel met minder toe kan komen dan ik dacht. Ik koop minder, leef wat meer ‘puur’, en dat spaart ook centen uit.

Een uitnodiging ook om anders met ziekte om te gaan

In deze coronacrisis zien we dat weinig jonge mensen ziek worden, maar dat het vooral ouderen zijn die sneuvelen. Het valt ook op dat chronisch zieke mensen veel gevoeliger zijn aan corona, ernstiger ziek worden en er ook vaker aan sterven. En juist dat vertelt mij dat wij met onze gezondheidszorg op een verkeerd spoor zitten.

  • Door het voortdurend onderdrukken van symptomen – diarree, koorts, een snotneus, hoofdpijn, … alles wordt met een pilletje geblokkeerd – geven wij ons lichaam niet de kans zich zelf tegen ziekte te leren verweren.
  • Met vaccinaties allerhande proberen we zelfs te voorkomen dat we nog ‘gewone’ ziektes krijgen. Ook hier wordt ons lichaam de kans ontnomen om voor zichzelf te leren opkomen. Ons immuunsysteem wordt slapend of sluimerend gehouden, het mag nooit eens op volle kracht aan het werk.
  • In onze gezondheidszorg wordt amper aandacht gegeven aan een gezonde levensstijl. Het immuunsysteem krijgt niet de juiste voeding, de juiste ontspanning, de juiste beweging, de juiste mindset, … om in tijden van nood voor ons in de bres te kunnen springen.
  • Te veel mensen lijken wel gezond, maar zijn dat niet. Ze slikken dagelijks medicijnen, en zijn dus chronisch ziek. Hun zelfgenezend vermogen kan niet optimaal werken, want ze blijven volharden in hun ziekmakende manier van leven én ze slikken vergif daar bovenop. Is het dan te verwonderen dat deze mensen meer vatbaar zijn voor een ziekte als corona?

Voor mij het is het duidelijk. Als onze gezondheidszorg niet een ommezwaai maakt, dan zal corona niet het laatste virus zijn dat ons zo onderuit haalt. En dus blijf ik ijveren voor ‘een nieuwe kijk op gezondheid’!

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Het coronavirus: van angst naar vertrouwen

In mijn vorige blog – Het coronavirus en je immuniteit – schreef ik over hoe angst en stress je immuniteit op een veel lager pitje zetten en hoe juist dat je veel zwakker maakt tegenover dat agressieve coronavirus. Allemaal goed en wel, denk je nu misschien, maar wat doe ik eraan als ik wel in paniek schiet, als ik wel bang ben. Ben ik dan zomaar een vogel voor de kat?!?

Wel, juist daarom schrijf ik in deze coronatijden een tweede artikel. Vandaag schrijf ik over hoe je de weg kunt gaan van angst naar vertrouwen. Want inderdaad, die angst overvalt, zomaar, ook al wil je dat eigenlijk niet, en dan heb ik makkelijk zeggen dat je niet bang hoeft te zijn. Jij kunt er niks aan doen, jij hebt die angst niet onder controle.

Doen wat je kunt om gezond te blijven

Een eerste manier om de angst voor het coronavirus een beetje onder controle te krijgen, is doen wat jij nodig acht om je veilig te voelen. Misschien hou jij je heel sterk aan de regels die ons door de overheid worden opgelegd. Misschien vind jij houvast in het ontsmetten van je handen en van de dingen om je heen. Misschien vermijd jij alle contact met mensen buiten jouw kleine kring. Misschien ga je hamsteren omdat je hoopt dan alvast niks te kort te komen in die verplichte isolatie.

Als dit alles jou een beetje rust geeft, en wat minder stress, doe dan maar. Ik zou je echter wel willen vragen om daarbij ook telkens je eigen binnenwereld te bevragen. Geeft wat jij doet echt rust vanbinnen? Of maakt het op een rare manier de angst alleen maar groter?

