Straffe uitspraak, is het niet?!?
Je body heeft altijd het beste met je voor, … ook als je verkouden bent of griep hebt. En ook als je van de pijn haast niet meer bewegen kunt. En zelfs als je diabetes hebt of kanker of hartproblemen of …
En toch is het waar. Op elk moment in je leven maakt je lichaam er in de gegeven omstandigheden het beste van. Maar om je dat te laten snappen, moet ik eerst even wat omwegen met je maken.
Wat een symptoom je vertellen wil
Wij zien een symptoom bijna als vanzelf als een lastig kwaad waar we het liefst zo vlug mogelijk van af willen. Hebben we pijn, dan nemen we een pijnstiller. Hebben we koorts, dan slikken we een koortswerend middel. Hebben we last van een ontsteking hier of daar, dan grijpen we al vlug naar een ontstekingsremmer. En ga zo maar door, elk medicijn probeert een klacht zo vlug mogelijk weg te werken, zodat wij verder kunnen …
… zodat wij verder kunnen op dezelfde manier als we altijd al deden. En juist daar zit het wellicht fout. Een paar kleine voorbeelden:
- Ik krijg hoofdpijn. In plaats van een pijnstiller te slikken, vraag ik me eerst even af waar die hoofdpijn vandaan kwam. Stootte ik mijn hoofd en geeft dat nu pijn? Heb ik te veel stress, en dus last van spanningshoofdpijn? At ik iets wat niet goed verteerde, en geeft die maaglast nu ook nog hoofdpijn? Of ben ik gewoon moe, en moet ik eigenlijk gaan slapen? In het slechtste geval is er echt iets mis met mijn hoofd en consulteer ik beter zo vlug mogelijk een arts.
- Ik heb de laatste tijd toch zoveel last om in beweging te komen. Ik voel me stram en stijf en ik heb vaak pijn in mijn gewrichten. In plaats van ineens ontstekingsremmers te nemen, doe ik eenzelfde zoektocht. Eet ik voldoende gezond? Krijg ik voldoende rust? Heeft de stramheid te maken met een gebrek aan lichaamsbeweging? Of beweeg ik juist heel vaak te veel en is er sprake van overbelasting? Ik ga nog een stapje verder in mijn bedenkingen: Loop ik me niet te pletter om onrealistische dromen na te jagen? Of ben ik eerder te vaak en te veel in de weer om het anderen naar hun zin te maken?
- Een laatste voorbeeld: ik kwam laatst van de dokter en kreeg het verdict ‘ouderdomsdiabetes’. En ook hier wil ik graag wat dieper kijken en snappen wat er aan de hand is. At ik de laatste tijd minder gezond, meer suiker en meer koolhydraten? Had ik teveel stress, waardoor mijn lichaam te vaak en te veel in een staat van paraatheid verkeert en dus ‘suiker’ in het bloed houdt zodat ik kan vechten of vluchten, mocht dat nodig zijn? Of was ik misschien niet lief genoeg, niet zoet genoeg voor mezelf, en laat mijn lichaam mij dit op deze manier zien?
Op die manier kun je je bij elk symptoom gaan afvragen waar het vandaan komt en wat voor jou de betekenis is van die klacht. Immers, wat er ook met je gebeurt, alles heeft jou iets te vertellen. Het is je zelfgenezend vermogen dat van zich laat horen. Omwille van je gezondheid op langere termijn zou ik je willen uitnodigen om aan dat zelfgenezend vermogen ‘gehoorzaam’ te worden. Let wel, hiermee bedoel ik niet de ‘platte gehoorzaamheid’ van ‘jij doet wat ik zeg omdat ik het zeg’. Nee, ik zou je willen uitnodigen tot echte gehoorzaamheid: horen naar wat je lichaam jou wil vertellen en daar dan ook naar handelen.
Over symptomen onderdrukken
En nu een tweede omweg: Laten we het even hebben over wat er gebeurt als je een symptoom gaat onderdrukken. Eerst geef ik je een paar simpele voorbeelden die wat duidelijk kunnen maken.
