Het coronavirus houdt ons nu exact een vol jaar in haar greep, en dat hebben we geweten. Een jaar lang hoorden we in het nieuws vooral cijfers: zoveel besmettingen, zoveel ziekenhuisopnames, zoveel overlijdens. Een jaar lang werd onze vrijheid sterk ingeperkt: mondmaskerplicht, samenscholingsverbod, avondklok, beperkte bewegingsvrijheid en noem maar op. Een jaar lang vierde de angst hoogtij: angst voor het virus, angst voor de mensen rondom – want zij zouden mij wel eens kunnen besmetten -, angst voor de gevolgen van de maatregelen – en ja, die gevolgen zullen nog lang een stempel drukken op ons leven, we zijn er nog lang niet.
En wij, we zijn moe.
We zijn de maatregelen moe. We zijn de gedwongen afzondering moe. We zijn een leven zonder sportclub en zonder koor en zonder uit eten gaan en zonder kerkdienst en zonder verenigingsleven en zonder vakantie in het buitenland moe. Jawel, we zijn moe, want uit al die dingen die nu al een jaar lang niet of amper mogen, daar halen wij energie uit. En nu al horen we klanken dat vaccinatie toch niet zomaar de oplossing zal zijn. Houdt het dan nooit meer op?!?
Houdt het dan nooit meer op?!?
Als je ‘t mij vraagt, nee, als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het nooit meer op. We leven met te veel mensen op aarde, en we palmen meer en meer de habitat van dieren in. Geen wonder dat we ook hun virussen te pakken krijgen. We eten fabrieksvoer, we slapen onvoldoende, we bewegen te weinig, we kennen te veel stress. Moet het nog gezegd dat we onszelf op die manier alleen maar zwakker maken?
Als we voortdoen zoals we bezig zijn, dan houdt het beslist nooit meer op. Het ene virus zal op het andere volgen, de ene pandemie op de andere. Afstand houden en ontsmetten van de handen en mondmaskers dragen, dat alles zal ons er niet van vrijwaren ooit eens ziek te worden en uiteindelijk te sterven.
Daarom houd ik vandaag een pleidooi, een pleidooi om weer te durven leven. Ik kies ervoor om een gezondheidsvirus te verspreiden. Doe jij met me mee?
Een gezondheidsvirus verspreiden …
Wat wij op dit moment echt nodig hebben, zo lijkt het mij, dat is de durf om weer te leven. Wie wat verder kijkt dan de reguliere media, die ontdekt dat corona procentueel lang zoveel doden niet heeft geëist dan oorspronkelijk werd verwacht. En wie sterft, dat zijn vooral die mensen die al heel zwak waren: ouderen, mensen met al onderliggende klachten, mensen met overgewicht en obesitas, …
We kunnen ons door die dagelijkse cijfers blijvend bang laten maken. Dan staat ons een leven te wachten vol maatregelen die we slaafs blijven volgen. En dan zullen, op het eind van dat leven, toch sterven … misschien wel zonder echt te hebben geleefd.
Wat kunnen we dan doen?
Enerzijds kunnen we ons weerstand groter maken. Dat kunnen we doen door
- Gezonder en natuurlijker en minder te gaan eten.
- Meer in de buitenlucht te komen en dieper te gaan ademen.
- Ons weer vuil te durven maken. De microben – bacteriën, virussen, schimmels, … – die we op die manier aantrekken, triggeren onze immuniteit, waardoor we ons al van tevoren wapenen tegen schadelijke indringers.
- Te zorgen voor voldoende slaap en echte ontspanning.
- Echt contact, zoals knuffelen en aanraken en massage, want dat vermindert stress en maakt gezondheid bevorderende hormonen vrij.
Anderzijds kunnen we ook onze angst opzij proberen te zetten. Dat kunnen we doen door:
- Alleen een mondmasker te dragen waar dat echt vereist wordt.
- Niet langer contact met andere mensen zoveel mogelijk vermijden. Begin alvast met toch een praatje te maken met de mensen die je op straat ontmoet.
- Te durven vertrouwen op de kracht van je eigen lichaam om je gezond te houden.
- Niet voortdurend alles (jezelf incluis) te willen ontsmetten. Weet dat ontsmetten slechts 95% van de microben doodt. De sterksten blijven leven en vermenigvuldigen zich ook weer. Door telkens weer in te zetten op ontsmetten, kweken we resistente bacteriën en virussen, die door niks nog kunnen worden gedood.
Dat gezondheidsvirus verspreiden, dat is wat ik wil doen. En ik zoek medestanders, want ik kan het niet alleen. Daarom dus ook mijn oproep: Doe je mee? En heb je zelf ook tips, of heb je nog vragen, laat ze mij dan gerust weten. Wie weet schrijf ik daar dan een volgende keer wel over …
Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.