Immers, de nodige voorzorgen nemen om niet ziek te worden, is erg verstandig in deze tijden – daarover schreef ik je zelf ook al in mijn vorige blog. Ik had het daar bijvoorbeeld al over het versterken van je immuniteit met gezonde voeding. Maar ook hier kan de balans doorslaan naar het creëren van nieuwe stress, nieuwe angst, nieuwe paniek, en ook dan komt je immuniteit in het gedrang.

Wegen naar meer vertrouwen

Als je nu dus met die angst om ziek te worden blijft zitten, dan is het goed om te werken aan meer vertrouwen. Dat wordt ook allemaal een beetje moeilijker nu ‘face-to-face-contact’ zo veel mogelijk vermeden moet worden.

Maar goed, wie zoekt, kan op internet mooie initiatieven vinden: meditatiegroepen, gebedsverbondenheid, relaxatiesessies, yoga en andere lichamelijke oefeningen. Misschien is het goed ons wat meer hierdoor te laten inspireren dan door die dagelijkse portie nieuws met weeral zoveel besmettingen en zoveel doden.

En dan zijn er beslist ook mensen die dat vertrouwen wél uitstralen. Verbind je met die mensen, per telefoon of via mail of zelfs gewoon maar in gedachten. Weet dat er mensen zijn die wel vertrouwen, en dat zelfs in jouw plaats doen, daar waar jij dat misschien niet meer / nog niet kunt.

Als jij iemand bent die wel dat vertrouwen voelt, dan zou ik je willen vragen dat vertrouwen ook uit te sturen, de wereld in. Dat kun je doen in gedachten, in meditatie of gebed. Dat kun je ook doen door angstige mensen in jouw buurt aan te spreken. Deel je vertrouwen, het wordt er alleen maar sterker door.

Bachbloesems helpen tegen angst

In de natuurlijke gezondheidszorg worden Bachbloesems ingezet, daar waar emoties uit balans zijn. Bachbloesems kun je vinden in natuurvoedingswinkels. Ik noem enkele Bachbloesems die kunnen helpen tegen verschillende elementen van angst, stress, niet tot rust kunnen komen:

  • Rock Rose: helpt tegen paniek, tegen het je helemaal overweldigd voelen door angst.
  • Mimulus: de bloesem die helpt bij een concrete angst, angst voor het coronavirus, bijvoorbeeld, maar ook angst om naar het ziekenhuis te moeten of angst om te kort te komen.
  • Red Chestnut: deze bloesem helpt als je vooral bang bent dat je dierbaren iets zal overkomen.
  • White Chestnut: helpt als je de gedachtenmolen maar niet stil kunt zetten, en daar bijvoorbeeld niet door kunt slapen. Piekeren is één van die dingen waardoor je juist niet tot rust kunt komen, en daar helpt deze bloesem dan weer tegen.
  • Crab Apple: is de bloesem voor mensen die gefixeerd zijn op al die kleine dingen van onreinheid. Het is de bloesem die je ervoor behoedt dat je voor de zoveelste keer al je deurklinken gaat ontsmetten.

Misschien heb je, wat betreft de Bachbloesems, hier voldoende aan. Mocht dat niet zo zijn, dan mag je contact met me opnemen of verwijs ik je door naar mijn collega’s gezondheidsbegeleiders. Die kun je vinden op onze website: Gezondheidsbegeleiders.

Vertrouwen vinden in je diepste zelf, want je naam is geschreven in de palm van Gods hand

Echt vertrouwen vind je echter pas in je diepste binnenste. Je moet het als het ware ‘ont-dekken’, want wellicht ligt het toegedekt onder alle valse zekerheden die wij onszelf hebben aangemeten: een dak boven ons hoofd, voldoende te eten elke dag opnieuw, een hoop materiële dingen die ons een veilig gevoel geven, verzekeringen allerhande, …

Dat is echter allemaal maar buitenkant. Echt vertrouwen vind je diep in je eigen binnenste, daar waar het raakt aan een vertrouwen in iets, in iemand, groter is dan je eigen kleine ikje. Diep vanbinnen kun je op het spoor komen van een vertrouwen dat staande blijft, tegen alle ziekte en stress en angst in. In woorden van geloof is dit ooit zo omschreven: ‘Ik hoef niet bang te zijn, niets kan mijn wezen raken, want mijn naam is geschreven in de palm van Gods hand!’

