Een andere kijk op ziekte

Of het nu een verkoudheid is of griep, een depressie of dementie, diabetes of kanker, ziekte mag op onze dagen nauwelijks nog bestaan. Via vaccinatie proberen we ziekte te voorkomen, en als ziekte toch doorbreekt, worden de symptomen ervan zo vlug mogelijk en liefst met grove middelen onderdrukt. Jammer genoeg maakt ons dat als individuele mens steeds zwakker, en als maatschappij steeds zieker. Nu al swingen de ziekteverzekeringskosten de pan uit, en voor we twee generaties verder zijn, wordt de gezondheidszorg die we nu kennen onbetaalbaar. Een andere kijk op ziekte dringt zich als vanzelf op …

Symptomen onderdrukken resulteert niet in gezondheid

Ons hele model van gezondheidzorg is in wezen gebaseerd op het onderdrukken van lastige of pijnlijke symptomen. Ik hoest, dus ik krijg een hoestonderdrukkend middel. Ik heb koorts, dus ik neem een koorstwerend middel. Ik heb last van ontstekingen, waar dan ook in mijn lichaam, en men schrijft me ontstekingsremmers voor. Diabetes, een te hoge bloeddruk of cholesterol, depressie of andere mentaal-emotionele klachten, overal bestaat wel een pilletje, een drankje of een injectie voor.

Heel vaak pakken we hierbij niet de oorzaak van de ziekte aan. We gaan enkel aan de slag met hoe de ziekte zich uit. Ik maak even een vergelijking met een of ander mankement in een auto. Stel dat bij het rijden een waarschuwingslampje gaat branden. Jij gaat naar de garagist … en die knipt enkel het draadje door dat het lampje verbindt met het probleem in de wagen. Geen zinnig mens en al zeker geen garagist gelooft toch dat het probleem hiermee opgelost is?

Met onze gezondheid doen we dat wel, altijd weer opnieuw. We onderdrukken pijn, koorts, ontsteking, diarree, een hoge bloeddruk, cholesterol, suiker in ons bloed, … en we gaan ervan uit dat daarmee het probleem opgelost is. Dat het niet zo is, valt heel eenvoudig te bewijzen. Als we de medicijnen, die we vaak voor de rest van ons leven moeten slikken, achterwege durven laten, komen de klachten terug, vaak nog heviger dan voorheen. Levenslang medicijnen slikken is dus in wezen levenslang ziek zijn.

Het lichaam geneest zichzelf

Als we nu eens anders naar ziekte zouden kijken …

Als we nu eens een symptoom zouden zien als een manier van ons lichaam om ons duidelijk te maken dat we verziekend bezig zijn. Elk symptoom vraagt om verandering. We worden uitgedaagd om anders en dus gezonder te gaan eten, we worden geveld zodat we wel moeten rusten, we worden uitgenodigd om ons de dingen niet al te veel aan trekken, of misschien wijst ziekte ons wel de weg om meer de dingen te gaan doen die echt bij ons passen.

Als we op die manier naar ziekte kijken, is ziekte niet langer een last, maar veeleer een uitnodiging. En van zodra wij op die uitnodiging ingaan, zijn we niet langer ziek, maar ‘in genezing’. Dat is waar op elk niveau van ons bestaan: fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel.

Op fysiek vlak geeft elke ziekte ons immuunsysteem een boost. Telkens wij door bacteriën of virussen belaagd worden, gaat ons lichaam zelf in het verweer. Ons zelfgenezend vermogen draait op volle toeren. En telkens het een overwinning behaalt, worden wij een stukje meer weerbaar.

Ook op emotioneel vlak is dat zo. We groeien veel meer van door ons verdriet heen te gaan en manieren te vinden om ermee om te gaan, dan door negatieve gevoelens te onderdrukken met psychofarmaca. Een huilbui, een goed gesprek, een arm om je heen, helpen je door je verdriet heen, medicatie doet dat niet. Ook andere emoties uiten we beter dan we ze onderdrukken. Enkel onderdrukte emoties kunnen ons ook fysiek ziek maken.

Ziektes zoals stress en burnout zijn vaak een uitnodiging om vastzittende denkpatronen los te wrikken en andere wegen te gaan. Vaak denken wij dat ons huis er piekfijn uit moet zien, dat we altijd lief moeten zijn, dat we alles van onszelf moeten geven in een job die misschien niet echt bij ons past, dat we moeten voldoen aan de eisen van de maatschappij of van de mensen rondom. Ziekte kan deze denkpatronen op z’n kop zetten, en ook dat brengt ons in een gezondheid bevorderende beweging.

En tot slot heeft ziekte ons ook altijd iets te vertellen over hoe wij in het leven staan. Doen we wel de dingen die echt bij ons passen? Houden we wel van onszelf, onvoorwaardelijk? Accepteren we ook van harte wat we ‘onze kleine kantjes’ noemen? Als ziekte ons hier op juistere wegen brengt, spreken we van spirituele groei en van heling.

Dit alles kan echter alleen maar gebeuren als we ziekte niet langer zien als een te onderdrukken last, maar als kans tot genezing, tot groei, tot heling. En dat kunnen we het beste in gang zetten door onszelf niet langer als ‘ziek’ te beschouwen, maar als ‘in genezing zijnde’.

Is er dan geen plaats meer voor klassieke geneeskunde?

Toch wel!

Onze klassieke Westerse geneeskunde mag dan al niet goed zijn in het omgaan met chronische welvaartsziektes, op het vlak van acuut levensreddend optreden is ze beslist de allerbeste. Een paar voorbeelden, en dan begrijp je het direct:

• Bij een zwaar ongeval laat ik mij het liefst zo vlug en accuraat mogelijk helpen door een Westers medisch team. Het geeft mij de beste kans op overleven, en wellicht ook op een goede revalidatie.
• Als ik een hartaanval doe, is het geen goed idee om alleen maar mijn zelfgenezend vermogen aan het werk te zetten. Medicatie en misschien zelfs operatie zijn dan acuut nodig. Maar als ik na herstel mijn manier van leven niet aanpas, loop ik over niet al te lange tijd het risico op een nieuw hartinfarct.
• Wil een arm- of beenbreuk goed genezen, dan moet ze goed gezet worden. Westerse medische apparatuur kunnen daarbij goede hulpmiddelen zijn.
• In tijden van fel verdriet kan een slaapmiddel tijdelijk op z’n plaats zijn. Het voorkomt dat je overkop gaat aan oververmoeidheid en uitputting. Het is echter geen goed idee het verdriet met psychofarmaca te onderdrukken. Verdriet hoort bij het leven en mag zijn plaats krijgen.

En zo zou ik nog wel een paar voorbeelden kunnen geven. Als algemene regel kan ik stellen dat in acuut ernstige situaties de reguliere geneeskunde met zijn medicijnen en zijn medische apparatuur beslist goed werk levert. Een medicijn zou echter altijd ’tijdelijk’ moeten zijn, en nooit ‘voor de rest van je leven’. Als dat laatste het geval is, ben je immers alleen maar bezig het waarschuwingslampje uit te schakelen …

Dit artikel maakt deel uit van GEZONDHEID-WIJZER door Hilde Ryckewaert, Consulent Natuurlijke Gezondheidszorg. Wil jij ook tweewekelijks de GEZONDHEID-WIJZER in je mailbox krijgen, vul dan onderstaand formulier in.