- Ik heb diarree, en niet zo’n klein beetje. Nee, op deze manier kan ik niet uit werken gaan … en dus neem ik een middeltje tegen de diarree. Wat ik echter niet besef, is dat mijn darmen geprikkeld werden door een bacterie of een giftige stof die mijn lichaam het liefste zo vlug mogelijk kwijt wilde raken. Vandaar ook die diarree: floep, eruit, weg ermee! Met mijn stopmiddel zeg ik aan mijn lichaam: nee, nee, niet weg ermee, blijf jij maar lekker zitten!!! En mijn lichaam, die het beste met mij voorhad, krijgt het harder te verduren. De bacterie of de gifstof moet met nu grover geschut te lijf gegaan worden.
- Ik heb koorts, zou terug het bed in moeten, maar ik wil niet. Ik wil toch nog van alles doen. En ik neem een koortswerend middel. En dus stop ik de natuurlijke reactie van mijn lichaam om ziektekiemen te lijf te gaan. Want ziektekiemen kunnen geen warmte verdragen en gaan al kapot bij een ‘lichte’ koorts, zo tussen de 38° en 39,5°. Als ik de koorts had laten doen, dan was ik eventjes ‘ziek’ geweest, maar voelde ik me daarna weer kiplekker. Nu blijft dat landerige gevoel maar hangen. Ik geraak er precies niet meer helemaal bovenop.
Dat zijn de simpele voorbeelden. En zo zou ik er nog wel een paar kunnen toelichten: verkoudheid, een zweer of een plaatselijke ontsteking, alle kinderziektes, …
Hetzelfde geldt echter ook bij zwaardere ziektes, of bij ziektes die zo lang blijven aanslepen dat je ze chronisch kunt noemen. Vaak zijn zij het gevolg van het altijd maar onderdrukken van die ‘kleinere symptomen’. Als ik in het kleine niet leer te gehoorzamen aan wat mijn lichaam van mij vraagt, gaat het van kwaad naar erger, … tot mijn lichaam niet anders meer kan dan mij chronische vermoeidheid of een hart- en vaatziekte of een hersen- en zenuwziekte of een kanker als symptoom te geven. En ja, ook dan is dat het allerbeste wat mijn lichaam nog voor mij kan doen. En nog steeds hoopt mijn lichaam dan dat ik ga luisteren naar wat het mij te vertellen heeft, nog steeds hoopt mijn lichaam dat ik ‘gehoorzaam’ word.
Als ik echter alle symptomen, alle klachten die mijn lichaam geeft alleen maar blijf onderdrukken – en het maakt geen verschil of dat gebeurt met medicijnen of met natuurlijke middelen – dan kan mijn lichaam niet anders dan alleen maar zieker worden … tot uiteindelijk de dood daarop volgt.
Leer je lichaam te ondersteunen
Hoe je dan beter met ‘ziek zijn’ omgaat, ontdek je vanzelf als je gaat luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft. Ga ervan uit dat elk symptoom een signaal is van je zelfgenezend vermogen. Met elke klacht wil je lichaam je op het spoor brengen van wat werkelijk goed voor je is. Soms is dat wat meer rust, soms ook wat meer beweging, en dan liefst in gezonde buitenlucht. Soms is dat wat minder eten, soms wat meer, en vaak wellicht ‘anders leren eten’. En soms vraagt je lichaam van jou dat je anders in het leven gaat staan: loslaten van dingen die te veel spanning geven, een job of een relatie laten vallen omdat ze je ziek maken, een manier van omgaan met jezelf of met anderen veranderen, zodat de energie weer kan gaan stromen.
In wezen is het makkelijk. Ik zei het al: leer luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft, en wees dan gehoorzaam. Echter, in kleine en vaak acute ziektes is dat behoorlijk eenvoudig. In chronische, gecompliceerde ziektes is het vaak moeilijker te achterhalen wat je lichaam je nu weer wil vertellen. Je moet dan als het ware verschillende laagjes afpellen en stapje voor stapje in de goede richting proberen te evolueren. En daarbij kan het nodig zijn iemand met je mee te laten kijken. Een Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg, bijvoorbeeld …
Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.