Dat vertrouwen wens ik ook jou van harte toe.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

Het coronavirus en je immuniteit

Wat mij opvalt in deze hele coronacrisis is dat de adviezen die ons vanuit de overheid gegeven worden, allemaal gaan over een poging om het coronavirus buiten de deur te houden. Als het ons huis niet binnen kan, dan kan het zeker ons lichaam niet binnen.

Ik denk dat dit een utopie is. Ik ga ervan uit dat vroeg of laat het coronavirus mij of een van mijn dierbaren bereikt. En voor mij is dan dé vraag hoe ik, hoe wij ons daarop kunnen voorbereiden. Daarom dus ook van mij een schrijfsel over dit ‘nieuwe coronavirus’.

Voor ik eraan begin nog dit: Mocht je vragen of bedenkingen hebben, laat ze dan gerust weten. Normaal gezien schrijf ik tweewekelijks, maar als de nood zich aandient … en het onderwerp mij aangereikt wordt, dan schrijf ik graag nog wel een extraatje. En mocht je dit schrijven van mij als zinvol beschouwen, bezorg het dan met een gerust hart aan al wie jou dierbaar is.

Voila, dit gezegd zijnde … begin ik er maar aan!

Je innerlijke milieu en je immuniteit

In de klassiek Westerse geneeskunde is men er op uit om met medicijnen ‘het beestje’, in dit geval het coronavirus dood te maken. Dat is eigenlijk zowat de enige kijkrichting. En omdat dit met medicijnen gebeurt, is dat aan dokters voorbehouden. Daarom ook kan en mag onze regering ons hier niet verder helpen.

In de natuurlijke gezondheidszorg heerst een heel andere kijk op gezondheid. Daar gaan we ervan uit dat het van groot belang is waar ‘het beestje’ terecht komt. Komt het terecht in een al ziek lichaam – en velen zijn op onze dagen ziek, zij het dat de ziekte met medicijnen blijvend onderdrukt is – dan is de natuurlijke afweer tegen dat beestje eerder zwak. Ook als ons lichaam vervuild is of te weinig echt gevoed (met natuurlijke voeding boordevol vitamines en mineralen en andere vitale stoffen), is onze immuniteit niet optimaal.

En juist die afweer, die immuniteit is van uiterst groot belang. Ons lichaam is zo gecreëerd dat het in wezen zichzelf kan genezen. Als dat niet het geval was geweest, dan was de mensheid al in de oertijd uitgestorven. Dat dit niet zo was en nog steeds niet is, toont de kracht van ons zelfgenezend vermogen.

Hoe je immuniteit versterken?

Voor mij is dit nu de belangrijkste vraag: ‘Hoe kan ik mijn immuniteit zo versterken, dat het coronavirus mij niet klein krijgt?’

Ik ga ervan uit dat ik hoe dan ook besmet raak, en daar ben ik niet bang van. Als mijn immuniteit supersterk is, dan zal die besmetting mij misschien niet eens ziek maken, maar minstens zal ze in het verweer gaan tegen het virus zoals het hoort. Daar zet ik dan ook volop op in.

Dr. Fons Vanden Berghe en dr. Geert Verhelst, twee ‘dokters – docenten van De Levensschool’ in wie ik het volste vertrouwen heb, schreven hier al een duidelijk artikel over. Het verschijnt binnenkort in Bio Gezond, een tijdschrift dat via de biowinkels gratis verspreid wordt. Omdat zij dat zo duidelijk deden, doe ik hun werk hier niet over. Je krijgt van mijn een link naar het bewuste artikel.

