Winterslaap

Donkere dagen

‘t Is winter!

De dagen zijn kort, de nachten lang. De bomen zijn kaal, de planten groeien niet, de dieren houden een winterslaap. ‘t Is alsof de natuur dichtgevouwen is en het leven alleen nog doorgaat in zijn minimaalste versie. Terecht worden de dagen net voor en net na de winterzonnewende (21 december) en Kerstmis (25 december) de donkere dagen genoemd. En precies op dat moment, als het licht lijkt te verdwijnen, vieren we de geboorte van dat licht. Omdat we weten – geloven – al vele keren mochten ervaren dat op het donkerste moment de kentering komt. Het licht zal groeien, zal planten, dieren en mensen nieuwe energie geven, waaruit dan in de lente nieuwe leven zal ontspruiten.

Want, ook al zie je het nog niet, het leven bereidt zich voor. In het donker ontkiemt wat komen zal. Het niets van deze donkere dagen is niet doods. Het is ‘leven in het verborgene’, en als de tijd daar rijp voor is, zal dat leven zich openbaren. Wacht maar, je zult het wel zien …

Zoals in de natuur, zo ook in een mensenleven

Jawel, ook wij mogen in deze donkere dagen naar binnen keren. Creativiteit, bruisende energie, uitbundig leven, … hoeft niet altijd zichtbaar te zijn. Ook wij hebben af en toe nood aan zo’n ‘winterdipje’. Traditioneel is dat er altijd wel wat, zo rond die donkere dagen. Het zijn momenten van minder naar buiten gaan en meer binnen blijven, van cocoonen, van feest vieren in familiekring. En we vullen onze huizen en onze straten met licht, omdat we willen geloven dat het donker niet zal zegevieren.

Dat ook wij stilvallen en naar binnen keren, is goed. Doen we dat niet, dan leggen we een hypotheek op onze gezondheid, op onze creativiteit, op dat bruisende leven dat ons te wachten staat. Want ook in ons leven is het in het donker, als de dagen eerder doods lijken, dat nieuw leven kiemt. Wil je straks weer volop léven, met alles erop en eraan, laat dan nu eerst even die winterslaap toe.

Donkere dagen in jouw leven

Ik geef toe, de donkere dagen in een mensenleven vallen niet altijd samen met deze winterse tijden. Ze krijgen dan ook andere namen: een ernstige ziekte, rouw om een overleden dierbare, burn-out, depressie, het even niet meer zien zitten, pijn lijden aan het leven zelf. Als dat gebeurt, dan wens ik je toe dat je je deze ‘donkere dagen’ herinnert – het doodse én het ontkiemende leven. Zoek ook dan naar die ene sprankel licht: de mens die naast je gaat, een boom die groeit en bloeit en dan z’n blad verliest, dat weten diep vanbinnen dat nieuw leven kiemen zal. 

Uit eigen ervaring én van anderen die het hebben meegemaakt, weet ik dat juist in die donkere dagen aan het licht komt hoe het verder moet. Daar toont zich de weg waarlangs voller en rijker leven gevonden kan worden. Als je dus die donkere dagen toelaat, als je dan diep naar binnen keert en laat gebeuren wat gebeurt, dan zal iets nieuws geboren worden!

Makkelijk is dat niet, want je moet door die donkere dagen heen. Maar weet – onthoud – herinner je: vroeg of laat sta jij op uit je winterslaap en duik je weer het volle leven in. 

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.