Blue zones – GEZONDHEID-WIJZER

De kracht van een goede gewoonte

Negen wijze lessen – Waar te beginnen?!?

Uit de Blue Zones krijgen wij negen tips om onze gezondheid te verbeteren:

Move naturaly – Wees actief zonder erbij te hoeven nadenken

Purpose – Zinvol leven is gezond

Downshift – Neem de tijd om te ontstressen

80% rule – Moeiteloos 20% minder calorieën

Plant slant – Vermijd vlees en kant-en-klare producten

Wine at 5 – Drink rode wijn, met mate

Right tribe – Omring u met mensen die er ook voor kiezen om gezond te leven

Loved ones first – Zet uw gezin bovenaan in de agenda

Belong – Sluit je aan bij een spirituele gemeenschap

Deze tips vormen samen vier grotere groepen: Move (1) – Right outlook (2, 3) – Eat wisely (4, 5, 6) – Connect (7, 8, 9). Op de website van de Blue Zones Project lees je meer over de Blue Zones en hun gezondheidslessen.

Waar ik het vandaag vooral over wil hebben, is over hoe je deze (of andere) gezondheidstips in je leven verankert. Dan Buettner geeft zelf al een eerste wijze les: ‘Pluk eerst het laagst hangende fruit!’ Ga van start met dat aspect waarvan je denkt dat je er het vlugst en makkelijkst resultaat mee zult halen. Voor mij is dat ‘bewegen’, en wel onder de vorm van wandelen. En dat is dus ook waar ik als eerste de focus leg.

Dat hoeft voor jou natuurlijk niet ook ‘bewegen’ te zijn. Jij kunt voor jezelf een passende ‘eerste werkpunt’ naar voor schuiven. En dat kan er eentje zijn uit deze lijst, maar evengoed een die je elders hebt gehaald. Wat ik wil zeggen is vooral dit: zorg ervoor dat waar jij voor kiest voor jou ‘makkelijk’ lijkt te zijn.

Wilskracht versus gewoonte

Zo’n eerste stap vraagt wilskracht. De keuze die je maakte mag dan wel makkelijk te implementeren lijken, maar als je er aan begint, kom je wellicht toch tot de conclusie dat ze minder makkelijk consequent vol te houden is. Ach, je zou wel willen, maar vandaag lukt het je niet. Je bent te moe, je hebt geen zin, er is nog zoveel te doen en je hebt al zoveel gedaan, en … Kortom, meer dan eens ontbreekt het je aan de wilskracht om door te zetten. En zo sneuvelen de meeste goede voornemens.

Wat je nodig hebt, is voldoende wilskracht om van die ene kleine stap die je wilde zetten, een goede gewoonte te maken. Neem nu ikzelf, met mijn goede voornemen om elke dag de nodige stappen te zetten. Ik ‘weet’ dat 10.000 stappen een soort ‘gezondheidsnorm’ vormen. Ik weet ook dat ik dat niet zomaar haal, toch minstens niet elke dag. En dus legde ik de lat een beetje lager. Ik wil elke dag minstens 6000 stappen zetten. Meer mag, minder niet!

Nu heb ik een job waarin de kans tot ‘stappen zetten’ nogal varieert. Op dinsdag haal ik vanzelf 10.000 stappen, op maandag, op woensdag en op vrijdag kom ik makkelijk tot zo’n 4000 stappen. Op donderdag is er vaak vergaderdag, en dan kom ik tegen het eind van de dag meestal niet verder dan een 1000-tal stappen. En dus zocht ik een aantal kleine wandelingen uit, dicht bij huis, om het tekort op een fijne manier te kunnen aanvullen. Plots wordt het nog makkelijker om het gestelde doel te halen, en door consequent te kiezen voor die kleine wandelingen, worden ze tot een gewoonte. Ik merk dat ik ook op dagen dat ik de gestelde 6000 stappen al heb gezet, toch nog zo’n kleine wandeling maak. Ze brengt mij rust, ik geniet van een mooi stukje natuur, ik laat de spanning van de dag wegwaaien op de wind … en ik bouw zonder dat het mij moeite kost aan een stukje gezondheid.

Wat begon met wilskracht – ik wil 6000 stappen zetten, en dus moet ik nog de deur uit – werd stillaan tot gewoonte – hé, zalig nog even uitwaaien van de drukke dag. En weet je, pas als ik die eerste les in gezondheid helemaal tot gewoonte heb gemaakt (en dat duurt minstens 100 dagen!), ga ik aan de slag met een tweede. En zo groei ik stapje voor stapje in gezond en gelukkig ouder worden.

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.

Een ‘scharniervakantie’…

Vakantie als een scharnier tussen winter en lente

In mijn vorige blog schreef ik al dat ik een weekje verlof zou nemen. Is dus gebeurd … en het werd echt een ‘scharniervakantie’. Die ene week was een scharnier tussen winter en lente. Net voor ik op vakantie vertrok, kregen we een paar echt zonnige dagen. En dan zie je zo de natuur openbloeien: bloesems aan de bomen, voorjaarsbloeiers in de tuin, fris en pril groen dat uitloopt. En dan denk je: ‘Oef, eindelijk … lente!’

En toen deed het kwik een heuse terugval. In die eerste week van de paasvakantie kregen we in de Ardennen overdag temperaturen tussen 8° en 11°. ‘s Nachts daalde het kwik tot onder het vriespunt. Een gure wind deed alles nog kouder aanvoelen. En twee keer werden we ‘s ochtends wakker met sneeuw. Vreemd was het contrast tussen die bloeiende bomen en dat frisse groen enerzijds en dat sneeuwtapijt anderzijds.

Vakantie als een scharnier in mijn eigen leven

Deze vakantie was voor mij ook een scharnier in mijn leven. Vóór deze vakantie werkte ik als opvoedster binnen Blindenzorg Licht en Liefde. Na deze vakantie ga ik in Blindenzorg Licht en Liefde op een andere manier aan het werk. Ik mag er meewerken aan de creatie van een zorgassistentiewijk, een wijk dus waar allerlei mensen zullen wonen die op de een of andere manier extra zorg nodig hebben: blinden en slechtzienden, mensen met een mentale handicap, senioren, allochtonen, mensen die het financieel wat moeilijker hebben, …

Samen met een collega mag ik deze wijk, deze buurt uitbouwen volgens de principes van de Blue Zones. En die Blue Zones, dat zijn vijf gebieden in de wereld waar mensen uitzonderlijk lang, uitzonderlijk gezond en uitzonderlijk gelukkig leven. Dan Buettner, onderzoeker van National Geographic, bracht de principes in kaart die een rol spelen in het lange, gezonde en gelukkige leven van deze mensen.

Negen principes zijn blijkbaar van tel als je lang en gezond en gelukkig wil leven:

Zorg ervoor dag je regelmatig beweegt. En dat doe je het best door beweging onvermijdelijk te maken. Zorg ervoor dat je af en toe je zetel uit moet, dat het haalbaar en aangenaam is bijvoorbeeld om te voet naar de bakker of naar de kapper te gaan.
Maak dat je een doel hebt in het leven, iets waar jij enthousiast van wordt, en ga daar dan ook voor.
Zorg ook voor ‘ontstressen’: werk wat minder, doe het wat trager allemaal, neem op tijd en stond vakantie, doe aan meditatie of mindfulness.
Eet niet tot je helemaal verzadigd bent. Hou liever op als je maar voor 80% voldaan bent. Dat is gezonder voor je, en het maakt dat je langer leeft. Wij mensen zijn eerder gemaakt voor ‘tekort’ dan voor ‘teveel’ als het op eten aankomt.
Groenten, groenten, groenten, … en ook wat fruit, natuurlijk. Verder ook noten en peulvruchten. Doe het met wat minder vlees, en zeker met minder kant-en-klare voeding.
Eén glas rode wijn per dag brengt gezondheid met zich mee. Rode wijn bevat heel wat antioxidanten, en die zijn goed voor de gezondheid. Meer dan één glas belast van dan weer de lever te veel, want die moet alle alcohol afbreken.
Zorg voor een netwerk van mensen die ook voor een gezonde levensstijl gaan. Samen sta je sterker, en dat laat zich voelen: in levensduur, in gezondheid én in gelukkig zijn.
Blijkt ook dat ‘je bekennen tot een religie’ en ook regelmatig deelnemen aan de samenkomsten met je geloofsgenoten mee zorgt voor een langer, gezonder en gelukkiger leven. Wellicht heeft dat te maken met de verbinding, niet alleen met mensen maar ook met ‘God’. Er ontstaat zoiets als ‘vertrouwen’ in het leven, en dat geeft grond onder de voeten.
Ook familie blijkt belangrijk, als het gaat om je gezondheid. In de vijf Blue Zones is het evident dat families samen leven. Ouderen blijven wonen in de kring van de familie, en vaak nemen zij mee de zorg voor de kleinsten op zich. Zij delen ervaring en wijsheid met jongere generaties, en juist dat maakt mee de zin uit van hun leven. Zij leven langer omdat het leven nog waarde voor ze heeft.

Een hele boterham, is het niet?!? En daar mag ik aan meewerken, aan het creëren van een plek waar mensen op deze manier met elkaar samenleven. Ik popel om aan de slag te gaan!

Vakantie gewoon als vakantie, met zijn eigen bijzonderheden

Vakantie is natuurlijk nooit alleen maar een scharnier, een overgang tussen dit en dat. Alleen, soms zie je dat niet omdat je alleen maar bezig bent met het verleden en met de toekomst. Om te zien wat deze vakantie, dit moment, … in zich draagt, moet je ‘nu’ aanwezig zijn.

En ja, ook dat aspect was er in deze vakantie. Samen met mijn medevakantiegangers gingen we bevers spotten. Eerst zagen we heel wat sporen van de aanwezigheid van die bevers. Bevers leven in het water en daar maken ze dammen. Bevers hebben het immers nodig een hol te maken in de berm van de oevers van een waterloop. De ingang van hun hol ligt het liefst onder water, en die dammen zorgen er dan voor dat het water op de plek van hun woonst niet te laag komt te staan. Bevers knagen hele bomen om. Spectaculair om zien is dat! Ze eten de schors van die bomen en de takken gebruiken ze om hun dammen mee te bouwen.

Bevers spotten, dat moet je doen in schemertijd. Wij vonden een plekje, en we stonden anderhalf uur te kijken. We zagen bevers zwemmen onder water, we zagen ze zwemmen boven water en we zagen ze zelfs klimmen uit het water om zich te voeden met wat groen.

Nieuwsgierig geworden?!? Kijk dan maar even mee …