Dr. Fons Vanden Berghe schreef ook een korter en zeer overzichtelijk artikel over wat je allemaal kunt doen. Het gaat dan om het versterken van je immuniteit met voeding en levensstijl:

  • Mijd hoogbewerkte en geraffineerde producten zoals suiker, frisdranken, kant- en klare voeding.
  • Zorg voor voldoende vitamine D: Ga in de zon. Eet vette vis, biologische boter en eitjes en ongezoete yoghurt.
  • Zorg voor voldoende vitamine A, want die maakt enerzijds je witte bloedcellen meer actief en versterkt de slijmvliezen, waarlangs het coronavirus binnenkomt: eet veel donkergroene, gele, oranje en rode groenten. Ook vette vis, eieren, boter en ongezoete yoghurt zijn toppers van vitamine A.
  • Zorg voor voldoende vitamine C: uit alle soorten groenten en fruit. Ben je ziek, neem dan een supplement van vitamine C.
  • Zorg voor voldoende zink en selenium: in rood vlees, vis, eieren en in pompoenpitten, zonnebloempitten en noten.
  • Neem bij griepsymptomen extra de ouderwetse vlierbessensiroop.

Wil je het hele artikel van dr. Fons Vanden Berghe lezen, stuur dan een mailtje naar hilde@gezondheid-wijzer.com en ik bezorg het je. Zelf voeg ik daar nog aan toe:

  • Zorg voor een goede nachtrust. Tijdens de slaap is je immuunsysteem het meest actief.
  • Blijf bewegen, want beweging houdt je fysiek fit. Tegelijk zorgt bewegen ervoor dat je stressniveau minder wordt.
  • Kom in de zon. Het coronavirus blijkt niet zo goed tegen de zon te kunnen. En zelfs als dat niet waar zou zijn, dan nog heeft de zon een bijzondere invloed op je humeur, op je welzijn, op je vitaliteit.

Over wat angst en stress met je immuniteit doen

Misschien wel het allerbelangrijkste wat ik je vandaag te vertellen heb, gaat over angst en stress en over hoe beiden je immuniteit onderuit halen. Maar om je dat duidelijk te maken, moet ik je meenemen naar oeroude tijden …

Wij, mensen, leven wel in de moderne wereld, maar onze lichaamssystemen zijn nog geen haar veranderd sinds de oertijd. Een oermens kende eigenlijk maar één soort stress: acute stress. Wij daarentegen leven quasi voortdurend in stress, en nu, in deze coronatijden, komt daar nog de angst voor het virus bovenop. We leven nu als het ware continu in angst en stress.

De acute stress van de oermens kwam op zijn pad in de vorm van een levensbedreigende tegenstander: een tijger, een leeuw, een panter, … Op het moment dat die oermens zo’n gevaar ontdekte, maakte zijn lichaam zich klaar om ofwel te vechten, ofwel te vluchten. En dan gebeuren een aantal dingen in het lichaam:

  • Je hart gaat sneller slaan en je ademt ook vlugger, want je lichaam heeft extra zuurstof en voeding nodig.
  • Je blik vernauwt zich, je gaat heel gefocust kijken.
  • Je bloedsuikerspiegel verhoogt.
  • Je bloeddruk verhoogt en je bloed maakt meer stollingsstoffen aan.
  • Je spieren krijgen volop energie.

Een aantal andere dingen worden daarvoor op een laag pitje gezet. Je immuniteit is er daar eentje van. Immers, als je belaagd wordt door een leeuw, doet een bacterie of een virus er even minder toe.

Dat is wat je nu ziet gebeuren. Mensen staan, door de dreiging van het coronavirus, in de stress en angst-modus. Ze zijn helemaal paraat om te vechten … ja, zelfs om een pak WC-papier. Wat ze niet beseffen, is dat juist daardoor hun immuniteit niet optimaal werkt. Angst is in deze tijden absoluut een slechte raadgever, als was het alleen al maar hierom.

Daarom is de allerbeste raad ik je vandaag kan geven om te zoeken naar manieren om de angst en de stress minder te maken. Dat kan met ademhalingsoefeningen, met een fikse wandeling, met yoga, met meditatie of gebed, met een goed gesprek, met Bachbloesems, … Het doet er niet hoe je het doet, zoek beslist jouw eigen unieke manier daartoe. Maar weet: hoe sterker je vertrouwen, hoe hoger je immuniteit!

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in. 

%d bloggers liken dit: